Μετεκλογικός βαρύς γλυκός και όχι, με έξι φουσκάλες

Αφού τα λέω σε ξένους γιατί να μην τα λέω και σε Έλληνες; Μόνο που στα σουηδικά ο τίτλος που έβαλα δεν είχε γεύση ελληνικού καφέ. Ιδού: “Gyllene Gryningen (neonasistika partie) överlämnade sin ande till Kyriakos”, δηλαδή «Η Χρυσή Αυγή παρέδωσε το πνεύμα της στον Κυριάκο». Tα αποτελέσματα των εκλογών της 7-7-2019 ήταν λογικά, αλλά και αναμενόμενα! Ήταν από τις λίγες φορές, που γνωρίζαμε τι ακριβώς θα συμβεί σε μία εκλογική αναμέτρηση! Μάλιστα οι ευαίσθητοι στους αριθμούς πέσανε μέσα, ενώ οι εταιρείες σφυγμομετρήσεων είπαν πάλι τα ψεματάκια τους και έδειξαν τις νευρικές αρρυθμίες τους!

Μετεκλογικό καφέ λοιπόν, θα πιούμε σήμερα, έναν βαρύ γλυκό και όχι, με έξη φουσκάλες, όσα και τα κόμματα της Βουλής. Θα χωρίσω τα σχόλιά μου σε έξη ενότητες (φουσκάλες…) για να αποφύγω τον «αχταρμά» που αναπόφευκτα παρεισφρέει στα ελληνικά πολιτικά σχόλια. Η σειρά που θα ακολουθήσω έχει σχέση με το βάρος που εγώ -να εξηγούμαστε…- βλέπω στην παρουσία κάθε κόμματος στη Βουλή. Και άντε γεια μας, με την πρώτη ρουφηξιά…

1. Η ΝΔ κυβερνάει, τελικά, με ψήφους της Χ.Α., του Λεβέντη, και του Θεοδωράκη. Ούτε 30.000 δεν πήγαν από τον ΣΥΡΙΖΑ στη ΝΔ, σε σχέση με το 2015! Ρίξτε μια ματιά στο επισυναπτόμενο excel και προσέξτε τι γράφει ο αλάνθαστος φίλος μου Α.Τ. Στις εκλογές του ΙΟΥΛΙΟΥ 2019 ο ΣΥΡΙΖΑ κράτησε τις δυνάμεις του, κράτησε τον πληθυσμό του (είχε αυτό που συνθηματικά το λένε καλή «συσπείρωση») και οι απώλειες του (145.167) ήταν μικρές (1.925.904 – 1.780.737 = 145.167) και θα μπορούσε να πει κάποιος πως ήταν οι διαρροές προς το κόμμα του Βαρουφάκη, που πήρε 194.238 ψήφους.

Άρα ο Κυριάκος είναι ποικίλα υποχρεωμένος στους δωρητές-δανειστές του! Θα μου πει κανείς ότι ο άνθρωπος δεν ήρθε για να τσακωθεί με τους αιμοδότες του, ούτε για να κάνει καλύτερο τον «τόπο», αλλά κυρίως για να βγάλει τα «κοσμήματά» μας στο παζάρι και να ενισχύσει το μεγάλο κεφάλαιο!

H χειρότερη στιγμή

2. Ο Τσίπρας κατήγαγε μία θριαμβευτική …ήττα και με το 31,5% γίνεται (μακράν) το πρώτο, σε ποσοστά, αριστερό κόμμα στην Ευρώπη. Και με σχεδόν 3% μεγαλύτερο ποσοστό από το ισπανικό που πρόσφατα έκανε κυβέρνηση! Λογικά, ήρθε δεύτερος, τα έγραψα όλα στο κείμενο “Η εν πολλαίς «αμαρτίαις» περιπεσούσα Αριστερά” (βλ. Google). Ο θρίαμβος πιστώνεται προσωπικά στον (μισητό, για πολλούς) Αλέξη! Και παρά την καλοστημένη και, σε μεγάλο βαθμό, βρόμικη ενορχήστρωση φθοράς που στήθηκε κυρίως από τη διαχρονική φάρα των πονηρών ΜΜΕ και που καταγράφηκε ποικιλότροπα από ξένους ρεπόρτερ.

Χειρότερη στιγμή, η συνέντευξη Τσίπρα στον ΣΚΑΙ, με τους δύο δημοσιογράφους να δείχνουν φανερά, την απίστευτη εμπάθεια και το μένος τους, με έλλειψη ευγένειας, σεβασμού (πρωθυπουργός γαρ, όχι απλός Τσίπρας), αλλά και άνισης πολιτικής μεταχείρισης σε σχέση με άλλους προσκεκλημένους. Και αν θυμάστε τα πρόσωπα των παρουσιαστών, ήταν συνοφρυωμένα, σκοτεινά και με κακία -μου έστειλαν κάμποσες φωτογραφίες και τις «έσπρωξα» όλες εδώ και στο εξωτερικό… Η κυρία, μάλιστα, στιγμές, έκανε σαν υστερική, λες και την είχε δείρει ο Τσίπρας! Γνωρίζω μερικούς ήπιους δεξιούς που ενοχλήθηκαν και μου το είπαν!

Νομίζω, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί είναι μία χρήσιμη αντιπολίτευση, αλλά αυτό που φοβάμαι (και δεν είμαι καθόλου οπαδός του) είναι μήπως παρασυρθεί και μετατρέψει το κόμμα σε alter ego του ΠΑΣΟΚ, οπότε είναι απολύτως βέβαιο ότι θα καταντήσει ένα ΚΙΝΑΛ-ΣΥΡΙΖΑΛ! Αν είχα μπροστά μου τον Αλέξη, θα του έλεγα αντί να γεμίζει το κόμμα του με δηλητηριώδεις αράχνες της ξεπεσμένης πασοκαρίας, που κάποια στιγμή μπορεί να τον δαγκάσουν με καμία διάσπαση, να το γεμίζει με το πνεύμα του Τσε (όχι τα όπλα του, άλλες εποχές σήμερα…) και να μας παρουσιάσει ένα βιώσιμο όνειρο, κάτι που θέλει και η νοήμων προοδευτική Ευρώπη.

Μπήκε άνετα στη Βουλή ο Βαρουφάκης, είναι αρχηγός, οπότε θα αρχίσουμε να διαθέτουμε και λίγο χρόνο για σχετική τηλεθέαση, αφού έχει να πει κάτι «άλλο». Αυτό με έκανε, περισσότερο, να τον ψηφίσω. Μιλάω με κόσμο και μου λένε ότι είναι τρελός όποιος τα βάζει με τα μνημόνια, γιατί δεν αφήνουν οι Ευρωπαίοι, κυρίως οι Γερμανοί κ.λ.π. Κι όταν τους υπενθυμίζω ότι οι ίδιοι και τα παιδιά τους, ίσως και εγγόνια τους, δε θα προλάβουν να αποπληρώσουν το χρέος -το οποίο τελειώνει το 2060, αλλά στην πράξη πάει για 2070 και…- γελάνε σαν ηλίθιοι και μου προβάλλουν αστεία επιχειρήματα, που άκουσαν από πονηρά κανάλια!

Κι αν ο Τσίπρας θα μιλάει πολιτικά, καθ’ ό μη οικονομολόγος, ο Βαρουφάκης, ως «μαντρόσκυλο», θα ξετινάζει έναν-έναν τους πονηρούς «μεταπράτες». Άλλως τε θεωρώ ότι δεν έχει να χάσει απολύτως τίποτε! Τέλος πάντων, και μόνο αν ο Βαρουφάκης κατάφερνε να βάλει μία μικρή «ιδέα» στο μυαλό των Ελλήνων, ότι μπορεί και να μη χρειάζεται να φτάσουμε στο 2070, θα ήταν ύψιστη προσφορά. Και ελπίδα θα ήταν, αν σας αρέσει, κάτι που μας λείπει παντελώς, ως χώρα!

4. Το ΚΙΝΑΛ, δηλαδή η Φώφη, επάγγελμα “γεννηματά”, πήρε ένα σεβαστό ποσοστό (από …αμετανόητους, μάλλον) το οποίο κατέστη μία γροθιά στο πολιτικό στομάχι του (πάντα …επικίνδυνου) Βενιζέλου. Κανένας κυματισμός δεν προήλθε από το άγαρμπο διώξιμό του, λες και δεν ήταν ποτέ αυτός στο ΚΙΝΑΛ! Κι άσχετα αν ήδη πριν από τις ευρωεκλογές το κόμμα ήταν χωρισμένο σε δύο κομμάτια που «σφάζονταν»! Άκουσα σπαρταριστά περιστατικά από Πάτρα και Αγρίνιο.

Θεωρώ τον Βαγγέλη, ως τον πιο άκλαυτο «νεκρό» (καθαιρεθέντα) και ούτε μία «νεκρολογία» δε διάβασα γι’ αυτόν -έστω κι από ημέτερο …μαικήνα. Τώρα, το ΚΙΝΑΛ, εγώ, δεν το κόβω ικανό για αντιπολίτευση, αλλά μόνο για σκέτη παρουσία, με την ελπίδα τα «κουκιά» του να χρησιμεύσουν για «δούναι και λαβείν» σε τίποτε «αναθεωρήσεις» για κατάργηση της μισητής «απλής», αφού η Δεξιά έβαζε πάντα στη μηχανή της, «σούπερ» καλπονοθευτική!

AE KKE

5. Δεν έπεσε κάτω από το 5% το ΚΚΕ (ούτε κι εγώ το ήθελα..) κι έτσι δεν κινδυνεύει η “Α.Ε. Κ.Κ.Ε.-5%-ΠΕΡΙΣΣΟΣ”, οπότε δεν κλυδωνίστηκε και το παγκόσμιο κομμουνιστικό χρηματιστήριο! Αντιπολίτευση δεν περιμένω από το ΚΚΕ, αφού η …μαγνητοφωνημένη αρχή «όχι σε όλα» είναι κυρίαρχη, άγονη, οπισθοδρομική, ενάντια στο διάλογο, εν ταυτώ και αντιλαϊκή. Με ενόχλησε που όταν έγινε στη Βουλή συζήτηση(;) για σχέσεις εκκλησίας και κράτους, το ΚΚΕ έκανε την κορόιδα, γιατί ή πρόταση ήρθε απ’ τον μισητό του ΣΥΡΙΖΑ.

Κι όταν ρώτησα έναν καλό μου φίλο και ψηφοφόρο του, «γιατί δεν….;» -δε θέλω να πω την ερώτηση- μου απάντησε «Τι λες τώρα; Να πάρουμε 10-12% στις εκλογές; Και πώς θα λέμε μετά «όχι» στον ΣΥΡΙΖΑ για συνεργασία; Θα πέσουμε στο 3%…». Γι’ αυτό έγραψα, λίγο ιοβόλα είν’ η αλήθεια, “Α.Ε. ΚΚΕ-5%-ΠΕΡΙΣΣΟΣ”. Κι έχει ένα καλό παιδί για γραμματέα, λαϊκό, απλό, ήπιο, πολιτισμένο, αλλά λίγο παλαιάς κοπής, όμως το συμπαθώ ιδιαίτερα.

6. Η μόνη δυσαρμονία, είναι η δεκάεδρη είσοδος του Βελόπουλου, αλλά εγώ τη θεωρώ προτιμότερη από την είσοδο της ΧΑ. Κυρίως, γιατί ο Βελόπουλος θα μας διασκεδάζει όταν θα αρχίζει να μοιράζει στους 300 τις χειρόγραφες επιστολές που του έστειλε ο Ιησούς, υποθέτω μαζί με τα σχετικά SMS από τον Παράδεισο, αλλά και εικονίτσες, σταυρουδάκια, φυλαχτά, άγια λάδια…, τα οποία θεραπεύουν …πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν εν τω λαώ… (Ευαγγέλιον κατά Ματθαίον, 9.35).

Ε, ρε γέλια που θα γίνουν…, πώς να μην είμαι λοιπόν «χαρούμενος» με τα αποτελέσματα αυτών των εκλογών; Επιμύθιον: Για τέσσερα χρόνια, ο Κυριάκος θα ξεπουλάει όσο-όσο, ο Βαρούφας θα βαράει όρθιος το νταούλι του, ο Αλέξης θα τραγουδάει Va, pensiero sull’ali dorate* και οι λοιποί τρεις θα ροχαλίζουν μακαρίως στα …έδρανά τους!

---

(*) Από την όπερα «Nabucco» του Giuseppe Verdi (1842)