Ρόμελ 1914: Η πρώτη μάχη ενός θρύλου

Ο Έρβιν Ρόμελ, στις 10 Ιουλίου 1910 εντάχτηκε, ως δόκιμος αξιωματικός, στο 124ο Σύνταγμα Πεζικού της Βυρτεμβέργης. Σύμφωνα με το τότε ισχύον σύστημα οι μέλλοντες αξιωματικοί κατατάσσονταν ως δόκιμοι στα διάφορα συντάγματα και ύστερα από ευδόκιμη υπηρεσία δύο περίπου ετών, ονομάζονταν αξιωματικοί.

Έτσι και ο Ρόμελ ύστερα από έναν χρόνο, εστάλη πρώτα στην στρατιωτική ακαδημία του Ντάντσιχ και κατόπιν, τον Ιανουάριο του 1912, ονομάστηκε ανθυπολοχαγός πεζικού, περνώντας στις εξετάσεις με βαθμό, ελάχιστα πάνω από τη βάση. Έστω και έτσι ο Ρόμελ έγινε τελικά αξιωματικός και τοποθετήθηκε διμοιρίτης στον 7ο Λόχο του 2ου Τάγματος του 124ου Συντάγματος Πεζικού.

Το πρωί της 22ας Αυγούστου 1914, ο Ρόμελ, ακολούθησε την κίνηση του 2ου Τάγματος προς το χωριό Μπλείντ. Το τάγμα είχε διαταχθεί να καταλάβει το ύψωμα 325, το οποίο βρισκόταν 2,5 χλμ. περίπου ΒΑ του Μπλείντ. Ο Ρόμελ διατάχθηκε να κινηθεί με τη διμοιρία του, ως προπομπός του τάγματος και να ερευνήσει για την παρουσία εχθρών στο χωριό.

Ο λόχος του Ρόμελ βάδιζε εντός πυκνής ομίχλης, που περιόριζε την ορατότητα στα 50 μέτρα. Ο Ρόμελ κατόρθωσε να προσανατολιστεί με τη βοήθεια ενός χάρτη και μιας πυξίδας. Έφτασε στο ύψωμα 325 και κινήθηκε πέρα από αυτό προς το Μπλείντ. Το 2ο Τάγμα εγκαταστάθηκε αμυντικά στο ύψωμα. Στα δυτικά του υψώματος τα γερμανικά τμήματα ασφαλείας ήρθαν σε επαφή με τον εχθρό και αντήλλαξαν πυρά μαζί του. Σταδιακά τα πυρά έπαψαν.

Στην αψιμαχία αυτή οι Γερμανοί δεν υπέστησαν απώλειες. Συνέλαβαν μάλιστα και έναν αιχμάλωτο. Ξαφνικά ο λοχαγός τους διέταξε μεταβολή μετώπου λοξώς αριστερά. Οι διμοιρίτες διατάχθηκαν να αναπτύξουν τους άνδρες τους σε διάταξη ακροβολισμού. Η διμοιρία του Ρόμελ αποτελούσε το άκρο αριστερό του λόχου, τηρώντας την επαφή με το δεξιό του 1ου Τάγματος.

Ανεπτυγμένη για μάχη η διμοιρία κινήθηκε προς το χωριό, μέσω ενός πατατοχώραφου. Στο μαλακό χώμα ήταν εμφανή τα ίχνη των εχθρών, οι οποίοι όμως εξακολουθούσαν να είναι «αόρατοι», εξαιτίας της πυκνής ομίχλης. Έξαφνα μια ομοβροντία έσκισε τον αέρα. Οι Γερμανοί έπεσαν πρηνείς στο χώμα. Ο Ρόμελ βρισκόταν στην πρώτη γραμμή, ανάμεσα στους άνδρες του, οπλισμένος με το τυφέκιο και την ξιφολόγχη του στρατιώτη Χάνλε, της ορντινάτσάς του.

Προσπάθησε να διακρίνει τους εχθρούς, αλλά αυτό στάθηκε αδύνατο, λόγω της ομίχλης. Κατεύθυνε όμως τους άνδρες του προς τη λάμψη των εχθρικών τυφεκίων. Οι Γάλλοι όμως τον πρόλαβαν και οπισθοχώρησαν. Η διμοιρία συνέχισε την κίνησή της προς το χωριό, παρά το γεγονός ότι δέχθηκε εν νέου πυρά. Το χειρότερο πάντως ήταν ότι λόγω της ομίχλης χάθηκε η επαφή με το 1ο Τάγμα. Ο Ρόμελ παρόλα αυτά συνέχισε την κίνηση προς τα εμπρός. Η διμοιρία του κινήθηκε για 800 περίπου μέτρα, όταν συνάντησε μια ψηλή πρασιά δίπλα σε μια αγροικία. Μη μπορώντας να διακρίνει οτιδήποτε, ο Ρόμελ αποφάσισε να εγκαταστήσει τη διμοιρία αμυντικά κατά μήκος της πρασιάς. Επίσης έστειλε ένα απόσπασμα για να λάβει επαφή με το 1ο Τάγμα.

Ο ίδιος μαζί με τον λοχία Όστερταγκ και δύο άνδρες κινήθηκε μπροστά από τη διμοιρία για να ερευνήσει το έδαφος. Βαδίζοντας αργά και προσεκτικά συνάντησαν και άλλες αγροικίες. Βρισκόταν στη ΝΑ πλευρά του χωριού. Κινήθηκαν κατά μήκος ενός δρόμου, αλλά πάγωσαν όταν αντελήφθησαν 20 Γάλλους στρατιώτες να στέκονται στη μέση του δρόμου. Οι Γάλλοι έπιναν καφέ και συζητούσαν αμέριμνοι, με τα όπλα ανά χείρας. Επρόκειτο, όπως θα διαπίστωνε ο Ρόμελ αργότερα, για άνδρες του 5ου Λόχου του 101ου γαλλικού Συντάγματος Πεζικού. Ευτυχώς, οι Γάλλοι δεν τους είδαν. Ο Ρόμελ κινήθηκε πίσω από μια αγροικία. Εκεί αποφάσισε να προσβάλει αιφνιδιαστικά τους Γάλλους, με τους τρείς άνδρες του. Δεν είχε χρόνο να ειδοποιήσει την υπόλοιπη διμοιρία.

Άλλωστε θα έπρεπε να κινηθεί και πάλι εμπρός από τους εχθρούς, οι οποίοι αυτή τη φορά μπορεί να τον έβλεπαν. Έτσι έλαβε την παράτολμη απόφαση να εμπλακεί με τους πενταπλάσιους εχθρούς. Αργά και όσο πιο σιγά μπορούσαν οι τέσσερις Γερμανοί απασφάλισαν, κινήθηκαν πίσω από τους Γάλλου και άνοιξαν ξαφνικά πυρ. Οι Γάλλοι αιφνιδιασμένοι τράπηκαν σε φυγή, αφήνοντας πίσω τους μερικούς νεκρούς και τραυματίες. Σύντομα όμως, προφανώς «ζυγίζοντας» τον όγκο πυρός των Γερμανών, πήραν θέσεις πίσω από τους μαντρότοιχους και τα μεγάλα αιωνόβια δέντρα και απάντησαν στα γερμανικά πυρά. Ο Ρόμελ ενεπλάκη ο ίδιος σε «μονομαχία» με έναν Γάλλο, από την οποία βγήκε τελικά νικητής.

Παρόλα αυτά οι Γάλλοι ήσαν πολύ περισσότεροι και ο Ρόμελ με τους τρεις άνδρες του αναγκάστηκε να υποχωρήσει και να καταφύγει πίσω από τα θαμνά όπου είχε καταφύγει και η υπόλοιπη διμοιρία. Από εκεί, 70 μόλις μέτρα μακριά από τον αντίπαλο, ο Ρόμελ με εκπληκτική ψυχραιμία στάθηκε και άρχισε να κατοπτεύει το έδαφος με τα κιάλια του. Εντόπισε μερικούς Γάλλους να βάλλουν εναντίον τους από μία στέγη.

Παρατηρώντας προσεκτικότερα είδε ότι οι εχθροί είχαν οχυρωθεί σε ένα μεγάλο οίκημα. Αμέσως αποφάσισε να το κυριεύσει. Διέταξε την 2η ομάδα της διμοιρίας του να ανοίξει πυρ κατά των Γάλλων, τραβώντας τους την προσοχή. Την ίδια ώρα ο ίδιος, επικεφαλής της 1ης ομάδας θα κινείτο από τα δεξιά του οικήματος, ώστε να το προσεγγίσει αθέατος και να το καταλάβει εξ εφόδου. Για καλή τους μάλιστα τύχη ανακάλυψαν και μερικές στοίβες κομμένων δέντρων.

Οι άνδρες του Ρόμελ πήραν έναν από τους κορμούς με σκοπό να τον χρησιμοποιήσουν ως πολιορκητικό κριό. Όταν όλα ήταν έτοιμα ο Ρόμελ έδωσε διαταγή στη 2η ομάδα να αρχίσει πυρά. Οι Γάλλοι αμέσως απάντησαν με σφοδρότητα. Την ίδια ώρα όμως η 1η ομάδα έφτασε, χωρίς να γίνει αντιληπτή, στην εξώθυρα του οικήματος. Μερικά κτυπήματα του κορμού και η πόρτα είχε σωριαστεί στο έδαφος.

Αμέσως οι Γερμανοί όρμησαν εντός του οικήματος με δυνατές κραυγές, προτάσσοντας τις λόγχες. Άλλοι στρατιώτες έριχναν μέσα από τα σπασμένα παράθυρα αναμμένους πυρσούς. Σε λίγο το οίκημα είχε τυλιχθεί στις φλόγες. Όσοι Γάλλοι είχαν επιζήσει παραδόθηκαν. Με αναπτερωμένο το ηθικό, καθώς δεν είχαν καν υποστεί απώλειες, ο Ρόμελ και οι άνδρες του άρχισαν να εκκαθαρίζουν με τον ίδιο τρόπο, ένα προς ένα τα σπίτια του χωριού.

Τότε όμως, λόγω της πυκνής ομίχλης, τμήματα του 2ου Τάγματος, αλλά και του 1ου λοξοδρόμησαν και εισήλθαν όλα μαζί στο χωριό. Ακολούθησε σύγχυση καθώς οι μονάδες αναμίχθηκαν. Αποτέλεσμα της συγχύσεως ήταν να βρουν την ευκαιρία οι Γάλλοι να ανασυγκροτηθούν. Σε λίγο οι Γερμανοί άρχισαν να δέχονται πυκνά πυρά και να υφίστανται σημαντικές απώλειες. Ήταν η πρώτη επαφή του Ρόμελ με την πραγματικότητα του πολέμου.

Οι βαριά πληγωμένοι μεταφέρονταν πίσω από ένα σπίτι, σε έναν πρόχειρο, υπαίθριο σταθμό επιδέσεως. Πολλοί από αυτούς ούρλιαζαν από τους πόνους, έκλαιγαν. Άλλοι, όπως γράφει ο ίδιος, αντιμετώπιζαν τον θάνατο κατάματα, σαν ήρωες. Σύντομα όμως η τροπή της μάχης τον ανάγκασε να ανακτήσει το κυνικό του προσωπείο. Οι Γάλλοι είχαν κατορθώσει να ελέγχουν το νότιο και το βορειοδυτικό τμήμα του χωριού. Οι Γερμανοί είχαν ουσιαστικά βρεθεί στην μέση του χωριού, σχεδόν κυκλωμένοι, με τα κτήρια πίσω τους να φλέγονται. Εάν παρέμεναν στις θέσεις του θα έβρισκαν όλοι τον θάνατο, είτε γρήγορα, από τη βολίδα ενός Λεμπέλ, είτε φρικτά, από τις αδηφάγες φλόγες.

Ο Ρόμελ, κατά την προσφιλή του συνήθεια, ανέλαβε πρωτοβουλία και συγκέντρωσε γύρω του όσους στρατιώτες έβλεπε, μέσα στην πυκνή ομίχλη και στον καπνό της πυρκαγιάς. Διέταξε τους άνδρες να σηκώσουν τους τραυματίες και αποσύρθηκε από το φλεγόμενο Μπλείντ. Αφού έφτασαν σε ένα ασφαλές μέρος, μερικές εκατοντάδες μέτρα από το χωριό, συγκέντρωσε όσους αξιόμαχους άνδρες βρέθηκαν κοντά του – περίπου 100 – και τους ανέπτυξε με μέτωπο προς το χωριό. Ο ίδιος πήρε τους ομαδάρχες της διμοιρίας του και κινήθηκε προς ένα λοφίσκο από όπου μπορούσε να κατοπτεύσει το χωριό. Δεξιά τους βρισκόταν το ύψωμα 325.

Ο Ρόμελ προσπαθούσε να διακρίνει με τα κιάλια τις κινήσεις των αντιπάλων. Ο καπνός και η ομίχλη όμως δεν βοηθούσαν. Ξαφνικά ο Ρόμελ είδε μπροστά του έναν γαλλικό λόχο να παίρνει θέσεις άμυνας, κοντά στην τοποθεσία που είχε αναπτύξει τους άνδρες του. έχοντας χάσει κάθε επαφή τόσο με τον λόχο του, όσο και με το τάγμα, ο Ρόμελ, για μια στιγμή αμφιταλαντεύτηκε για το τι θα έπρεπε να πράξει.

Από τους πυροβολισμούς που άκουγε κατάλαβε ότι το τάγμα του, ή έστω ένα μέρος αυτού, θα έπρεπε να παραμένει ακόμα αγκιστρωμένο στο Μπλείντ. Ο γαλλικός λόχος θα μπορούσε να αποκόψει την υποχώρηση του τάγματος. Έπρεπε λοιπόν να εξουδετερωθεί. Ο Ρόμελ αμέσως κίνησε τους άνδρες από τον χαμηλό αυχένα όπου τους είχε τάξει και κινήθηκε κατά του γαλλικού λόχου.

Οι Γάλλοι μόλις τους είδαν άνοιξαν αμέσως πυρ εναντίον τους, χωρίς όμως αποτελέσματα. Τα πυρά τους ήταν πολύ ψηλά –προφανώς λόγω λανθασμένης ρυθμίσεως του κλισιοσκοπίου– και δεν έβλαπταν τους Γερμανούς. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο Ρόμελ : «το μόνο αποτέλεσμα ήταν μια τρύπα σε μία καραβάνα»! Την ίδια ώρα ο Ρόμελ αντελήφθη γερμανικά στρατεύματα, ένα περίπου χιλιόμετρο πίσω τους, να προελαύνουν προς την κατεύθυνσή τους. Έχοντας εξασφαλίσει «ενισχύσεις» ο Ρόμελ αποφάσισε να εξορμήσει άμεσα κατά των εχθρών. Οι Γερμανοί κινούμενοι διαδοχικά κατά ομάδες πλησίασαν τις γαλλικές θέσεις σε απόσταση εφόδου. Οι Γάλλοι όμως τους αντελήφθησαν και υποχώρησαν άμεσα, αφήνοντας πίσω μόνο τους νεκρούς τους.

Ο Ρόμελ διέταξε τους άνδρες να καταλάβουν τις εχθρικές θέσεις και να οργανωθούν σε αυτές και ο ίδιος με τους ομαδάρχες κινήθηκε και πάλι εμπρός, μέσα στα ψηλά στάχυα. Ξαφνικά ο λοχίας Μπέντελε σκούντηξε τον Ρόμελ. Είχε δει τους Γάλλους. Το φως του ήλιου είχε ανακλαστεί επάνω σε μια καραβάνα που ένας Γάλλος στρατιώτης είχε δέσει στον γυλιό του. ένας ολόκληρος γαλλικός λόχος βάδιζε καταπάνω τους σε φάλαγγα κατά τετράδες. Ο Ρόμελ χωρίς να σκεφθεί πολύ σηκώθηκε όρθιος, κρυμμένος μέσα στα ψηλά στάχυα, σήκωσε τον τυφέκιο που έφερε και πυροβόλησε. Σε τόσο μικρή απόσταση γνώριζε ότι μια βολίδα από το Μάουζέρ του μπορούσε να διαπεράσει ακόμα και τρεις Γάλλους μαζί. Η γαλλική φάλαγγα σταμάτησε προς στιγμή.

Σε λίγο όμως κινήθηκε και πάλι. Τότε ο Ρόμελ και οι λοχίες του έβαλλαν ξανά και οι Γάλλοι τράπηκαν σε φυγή. Οι τρεις Γερμανοί, ξεθαρρεμένοι άρχισαν να πυροβολούν όρθιοι και εντελώς ακάλυπτοι κατά των υποχωρούντων εχθρών. Οι Γάλλοι δεν σταμάτησαν ούτε για να πυροβολήσουν. Κάποιοι άλλοι από αυτούς μάλιστα που έτρεχαν πανικόβλητοι έξω από το Μπλείντ, αν και έφτασαν σε απόσταση 10 μέτρων από τους Γερμανούς δεν κατόρθωσαν να πυροβολήσουν! Σκοτώθηκαν όλοι από τον Ρόμελ και τους δύο υπαξιωματικούς του. Συνολικά 12 Γάλλοι σκοτώθηκαν ή τραυματίστηκαν από τους τρεις Γερμανούς, οι οποίοι έτρεψαν μόνοι τους σε φυγή 30 φορές περισσότερους αντιπάλους.

Σε λίγο έφτασαν στο πεδίο της συμπλοκής και τα πρώτα στοιχεία του γερμανικού 123ου Συντάγματος Γρεναδιέρων. Αμέσως ο Ρόμελ άφησε σε αυτούς την ευθύνη κατοχής του πεδίου και με την διμοιρία του κινήθηκε εμπρός καταδιώκοντας τους Γάλλους. Στη φάση αυτή η διμοιρία συνέλαβε και 50 Γάλλους αιχμαλώτους, ανάμεσα τους και δύο αξιωματικούς. Ήταν η πρώτη μάχη και η πρώτη νίκη του Ρόμελ.