Η μάχη της Θύμβρης – Τα μυστικά όπλα που έδωσαν τη νίκη στους Πέρσες

Η μάχη της Θύμβρης μια από τις σημαντικότερες αλλά και τις λιγότερο γνωστές του αρχαίου κόσμου. Οι νικητές κέρδισαν τη Μικρά Ασία με ένα χτύπημα. Η μάχη κερδήθηκε δε χάρη σε ένα έξυπνο σχέδιο σε συνδυασμό με “μυστικά” όπλα. Ο Κύρος, ο πρώτος μεγάλος βασιλιάς της Περσίας των Αχαιμενιδών, άρχισε να δημιουργεί την αυτοκρατορία του μετά τη νίκη του επί του αδελφού έθνους των Μήδων. Νέος αντίπαλός του ήταν ο Κροίσος της Λυδίας. Πέρσες και Λυδοί συγκρούστηκαν στη μάχη της Πτερίας το 547 π.Χ. με τη μάχη να αποβαίνει άκριτη λόγω της έκλειψης ηλίου που σημειώθηκε.

Μετά τη μάχη ο Κροίσος θεώρησε ότι η περσική απειλή είχε εκλείψει για τους επόμενους μήνες, καθώς είχε έρθει ο χειμώνας. Ωστόσο, ο Κύρος τον αιφνιδίασε κινούμενος εναντίον του επικεφαλής μιας μεγάλης στρατιάς, που σύμφωνα με τον Ξενοφώντα, αριθμούσε 200.000 άνδρες, Πέρσες, Μήδους και άλλους υποτελείς. Σύμφωνα με τον Έλληνα ιστορικό οι Πέρσες διέθεταν 126.000 πεζούς. Οι λοιποί ήταν ιππείς.

Ο Κύρος είχε ετοιμάσει δύο “μυστικά όπλα” για να αντιμετωπίσει το επίλεκτο λυδικό ιππικό που είχε κάθε λόγο να τρέμει. Είχε λοιπόν ο Πέρσης μονάρχης 300 καμήλες και 5-6 πολιορκητικούς πύργους. Επίσης διέθετε και 300 άρματα. Ο Ξενοφών αναφέρει ότι ο Κροίσος κατάφερε να συγκεντρώσει μια στρατιά 420.000 ανδρών, εντάσσοντας σε αυτή και Φρύγες, Καππαδόκες, Βαβυλώνιους και Αιγυπτίους συμμάχους. Οι αριθμοί που παραδίδει ο Ξενοφώντας κρίνονται υπερβολικοί.

Η μεγάλη μάχη

Για να αντιμετωπίσει την εχθρική αριθμητική υπεροχή ο Κύρος αποφάσισε να παρατάξει τον στρατό του με έναν όχι ιδιαίτερα ορθόδοξο τρόπο (βλ. σχεδιάγραμμα). Ιππικό, άρματα και καμήλες τάχθηκαν στις πτέρυγες, ενώ το πεζικό του τάχθηκε στο κέντρο έχοντας καμήλες των μεταγωγικών γονατισμένες ενώπιόν του.

Ο Κύρος φοβόταν το περίφημο λυδικό ιππικό κρούσης. Για αυτό χρησιμοποίησε τις καμήλες. Τα άλογα που δεν έχουν συνηθίσει τους ήχους, την οσμή και τη θέα των καμηλών, τις φοβούνται και δεν τις πλησιάζουν. Αυτό ακριβώς εκμεταλλεύτηκε ο Πέρσης βασιλιάς.

Ο Κροίσος αδιαφορώντας για τον τρόπο με τον οποίο τάχθηκαν οι αντίπαλοι έταξε, συμβατικά, το πεζικό του στο κέντρο και το ιππικό στα πλευρά. Όταν, όπως το περίμενε ο Κύρος, το λυδικό ιππικό εξόρμησε, βρέθηκε έναντι των καμηλών και των “πυρών»”των τοξοτών και των πύργων του Κύρου. Σύντομα επικράτησε σύγχυση, την οποία έσπευσε να εκμεταλλευτεί ο Κύρος, εξαπολύοντας ιππικό, άρματα και καμήλες κατά των ιππέων του Κροίσου, συντρίβοντάς τους.

Σύντομα οι Πέρσες περικύκλωσαν το εχθρικό πεζικό προκαλώντας του μεγάλες απώλειες. Οι περισσότεροι πάντως πεζοί του Κροίσου παραδόθηκαν. Όσοι επέζησαν κατέφυγαν μαζί με τον βασιλιά τους στην πρωτεύουσα Σάρδεις. Μετά τη μάχη οι Πέρσες πολιόρκησαν και τελικά κατέλαβαν τις Σάρδεις, κερδίζοντας όχι μόνο το βασίλειο της Λυδίας, αλλά και τη Μικρά Ασία. Είναι γνωστή η ιστορία που μεταφέρει ο Ηρόδοτος: ο Κύρος ετοιμαζόταν να ρίξει τον Κροίσο στη φωτιά. Εκείνος τότε αναφώνησε: «Σόλων, Σόλων».

Ο Κύρος τότε τον ρώτησε τι εννοούσε και αυτός απάντησε για την συνάντησή του με τον Αθηναίο σοφό Σόλωνα, την υπερηφάνεια του και την πεποίθησή του ότι ήταν ο ευτυχέστερος άνθρωπος στον κόσμο. Ο Σόλων υποστήριζε ότι κάτι τέτοιο δεν ίσχυε και αποδείχθηκε πως είχε δίκιο…