Στρατηγική σε συνθήκες ψηφιακού πολέμου

Η στρατηγική είναι η τέχνη διαχείρισης της ισχύος και, εφόσον η τεχνολογία συνιστά παράγοντα ισχύος, η στρατηγική είναι υποχρεωμένη να προσαρμόζεται προς τις τεχνολογικές καινοτομίες, την μορφή δηλαδή υπό την οποία προσφέρεται σε κάθε εποχή αυτή η ισχύς αυτή.

Η εξέλιξη της επιστήμης και της τεχνολογίας και οι στρατηγικές καινοτομίες που αυτές δημιούργησαν, καθώς επίσης και η δομή και ο τρόπος λειτουργίας των σύγχρονων κρατών, δημιούργησαν δυνατότητες χρήσης και άλλων μέσων για την επιβολή της θέλησης επί του αντιπάλου. Επιπλέον, οι καινοτομίες έπαιξαν ρόλο στην μετεξέλιξη της μορφής του πολέμου αλλά και στην ανάπτυξη της υψηλής στρατηγικής των κρατών, κατά κύριο λόγο των τεχνολογικά προοδευμένων.

Δημιουργία Χάους

Η αλματώδης εξέλιξη της τεχνολογίας, ειδικώς σε συστήματα που χρησιμοποιούνται από τις ένοπλες δυνάμεις, οδηγεί στην αύξηση της ισχύος πυρός και της ταχυκινησίας. Στα χαρακτηριστικά αυτά θα πρέπει να προστεθούν και τα υψηλής ακρίβειας και μεγάλης καταστρεπτικότητας όπλα κάθε μορφής, συμπεριλαμβανομένων των βιοχημικών. Όλα αυτά οδηγούν στην ανάγκη της συνεχούς προσαρμογής των ενόπλων δυνάμεων στα νέα δεδομένα του επιχειρησιακού περιβάλλοντος.

Η σύγχρονη στρατηγική ανάλυση και διαδικασία λήψης αποφάσεων κάνει χρήση και της γνωστής ως θεωρίας του Χάους, κύριο χαρακτηριστικό της οποίας είναι η ευαισθησία ενός χαοτικού συστήματος στις αρχικές συνθήκες, εξαιτίας της μη-γραμμικότητας (non-linearity) του συστήματος. Oι μεγαλύτερες και οι πλέον άμεσες στρατιωτικές επιπτώσεις της θεωρίας του Χάους παρατηρούνται ίσως στον τομέα της διοίκησης και ελέγχου και του πληροφοριακού πολέμου, ο οποίος περιλαμβάνει μια σειρά ηλεκτρονικών συστημάτων τα οποία υπόκεινται σε χαοτική συμπεριφορά.

Ο μεγάλος όγκος και η ταχύτητα επικοινωνίας μέσω των δικτύων υπολογιστών καθιστούν τον πληροφοριακό πόλεμο ιδιαίτερα κατάλληλο για εφαρμογές της θεωρίας του Xάους, αφού περιλαμβάνουν τα καλύτερα συστατικά για τη δημιουργία χάους.

Μια διαφορετική μορφή πολέμου

Όλα όσα προαναφέρθηκαν οδηγούν στη διαπίστωση ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια διαφορετική μορφή πολέμου κατά τον οποίο γίνεται χρήση συστημάτων ψηφιακής τεχνολογίας, με ότι αυτό μπορεί να σημαίνει στη διαμόρφωση των στρατηγικών αντιλήψεων κατά τον 21^ο αιώνα.

Ποια θα είναι η χρησιμοποίηση των ενόπλων δυνάμεων στο θέατρο επιχειρήσεων ή το ευρύτερο στρατηγικό περιβάλλον του 21^ου αιώνα; Είναι γεγονός ότι οι συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί μεταβάλλουν, μαζί με τις στρατηγικές αντιλήψεις, και το είδος της χρήσης των ενόπλων δυνάμεων. Σήμερα δεν διεξάγονται μεγάλες εκστρατείες, από πλευράς όγκου δυνάμεων ή γεωγραφικής έκτασης.

Δεν διεξάγονται ναυμαχίες όπως εκείνες που έχει καταγράψει η ιστορία στα προηγούμενα χρόνια και αιώνες. Η χρησιμοποίηση των αεροπορικών δυνάμεων έχει διαφορετική μορφή και αντικειμενικούς σκοπούς.

Εδώ θα πρέπει να δούμε βεβαίως και τον σημαντικό ρόλο του ανθρώπινου παράγοντα αφού όλα τα συστήματα τα χειρίζονται άνθρωποι, καθώς και τις μεταβολές που έχουν φέρει ή θα φέρουν όλες αυτές οι τεχνολογικές καινοτομίες στα θέματα διοίκησης, ηγεσίας και οργάνωσης των ενόπλων δυνάμεων.

Η απόδοσή τους και η επιτυχία τους στο θέατρο επιχειρήσεων θα εξαρτάται πάντοτε από το επίπεδο εκπαίδευσης και ευφυΐας των χειριστών και της ικανότητας των ηγεσιών. Οι καλύτεροι χειριστές, από πλευράς εκπαίδευσης και δείκτη νοημοσύνης, είναι προφανές ότι θα επικρατούν στο περιβάλλον της δικτυο-κεντρικής αντίληψη του πολέμου.