Άρης Πορτοσάλτε ή τα γκρίζα όρια δημοσιογραφίας και προπαγάνδας

Αν ανατρέξουμε στον Κώδικα Δεοντολογίας της ΕΣΗΕΑ διαβάζουμε στην πρώτη παράγραφο του άρθρου 3: «Να αποκρούει και να καταγγέλλει τις εκδηλώσεις κρατικού αυταρχισμού και τις αυθαιρεσίες των ιδιοκτητών των Μ.Μ.Ε. και ιδιαίτερα των ολιγοπωλίων.».

Και στην τρίτη παράγραφο του άρθρου 5: «Να μην επιδιώκει και να μη δέχεται τη διαφημιστική χρήση του ονόματος, της φωνής και της εικόνας του, παρά μόνο για κοινωφελείς σκοπούς».

Ωραία τα λέμε γενικά αλλά το ερώτημα μπαίνει καμμια φορά προσωποιημένο. Όπως για παράδειγμα: Πληροί τους παραπάνω όρους ο Άρης Πορτοσάλτε; Μέσα σε λίγες ώρες το ερώτημα φαίνεται να απαντάται, σε μια ημέρα όπου ο δημοσιογράφος του ΣΚΑΪ πρόλαβε να απασχολήσει την επικαιρότητα για δύο λόγους:

Πρώτον, την απόφασή του να πλαισιώσει το κομματικό πάνελ της “Ομάδας Αλήθειας“, στο πλευρό δύο μελών του Υπουργικού Συμβουλίου. Δεν είναι μόνο η απόλυτη ταύτιση με τον συγκεκριμένο πολιτικό χώρο. Είναι η σύνταξη με μια ομάδα ανθρώπων, στους οποίους το λιγότερο που μπορεί να τους καταλογίσει κανείς είναι “πελατειακές” πρακτικές υπό μορφή τριγώνου και οι οποίοι επιλέξει να ασκούν συνειδητά και δημόσια φιλοκυβερνητική προπαγάνδα. Αναρωτιέται κανείς πως συνάδει αυτή η επιλογή με την αντικρατικιστική ρητορική περί «διεφθαρμένου και πελατειακού κράτους, που μας οδήγησε στη χρεωκοπία».

Δεύτερον, το γεγονός ότι όταν –στο πλαίσιο πρωινής τηλεοπτικής εκπομπής– κλήθηκε να σχολιάσει συμβολική διαμαρτυρία της Νεολαίας της Νέας Αριστεράς χαρακτήρισε την παλαιστινιακή σημαία «πατσαβούρα»! Ο Πορτοσάλτε είπε: «Όταν το δράμα της Παλαιστίνης το αντιμετωπίζεις με το να απλώσεις μια πατσαβούρα, δεν έχει κανένα νόημα. Απλώς προσπαθείς να κάνεις κάτι για να πεις “είμαι κι εγώ εδώ στη ζωή”. Η Ακρόπολη δεν πρέπει να μετατρέπεται σε θέατρο και δεν πρέπει να χρησιμοποιείται ούτε από “σύμβολα του καπιταλισμού”».

“Mε ένα σμπάρο δύο τρυγόνια” θα μπορούσε να πει κανείς στην προσπάθεια να απαντήσει στο προαναφερθέν ερώτημα σχετικά με την επαγγελματική δεοντολογία. Η ΕΣΗΕΑ –με όση τιμή της έχει απομείνει– έκανε λόγο για «αποκρουστική περίπτωση». Ο δε πανελίστας πλέον Ανδρέας Μικρούτσικος που όταν αποφασίζει να ξεσπαθώσει κατά του Άρη Πορτοσάλτε γίνεται απολαυστικός, επιβεβαίωσε πως η επαγγελματική ιδιότητα του δημοσιογράφου δεν κάνει τον άνθρωπο, αλλά αντίθετα μπορεί να ευτελιστεί από αυτόν.

Είπε, λοιπόν, ο Ανδρέας Μικρούτσικος: «Λέει το σύμβολο ενός μαχόμενου λαού, που κοιτάει να επιβιώσει και δέχεται αυτή την επίθεση και χάνει τα γυναικόπαιδά του, “πατσαβούρα”. Δεν είναι ότι το υλικό ήταν από πατσαβούρα. Για να πεις “πατσαβούρα” τη σημαία ενός μαχόμενου κράτους που βρίσκεται στην άκρη του γκρεμού, πρέπει να είσαι πολύ πατσαβούρα, αδερφέ μου».

Προσωπικά δεν έχω να προσθέσω κάτι…