Πολιτικά κόμματα με ημερομηνία λήξης…

Ανέστιοι και ριζικά ανασφαλείς, αδιάφοροι και μικρόψυχοι, είμαστε έτοιμοι να καταποντισθούμε στο μηδέν της ιστορίας. Όλα μπήκαν στην ολετήρια ακρισία, σκεπάστηκαν κάτω από τη μετριότητα και τη χθαμαλότητα, από το προβάδισμα της υποκρισίας και της μηδαμινότητας. Οι εργολάβοι της μοίρας μας γκρεμίζουν ότι μέχρι χθες έκτιζαν και ετοιμάζονται να οικοδομήσουν εκ νέου Θεούς στα αδειασμένα πολιτικά ιερά. Ενώ κάθε φορά οι δημιουργημένοι νέοι πολιτικοί Θεοί εγείρονται στα ακόμη πιο στενά μυαλά των οπαδών τους. Γεμίσαμε πολιτικούς σπεκουλαδόρους που είδαν τη ζωή εμπόριο και την πολιτική ατμόσφαιρα χρηματιστήριου και καζίνο. Γι’ αυτό και τα πολιτικά κόμματα απέκτησαν ημερομηνία λήξης, γεννιούνται και πεθαίνουν σε χρόνο σύντομο.

Πάρτε για παράδειγμα το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ που θυμίζει τον Νίτσε όταν εκείνος έγραφε: «Είχα καλό ταξίδι, ναυάγησα» (Naufragium feci, bene navigavi.) Και οι επιζήσαντες ναυαγοί από το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ ετοιμάζονται να ταξιδεύσουν με νέα πλοία που ήδη ναυπηγούνται με τις ευλογίες των οικονομικών ελίτ, των ξένων πρεσβειών και την αφέλεια των πολιτών που συνήθισαν τα περιπαθή ψεύδη της πολιτικής μαγγανείας. Οι χαρισματικοί πολιτικοί στο ΣΥΡΙΖΑ έγιναν πολλοί, δεν χωράνε σε ένα κόμμα και πρέπει να σχεδιάσει καθένας τους και μια κιβωτό της πολιτικής ιδεολογίας που κομίζουν και του πολιτικού προορισμού που σχεδιάζουν στο χάρτη του ταξιδιού τους.

Το ίδιο θα συμβεί και στη ΝΔ, δεν έχει όμως φθάσει ακόμη η ώρα της πολικής της ζώνης. Η νεροποντή αργεί ακόμη να φθάσει στη ΝΔ, όμως θα έρθει σαν φυσική ανταπόδοση της πολιτικής της και ως νόμος που φυλακίζει τη ροή των εξελίξεων και κρυσταλλώνει τις νέες εξελίξεις.

Στα σκαριά το νέο πολιτικό κόμμα της “Ομπρέλας”, επίσης ναυπηγείται το νέο κόμμα του κ. Πέτρου Κόκκαλη, ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ. Κόμμα ετοιμάζεται και από τον Ανδρέα Λοβέρδο. Είναι όμως κόμματα από καμένα υλικά του πολιτικού στίβου. Ο Ενρίκο Μπερλίγκουερ έλεγε ότι «τα πολιτικά κόμματα είναι πάνω από όλα μηχανές εξουσίας και πελατείας». Και αν πάμε και λίγο παρακάτω, λόγω της εποχής που μεταλλάσσει ανθρώπους, Ιδέες, ζωές, θα μπορούσαμε να πούμε ότι τα πολιτικά κόμματα σήμερα αποτελούν κύματα θερμικής ακτινοβολίας και ραδιενεργούς σκόνης.

Η μετριότητα έχει τον πρώτο λόγο

Τα κόμματα σήμερα έχουν ένα και μόνο σκοπό, όχι να σχεδιάσουν το μέλλον της χώρας, όχι να εξυπηρετήσουν τις ανάγκες των πολιτών, ούτε να ρυθμίσουν την οικονομία, τη δημόσια υγεία, την παιδεία, την ασφάλεια της, αλλά να τιθασεύσουν τους πολίτες σε ένα σύστημα “προοδευτικών ψυχώσεων”, εκείνο που υποστήριζε η Άγκνες Χέλερ: «Ο προοδευτισμός εξαντλείται ως επιδίωξη να τιθασεύσει το άτομο σε ένα σύστημα».

Μπορεί να ανατραπεί νομοθετικά ο πολίτης; Μπορεί να ακυρώσει τα ορμήματα της ελευθερίας του; Να κατανοήσει ότι οι αντιθέσεις δεν γίνονται δημιουργικές συνθέσεις (νόμος της διαλεκτικής) αλλά επιτρεπτικότητες και μάλιστα επιτρεπτικότητες ανομίας; Αυτά είναι τα νέα ριζιμιά που κλείνουν όλα τα ξέφωτα του χθες και εκεί διανυκτερεύουν τα κόμματα. Ο ριζικός μεταβολισμός και όχι η μεταβολή γίνεται τώρα πια ο παραδαρμός της πολιτικής λειτουργίας.

Σήμερα αποτελεί τελική αποτίμηση η παραδοχή ότι η μετριότητα έχει και τον πρώτο και τελευταίο λόγο και η επαγγελματική λειτουργία των σωτήρων της χώρας που κτίζουν κάθε μέρα μια “δημοκρατία ιδιοκτητών” θα πολλαπλασιάζεται. Μας λέει πολύ εύστοχα ο Γιώργος Σεφέρης: «Ψυχές μαραγκιασμένες από δημόσιες αμαρτίες, / καθένας κι ένα αξίωμα σαν το πουλί μες στο κλουβί του».