Ο πόλεμος στην ψηφιακή εποχή – 1
06/11/2017του υποστράτηγου Ιωάννη Παρίση –
Στο πεδίο της άμυνας και της ασφάλειας, οι κύριες προκλήσεις και απειλές που αναμένεται να κυριαρχήσουν στο παγκόσμιο στρατηγικό περιβάλλον κατά τον 21ο αιώνα, όπως εκτιμάται από έγκυρα διεθνή κέντρα ανάλυσης, θα αναφέρονται κυρίως στην διαστημική, την πληροφορική, τον κυβερνοχώρο, την ρομποτική και την βιολογία. Ήδη κατά τα τελευταία χρόνια, οι τομείς αυτοί δημιουργούν νέα δεδομένα στο διεθνές σύστημα, τις στρατηγικές αντιλήψεις και τη λήψη αποφάσεων.
Διάστημα
Το Διάστημα αναφέρεται στον αχανή χώρο που εκτείνεται πέρα από τη γήινη ατμόσφαιρα, αποτελώντας τον ακρογωνιαίο λίθο των σύγχρονων αμυντικών συστημάτων. Η συνεχής εξέλιξη της διαστημικής τεχνολογίας μεταβάλλει σημαντικά τη φύση του πολέμου.
Τα διαστημικά συστήματα συμβάλλουν καθοριστικά στους τομείς της συλλογής πληροφοριών, της διοίκησης και ελέγχου, της τηλεκατεύθυνσης οπλικών συστημάτων, της χαρτογράφησης, των τηλεπικοινωνιών, της πλοήγησης και εντοπισμού θέσης, της μετεωρολογικής πρόβλεψης, της γενικής προστασίας των δυνάμεων, της επιτήρησης συνόρων, κ.ά.
Η συνεισφορά των δορυφορικών συστημάτων στις νέες στρατηγικές και επιχειρησιακές αντιλήψεις, όπως ο δικτυο-κεντρικός πόλεμος, αναφέρεται πρωτίστως στην αλυσίδα της διοίκησης και της διαχείρισης των πληροφοριών, ώστε να εγγυώνται την υπεροχή κατά τη διεξαγωγή των επιχειρήσεων. Επιπροσθέτως, δίνουν τη δυνατότητα επαλήθευσης συνθηκών, ελέγχου διακίνησης ή εγκατάστασης όπλων μαζικής καταστροφής, μετακίνησης προσφύγων, μόλυνσης φυσικών πόρων, κ.ο.κ.
Τα διαστημικά δορυφορικά συστήματα που προορίζονται για στρατιωτική χρήση, διακρίνονται σε διάφορες κατηγορίες, αναλόγως του ποια είναι η αποστολή τους:
- Παρατήρηση της Γης (Earth Observation – EO)
- Αναγνώριση (Reconnaissance) – IMINT, HUMINT
- Υποκλοπή Σημάτων (Space-based Signal Intelligence) – SIGINT, COMINT, ELINT, TELINT.
- Έγκαιρη Προειδοποίηση (Early Warning – EW)
- Πλοήγηση – Προσδιορισμός Θέσης (Navigation/Positioning) – GPS, GLONAS, Galileo.
- Τηλεπικοινωνίες (Telecommunications)
Μία άλλη διάκριση των δορυφόρων είναι αυτή που γίνεται με βάση το βάρος τους και άρα το μέγεθός τους. Έτσι, αναφερόμαστε στους mini satellites (500-200 χλγ), τους microsatellites (κάτω των 200 χλγ), και τους nano satellites (κάτω των 10 χλγ).
Πληροφοριακός πόλεμος
Μία από τις πλέον σύγχρονες μορφές πολεμικών επιχειρήσεων αναφέρεται γενικά στον πληροφοριακό πόλεμο (informationwarfare), γνωστό επίσης ως I-War ή IW. Ως πληροφοριακό πόλεμο εννοούμε την επιθετική ή αμυντική χρήση των πληροφοριών και των πληροφοριακών συστημάτων για την απόκρουση, την εκμετάλλευση, τη φθορά, ή την καταστροφή εχθρικών πληροφοριών, διαδικασιών που βασίζονται στην πληροφορία, πληροφοριακών συστημάτων, καθώς και δικτύων που βασίζονται σε συστήματα υπολογιστών ενώ παράλληλα προστατεύονται τα φίλια πληροφοριακά συστήματα.
Μπορούμε να διακρίνουμε τρεις διαστάσεις του πληροφοριακού περιβάλλοντος, όπως φαίνονται στο σχήμα:
-Η Διανοητική διάσταση επικεντρώνεται στον άνθρωπο και αναφέρεται στην εκπαίδευση, τις πεποιθήσεις, τις κουλτούρες, τις δημόσιες υποθέσεις, τις ηγεσίες, τους τρόπους σκέψεις, τις πολιτικο-στρατιωτικές υποθέσεις, τις στρατιωτικές σχεδιάσεις και μεθοδεύσεις, κλπ.
-Η Πληροφοριακή διάσταση επικεντρώνεται στα δεδομένα (data) και αναφέρεται στις πληροφορίες, τον πληροφοριακό πόλεμο, τις επιχειρήσεις πληροφοριακής υποστήριξης, την διανομή πληροφοριών, την στοχοθέτηση για συλλογή πληροφοριών, κλπ.
-Η Φυσική διάσταση επικεντρώνεται στον στα χειροπιαστά ζητήματα και τον πραγματικό κόσμο και αναφέρεται στα συστήματα διοίκησης και ελέγχου, στα δίκτυο υπολογιστών (ένα θέμα που συνδέεται με τον κυβερνοχώρο), τον ηλεκτρονικό πόλεμο, τα συστήματα επικοινωνιών, κλπ.
Οι δράσεις αυτές σχεδιάζονται με σκοπό την απόκτηση πλεονεκτημάτων έναντι των στρατιωτικών ή μη στρατιωτικών εχθρικών συστημάτων. Στο πλαίσιο αυτό επιδιώκεται, μέσω της διεξαγωγής πληροφοριακών επιχειρήσεων (information operations), η απόκτηση πληροφοριακής υπεροχής (information superiority).
Η τελευταία η οποία αποτελεί το επιχειρησιακό πλεονέκτημα που προέρχεται από την ικανότητα συλλογής, επεξεργασίας, και διασποράς μιας αδιάκοπης ροής πληροφοριών, ενώ παράλληλα εκμεταλλεύεται την αδυναμία του αντιπάλου να πράξει το ίδιο.
Δικτυο-κεντρικός πόλεμος
Η διασύνδεση των δυνάμεων, των μέσων και των οπλικών συστημάτων μέσω ενός πλήρως ενσωματωμένου δικτύου διοίκησης και πληροφόρησης οδήγησε σ’ αυτό που ονομάζουμε δικτυο-κεντρικό πόλεμο (network-centricwarfare-NCW), ο οποίος φυσικά έχει άμεση συνάφεια με τα όσα προαναφέρθηκαν για τον πληροφοριακό πόλεμο.
Με τον όρο δικτυο-κεντρικός πόλεμος αναφερόμαστε σε στρατιωτικές επιχειρήσεις οι οποίες πραγματοποιούνται με τη χρήση πλήρως ενσωματωμένων συστημάτων υψηλής τεχνολογίας. Μέσω αυτών επιδιώκεται η μετατροπή ενός πληροφοριακού πλεονεκτήματος, που αποκτάται εν πολλοίς με την τεχνολογία της πληροφορίας, σε ανταγωνιστικό πολεμικό πλεονέκτημα δυνάμεων κατάλληλα διαδικτυωμένων και με υψηλού επιπέδου πληροφόρηση, σε διάφορες γεωγραφικές περιοχές.
Η αντίληψη του δικτυο-κεντρικού πολέμου δίνει τη δυνατότητα στους μαχόμενους να μετατρέπουν το πλεονέκτημα της πληροφορίας σε καταλυτική αύξηση της μαχητικής ισχύος.
Network-CentricOperations: Απεικόνιση ενός δικτυο-κεντρικής μορφής σεναρίου συλλογής/ανάλυσης πληροφοριών και συνεργασίας όλων των όπλων και υπηρεσιών που συμμετέχουν στο θέατρο επιχειρήσεων
Εδώ ανήκουν τα συστήματα C4ISR (Command, Control, Communications, Computer, Intelligence, Surveillance&Reconnaissance) τα οποία συνιστούν απαραίτητο στοιχείο των συγχρόνων στρατών προκειμένου να είναι δυνατή η λειτουργία τους στο σύγχρονο επιχειρησιακό περιβάλλον και η άμεση αντίδρασή τους στις σύγχρονες απειλές και απαιτήσεις.
Η εξέλιξη των συστημάτων C4ISR αποτελεί μια συνεχή διαδικασία, η οποία έχει επιφέρει σημαντικές αλλαγές κατά τις τελευταίες δεκαετίες. Η Διοίκηση (Command) και ο Έλεγχος (Control) (κωδικά C2) αποτελούσαν ανέκαθεν διαδικασίες ηγεσίας, οι οποίες, σταδιακά, απέκτησαν υψηλού επιπέδου Επικοινωνίες (Communications) (κωδικά C3). Στη συνέχεια, στις τρεις αυτές λειτουργίες προστέθηκε ο τομέας των Πληροφοριών (Information) (κωδικά C3Ι).