Κάτι λάθος πάει με τη Γερμανία – Τι μας διδάσκει η Ιστορία

Οι Γερμανοί λεηλατούσαν την Ευρώπη και έπρεπε να τελούν υπό τον έλεγχο των Ρωμαίων. Ίσως το πρώτο σημάδι της βαρβαρότητάς τους εμφανίστηκε στη Μάχη του Τευτοβούργιου Δρυμού, το 9 μ.Χ., όταν τρεις ρωμαϊκές λεγεώνες ισοπεδώθηκαν από τον Αρμίνιο, Γερμανό υπήκοο της Ρώμης ο οποίος εκπαιδεύτηκε στρατιωτικά και δούλεψε υπό τις διαταγές του Ρωμαίου στρατηγού Βάρου. Εν τούτοις, ο πρώτος αποδείχτηκε προδότης και απατεώνας. Σήμερα θεωρείται ήρωας, γι’ αυτό και πολλοί Γερμανοί παίρνουν το όνομα Άρμιν.

Αν προσθέσει κανείς ότι οι Γότθοι και οι Βάνδαλοι, οι οποίοι κατάφεραν σχεδόν μόνοι τους να καταστρέψουν το δυτικό πολιτισμό, παρατηρεί πόσο καταστροφικοί έχουν υπάρξει οι Γερμανοί. Έχουμε επίσης τη γοητευτική συμπεριφορά τους στον τελευταίο πόλεμο, όταν σφαγίασαν, μεταξύ άλλων, εκατομμύρια Ρώσων, Ελλήνων και Γιουγκοσλάβων. Η Γερμανία έχει ξεπεράσει την Τουρκία σε όρους διαπραχθεισών γενοκτονιών. Φυσικά, όπως όλοι οι νταήδες, η Γερμανία εκφοβίστηκε και έμαθε να συμπεριφέρεται συνετά, μετατρεπόμενη σε εργαλείο της αντισοβιετικής/αντιρωσικής Αμερικής, εξ ου και ο επανεξοπλισμός της, αν και με σφιχτό λουρί.

Της προσφέρθηκε μια πολύ ευνοϊκή ισοτιμία συναλλάγματος, η οποία φυσικά κράτησε τους Δυτικούς Γερμανούς ικανοποιημένους. Και μόνο τους Δυτικούς, γιατί η Δύση αρνήθηκε να ικανοποιήσει το αίτημα της Μόσχας για μια ουδέτερη και ενιαία Γερμανία. Εκεί εντοπίζονται και οι απαρχές του Ψυχρού Πολέμου, προς τέρψη των μεγαλομετόχων και των εξοπλιστικών βιομηχανιών, οι οποίοι μετέτρεψαν το ΝΑΤΟ σε μια επιθετική επιχειρηματική οργάνωση, τουλάχιστον μετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου.

Όταν ενημερώθηκαν για την ύπαρξη στρατοπέδων εξόντωσης, οι περισσότεροι Γερμανοί ισχυρίστηκαν ότι δεν είχαν ιδέα, προσποιούμενοι τους σοκαρισμένους. Έκτοτε, περνούν τον περισσότερο χρόνο τους, ξεπερνώντας το παρελθόν, αγαπώντας το Ισραήλ και ό,τι είναι καλό. Μικρή σημασία έχει ότι το Εβραϊκό Κράτος έχει καταντήσει να πραγματοποιεί βίαιη εθνοκάθαρση. Θα μπορούσε κανείς επίσης να ρωτήσει, αρκούντως υποτιμητικά, αν μια φυσική ροπή προς τη γενοκτονία συνδέει τις δύο χώρες, με τον ίδιο τρόπο που η Γερμανία βοήθησε τους Οθωμανούς στο Μεγάλο Πόλεμο και νωρίτερα, γνωρίζοντας καλά για τη γενοκτονία των Ελλήνων, των Αρμενίων και των Ασσυρίων. Όμοιος ομοίω αεί πελάζει.

Υπάρχουν και εξαιρέσεις

Προτού συνεχίσουμε να δίνουμε παραδείγματα της γερμανικής βαναυσότητας και αλαζονείας (με την Ελλάδα ως ένα από αυτά), ας μας επιτραπεί να δηλώσουμε ότι είναι η εξαίρεση που κάνει τον κανόνα: Οι Σίλλερ, Μπίσμαρκ, Πάστορας Νίμελλερ, Βίλι Μπραντ και Μπρούνο Βούστενμπεργκ αποτελούν θετικά παραδείγματα για όλη την ανθρωπότητα. Για όσους μπορεί να μη γνωρίζουν τον τελευταίο, αυτός ήταν διπλωμάτης του Βατικανού, ο οποίος έκρυψε Εβραίους στο σπίτι του στη Ρώμη και έγινε αργότερα Νούντσιος του Πάπα στην Ολλανδία. Σε αντίθεση με τους περισσότερους Γερμανούς, είχε επίσης μια υπέροχη αίσθηση του χιούμορ.

Παρ’ όλους αυτούς τους σπάνιους Γερμανούς, η Ελλάδα δεν στάθηκε το ίδιο τυχερή: στη διάρκεια της γερμανικής κατοχής, γύρω στους 600.000 Έλληνες πέθαναν από ασιτία, ασθένειες, σφαγές και εκτελέσεις. Ο πληθυσμός της χώρας μειώθηκε κατά 13.5%. Οι γερμανικές ένοπλες δυνάμεις κατέστρεψαν 1.770 πόλεις και χωριά, επιδιδόμενες σε 131 σφαγές, όπως για παράδειγμα στα Καλάβρυτα, όπου 1.460 άρρενες ηλικίας μεταξύ 12 και 90 ετών εξοντώθηκαν, τα γεννητικά τους όργανα αφαιρέθηκαν και τοποθετήθηκαν στα στόματα αλόγων και τα στήθη γυναικών κόπηκαν.

Σήμερα, η Γερμανία αρνείται ακόμα, με τρόπο αλαζονικό, να αποπληρώσει τα δισεκατομμύρια που χρωστάει στην Ελλάδα, ισχυριζόμενη ότι η Συμφωνία 2+4, που αφορά την επανένωση των δύο Γερμανιών (Μόσχα, 1990) έχει διευθετήσει το ζήτημα των αποζημιώσεων. Εν τούτοις, η Επιστημονική Επιτροπή της Γερμανικής Βουλής, με έκθεση του 2019, αναγνωρίζει ότι η Ελλάδα δεν απέσυρε ποτέ τις αξιώσεις της. Αυτή είναι συμπεριφορά που αρμόζει σε νυφίτσες και αποτελεί παραπειστική σημειολογική περιστροφή.

Ρίχνοντας αλάτι στην πληγή, η Γερμανία, υπό τον φανατικό υπουργό Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, αρνήθηκε το αίτημα του ΔΝΤ να δώσει στην Ελλάδα περισσότερο χρόνο, προκειμένου η τελευταία να μειώσει τα ελλείμματά της. Και όλα αυτά στον απόηχο του σκανδάλου γύρω από τη κολοσσιαία γερμανική εταιρεία Siemens, η οποία αποδεδειγμένα δωροδόκησε διεφθαρμένους Έλληνες αξιωματούχους. Με τρόπο εξοργιστικό, η Γερμανία απέρριψε το αίτημα να εκδώσει τον επικεφαλής της εταιρείας στην Ελλάδα, ο οποίος είχε καταφύγει εκεί για να αποφύγει τη σύλληψη.

Ένας Έλληνας σχολιαστής πέτυχε διάνα, γράφοντας ότι η ζωή εκατομμυρίων Ελλήνων καταστράφηκε ως αποτέλεσμα της σαδιστικής εφαρμογής από τους Σόιμπλε και Μέρκελ ενός από τα πιο βάναυσα και οικονομικά πιο ηλίθια προγράμματα που έχουν συλληφθεί στην παγκόσμια ιστορία των οικονομικών. Εμφανώς, η γερμανική ηγεσία θεωρούσε τον εαυτό της Υπεράνθρωπο, όπως καταδεικνύει μεγάλο μέρος της αποκαλούμενης γερμανικής φιλοσοφίας.

Όταν ιδρύθηκε το ΝΑΤΟ, το 1949, ο πρώτος Γενικός Γραμματέας του, Λόρδος Ίσμεϊ, δήλωσε ότι σκοπός του ΝΑΤΟ ήταν “να κρατήσει τη Σοβιετική Ένωση εκτός, τους Αμερικανούς εντός και τους Γερμανούς κάτω”. Είναι αδιαμφισβήτητο ότι η Γερμανία παρέμεινε υπό κατοχή, de facto, αν όχι de jure, όπως κάνει και σήμερα. Έκτοτε, φυσικά, το ΝΑΤΟ έχει μετουσιωθεί από αμυντικό σε επιθετικό οργανισμό, βλέπε τη μανιώδη επέκτασή του και τη διεξαγωγή πολέμων. Η Γερμανία εντέλλεται τώρα να μετατραπεί σε κύριο πολεμικό μέτωπο εναντίον της Ρωσίας, εξ ου και ο πρωταγωνιστικός ρόλος της στη στήριξη της Ουκρανίας.

Η δίωξη του AfD θα ανοίξει τον ασκό του Αιόλου στη Γερμανία

Εν τούτοις τα πράγματα εξελίσσονται με παράδοξο τρόπο: η γερμανική υπηρεσία εσωτερικών πληροφοριών έχει επίσημα κατατάξει το ακροδεξιό κόμμα Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) σαν “αποδεδειγμένα δεξιά εξτρεμιστική οργάνωση”, σηματοδοτώντας το πιο σοβαρό μέτρο μέχρι στιγμής στις προσπάθειες του Βερολίνου να περιορίσει την αναδυόμενη αυτή πολιτική δύναμη. Η υπηρεσία ισχυρίστηκε επίσης ότι η επικρατούσα κατανόηση, εκ μέρους του AfD, «των ανθρώπων με βάση την εθνότητα και την καταγωγή» αντιβαίνει στην «ελεύθερη δημοκρατική τάξη» της Γερμανίας. Τα παραπάνω αποτελούν απλά ανοησίες, αφού κάθε ανθρώπινο ον οφείλει την ύπαρξή του στην εθνότητα και την καταγωγή του. Η ταυτότητα κάποιου είναι προϊόν των προγόνων του, ξεκινώντας με τους γονείς του.

Θα πρέπει να είναι εμφανές σε οποιονδήποτε έχει ένα μίνιμουμ φαιάς ουσίας ότι οι διώξεις εναντίον του AfD οφείλονται στην θέση του για τον πόλεμο της Ουκρανίας και της επιθυμίας του να απελευθερώσει τη Γερμανία από την υποτέλειά της έναντι της Δύσης. Αυτή φέρνει σε αμηχανία τους πολεμοκάπηλους, όπως το γερμανικό αφεντικό της ΕΕ, φον Ντερ Λάιεν και την απερχόμενη Υπουργό Εξωτερικών, Μπέρμποκ, γνωστής για την έλλειψη ευστροφίας.

Φαίνεται ότι αυτοί οι πολιτικά ανόητοι έχουν λησμονήσει τον “Μεγάλο Συνασπισμό” (μεταξύ 1966 και 1969), όταν δεν υπήρχε ουσιαστική αντιπολίτευση στη γερμανική Βουλή, που οδήγησε σε τρομοκρατικές ενέργειες με τη δημιουργία της διαβόητης οργάνωσης “Μπαάντερ-Μάινχοφ”. Εάν το AfD αποκλειστεί, θα μοιάζει με συγκέντρωση τσαγιού προσκοπίνων, εν συγκρίσει με τον εξτρεμισμό που πρόκειται να ανακύψει. Επί του παρόντος, το αξίωμα ότι οι Γερμανοί κάνουν καλούς στρατιώτες, αλλά ακολουθούν κακούς ηγέτες, επαληθεύεται. Οι κακοί ηγέτες είναι οι πολεμοχαρείς των περισσότερων κομμάτων στη Γερμανία. Επιπλέον, εάν πρόκειται ο Ναζισμός να αναβιώσει, θα είναι ως αποτέλεσμα των πράξεων αυτών των πολεμοχαρών κομμάτων, όχι του AfD.

Ας καταλήξουμε με την άποψη του Τολστόι για τους Γερμανούς: «μόνοι οι Γερμανοί έχουν τέτοια αυτοπεποίθηση στη βάση μιας αφηρημένης ιδέας – της επιστήμης, δηλαδή της υποτιθέμενης γνώσης της απόλυτης αλήθειας… Η αυτοπεποίθηση του Γερμανού είναι η χειρότερη όλων, ισχυρότερη και απωθητικότερη οποιασδήποτε άλλης, επειδή ο ίδιος φαντάζεται ότι γνωρίζει την αλήθεια –την επιστήμη– την οποία ο ίδιος έχει εφεύρει αλλά η οποία είναι για τον ίδιο η απόλυτη αλήθεια». Με άλλα λόγια, η Γερμανία υποφέρει από ένα πλεόνασμα λογικής. Εξ ου και η προειδοποίησή μου.