Μαρτυρόπολις 588 μ.Χ… Απόλυτη επιθετική επιστροφή και … ήττα Περσών

Το 588 μ.Χ. δεν ήταν μια ευχάριστη χρονιά για τις τύχες της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Λανθασμένα μέτρα του αυτοκράτορα Μαυρίκιου είχαν οδηγήσει τον στρατό της Μικράς Ασίας σε στάση ενώ ο νεοδιορισθείς στρατηγός Πρίσκος είχε τραπεί σε φυγή για να γλιτώσει πριν καλά-καλά αναλάβει.

Μέσα σε αυτή την κατάσταση του χάους ο στρατός εξέλεξε τον δούκα της επαρχίας της Φοινίκης του Λιβάνου Γερμανό ως διοικητή. Ο Μαυρίκιος στο μεταξύ είχε διατάξει τον στρατηγό Φιλιππικό να αναλάβει τη διοίκηση. Όμως πριν αυτός φτάσει οι Σασσανίδες Πέρσες, εκμεταλλευόμενοι το χάος, είχαν εισβάλει στα βυζαντινά εδάφη και είχαν επιτεθεί στην πόλη Κωνσταντία (Αντιόχεια Μεσοποταμίας – το σημερινό Βιρανσεχίρ της σημερινής Τουρκίας).

Μη έχοντας να περιμένει βοήθεια ο στρατηγός Γερμανός προσπάθησε μόνος του να ησυχάσει τους άνδρες του και να τους καταστήσει αξιόμαχους νουθετώντας τους. Κατάφερε να ανασυγκροτήσει μια δύναμη μόλις 1.000 ανδρών με τους οποίους όμως κατάφερε να άρει την πολιορκία της Κωνσταντίας, όπως αναφέρει ο ιστορικός Θεοφύλακτος Σιμοκάττης.

Κατόπιν δε μια δύναμη 4.000 Βυζαντινών εκτέλεσε επιδρομή στο περσικό έδαφος, χωρίς όμως να μπορεί να επιτύχει αξιόλογα αποτελέσματα. Στο μεταξύ αφίχθη στο στρατόπεδο εκπρόσωπος του αυτοκράτορα, οι παρεξηγήσεις λύθηκαν και η ηρεμία επανήλθε.

Έτσι ο Γερμανός κινήθηκε με τον στρατό του την δύναμη του οποίου δεν γνωρίζουμε βόρεια προς τη Μαρτυρόπολη (το σημερινό Σιλβάν της σημερινής Τουρκίας) εισβάλλοντας στην ελεγχόμενη από τους Σασσανίδες επαρχία της Αρζανηνής. Οι Πέρσες αντέδρασαν στέλνοντας στην περιοχή τον στρατιωτικό διοικητή της περιοχής στρατηγό Μαρούζα.

Ο Γερμανός είτε γιατί δεν είχε αρκετές δυνάμεις, είτε, το πιθανότερο, εκτελώντας στρατήγημα, υποχώρησε προς τη Μαρτυρόπολη. Εκεί όμως, εκτελώντας αιφνιδιαστικά επιθετική επιστροφή, επέπεσε με τον στρατό τους στους Πέρσες που θεωρούσαν πως οι Βυζαντινοί είχαν τραπεί σε φυγή. Το στρατήγημα πέτυχε απολύτως, ο στρατός του Μαρούζα διαλύθηκε.

Ο ίδιος με πολλούς αξιωματικούς του σκοτώθηκε ενώ 3.000 άνδρες του αιχμαλωτίσθηκαν. Οι υπόλοιποι, πλην 1.000, σκοτώθηκαν στη μάχη. Ο Γερμανός μετά τη νίκη έστειλε στην βασιλίδα των Πόλεων το κεφάλι του Πέρση στρατηγού και τα πολεμικά λάβαρα που κυρίευσε.