Η “έκτη αίσθηση” ενός στρατιώτη στην αιματηρή μάχη του Σομ
07/02/2024
Μερικές φορές θαρρεί κανείς πως η μοίρα του είναι αποφασισμένη. Γνωρίζει πότε έχει έρθει η στιγμή, η κορύφωση της ζωής ή το τέρμα της. Στα ματωμένα χαρακώματα του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, πολλοί στρατιώτες είχαν αποκτήσει αυτό που ονομάζουμε “έκτη αίσθηση”, προαισθανόμενοι το καλό ή το κακό που επρόκειτο να τους βρει και προετοίμαζαν εαυτούς και οικείους…
Την 1η Ιουλίου 1916 οι βρετανικές δυνάμεις εξαπέλυσαν την μεγαλύτερη, έως τότε, επίθεσή τους κατά των Γερμανών στο Δυτικό Μέτωπο, στον τομέα του ποταμού Σομ. Ανάμεσα σε αυτούς ήταν και ο Τζον Σκόλεν του 27ου Northumberland Fusiliers. Λίγες ημέρες πριν, στις 27 Ιουνίου και ενώ ο βομβαρδισμός από το βρετανικό πυροβολικό συνεχιζόταν ο Σκόλεν έγραψε μια επιστολή στην σύζυγό του.
Ο Σκόλεν είχε γεννηθεί το 1874 στο Ντέντον Μπαρν στο Νορθάμπερλαντ της Αγγλίας. Γόνος πολύτεκνης οικογένειας νυμφεύθηκε το 1902 την Κριστίνα Τζόνσον με την οποία απέκτησε επτά τέκνα. Κατατάχθηκε στον στρατό στις 28 Οκτωβρίου 1914. Ήταν ήδη “παλιός” όταν επρόκειτο να ξεκινήσει η μάχη του Σομ και γνώριζε, παρά τις διαβεβαιώσεις ότι μετά από τον πολυήμερο βομβαρδισμό των γερμανικών θέσεων η επίθεση θα ήταν στρατιωτικός περίπατος, ότι η επικείμενη μάχη θα ήταν σκληρή και αιματηρή.
Η “έκτη αίσθηση” του Σκόλεν
Έτσι ο Σκόλεν έγραψε την εν λόγω επιστολή: «Αγαπημένοι μου, γυναίκα και παιδιά, σας γράφω με λύπη αυτές τις τελευταίες λέξεις του αποχαιρετισμού. Ετοιμαζόμαστε να επιτεθούμε κατά των απαίσιων Γερμανών. Αν είναι θέλημα του Θεού να σκοτωθώ θα πέσω εκτελώντας το καθήκον μου στον βασιλιά και την πατρίδα και ελπίζω να κριθώ δίκαια από Αυτόν.
«Μου είναι δύσκολο να σας αποχωριστώ αλλά είμαι σε καλή διάθεση, αγαπημένου μου Τίνα και δεν θέλω να λυπηθείτε πολύ για μένα καθώς ο Θεός και η Μητέρα του θα σας βοηθήσει. Δεν αμφιβάλω ότι και η πατρίδα θα σας βοηθήσει για χάρη του στρατιώτη της που εκτελεί το καθήκον του. Αγαπημένη μου Τίνα ήσουν μια καλή σύζυγος και μητέρα και θα προσέχεις τα μικρά μας. Ο Θεός να ευλογεί τον Τζόε, τον Τζακ, την Τίνα, την Άτζι, τα δίδυμά μας Νόρα και Χιούγκ και το μικρό μωρό μας που μόλις μια φορά είχα την χαρά να δω όταν γεννήθηκε.
Θα προσπαθήσω να κάνω το καθήκον μου σε αυτή την επικίνδυνη περίσταση και αν σκοτωθώ να ξέρεις πως πεθαίνω στα χέρια της Δόξας του Θεού. Πες στους φίλους μας πως τους αποχαιρετώ επίσης. Αγαπημένη μου γυναίκα, αγαπημένα μου παιδιά δεν έχω τίποτε άλλο να σας πω πέραν ότι σας αποχαιρετώ και το μόνο που επιθυμώ είναι να έχετε την ευλογία του Θεού. Αντίο, αντίο σας και να με θυμάστε στις προσευχές σας. Ξέρω ότι είναι σκληρό αλλά το θέλημα του Θεού θα γίνει. Από τον πιστό σας στρατιώτη, σύζυγο και πατέρα Τζον Σκόλεν του 27ου Northumberland Fusiliers, αντί αγαπημένοι και ΜΗΝ ΚΛΑΨΕΤΕ».
Ο Τζον Σκόλεν έπεσε την πρώτη μέρα της μάχης του Σομ. Ήταν μια από τις 59.400 απώλειες του βρετανικού στρατού την ημέρα εκείνη. Το πτώμα του δεν αναγνωρίστηκες ποτέ. Το όνομά του όμως υπάρχει σε κενοτάφιο στην περιοχή.
