Ο ξεχασμένος πόλεμος στο Νταγκεστάν

Όμως, το Νταγκεστάν είχε βρεθεί στο προσκήνιο τα τελευταία χρόνια του πολέμου της Τσετσενίας, ο οποίος ξεκίνησε λίγο μετά την διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης. Ήταν 7 Αυγούστου του 1999, όταν Τσετσένοι μαχητές της δύναμης των Μπασάγιεφ και Χατάμπ εισέβαλαν στο Νταγκεστάν και κατέλαβαν την περιοχή του Μποτλίκ. Σύντομα οι Τσετεσένοι κατέλαβαν τα πολλά χωριά της περιοχής, ανακηρύσσοντας παράλληλα το “Ισλαμικό Κράτος του Νταγκεστάν”.

Σύμφωνα με τους Τσετσένους σκοπός τους ήταν η απελευθέρωση της περιοχής από τη Ρωσία και η συγκρότηση ισλαμικής κυβέρνησης. Καλούσαν δε όλους τους μουσουλμάνους να γίνουν “μαχητές της πίστης” (Μουτζαχεντίν), κηρύσσοντας τον “ιερό πόλεμο” (τζιχάντ) κατά των “απίστων”. Για δεύτερη φορά, μετά το Αφγανιστάν, κηρύχθηκε τζιχάντ κατά των Ρώσων.

Οι ρωσικές αρχές αιφνιδιάστηκαν και δεν αντέδρασαν παρά την πέμπτη μέρα μετά την εισβολή. Στις 9 Αυγούστου αντάρτες κατάλαβαν τον λόφο των “Αυτιών του γαϊδάρου”, ένα άδενδρο ύψωμα δυτικά του χωριού Μποτλίκ. Το ύψωμα έχει δύο κορυφές μια 1.622,5 μ. και μια 1.361,5 μ. Η κατάληψη του υψώματος επέτρεπε στους μουσουλμάνους να ελέγχουν τις οδεύσεις.

Μόλις στις 12 Αυγούστου οι Ρώσοι έπληξαν τις θέσεις των ανταρτών στο ύψωμα, με πολλαπλούς εκτοξευτές ρουκετών του πυροβολικού τους και επιθετικά ελικόπτερα. Την επομένη 63 μόλις αλεξιπτωτιστές του 108ου Συντάγματος Αλεξιπτωτιστών Φρουρών της 7ης Αεροκίνητης Μεραρχίας Εφόδου, υπό τον ταγματάρχη Σεργκέι Κοστίν, μαζί με μια διμοιρία αναγνώρισης, κινήθηκαν προς τον λόφο.

Μία αποστολή αυτοκτονίας…

Οι Ρώσοι σχημάτισαν τρεις ομάδες εφόδου με τελικό αντικειμενικό σκοπό την κατάληψη του υψώματος. Πριν καλά-καλά ξημερώσει, οι Ρώσοι αιφνιδίασαν τους Τσετσένους και κατέλαβαν την χαμηλότερη κορυφή. «Κινηθήκαμε το βράδυ. Μια ομάδα των ειδικών δυνάμεων μας οδήγησε… Γύρω στις 06.00 ανοίξαμε πυρ. Επί περίπου 15 λεπτά διεξήχθη άγρια ανταλλαγή πυρών. Ήταν εμφανές ότι έφεραν ενισχύσεις…», ανέφερε Ρώσος αλεξιπτωτιστής.

Ο ταγματάρχης Κοστίν έταξε τους άνδρες του και διεύθυνε τα υποστηρικτικά πυρά του ρωσικού πυροβολικού. Σύντομα όμως οι Τσετσένοι μαχητές αντεπιτέθηκαν υποστηριζόμενοι από πυρά όλμων. Στις 09.15 ο Κοστίν τραυματίσθηκε, αλλά δεν εγκατέλειψε το πεδίο της μάχης. Οι Τσετσένοι μαχητές πίεσαν ιδιαίτερα τους ολιγάριθμους Ρώσους φτάνοντας μια ανάσα από τις θέσεις τους.

Ο Κοστίν τότε διέταξε αντεπίθεση. Οι Ρώσοι, επιτέθηκαν με ιαχές κατά των αντιπάλων τους, εμπλεκόμενοι σε μάχη σώμα με σώμα μαζί τους. Με τον τρόπο αυτό απέκρουσαν την επίθεση. Οι Τσετσένοι όμως δεν παραιτήθηκαν. Ένα βλήμα τους μάλιστα έπεσε σε ρωσικό όρυγμα προκαλώντας σημαντικές απώλειες. Κατόπιν επιτέθηκαν ξανά. Ο Κοστίν οργάνωσε και εκτέλεσε νέα αντεπίθεση, αλλά σε λίγο έπεσε θανάσιμα πληγωμένος.

«Σιγά-σιγά τελείωναν τα πυρομαχικά. Ζητήσαμε μέσω ασυρμάτου και μας έστειλαν με ένα ελικόπτερο. Ο υποδιοικητής λοχαγός Τσέεφ, ανέλαβε το θέμα. Το ελικόπτερο προσγειώθηκε ανάμεσα στις εκρήξεις των χειροβομβίδων. Ο πιλότος επέδειξε μεγάλο ηρωισμό. Ο διοικητής όμως πληγώθηκε και πάλι…», ανέφερε αλεξιπτωτιστής.

Απαγκίστρωση από την Τσετσενία

Στο μεταξύ ο Τσέεφ είχε αναλάβει τη διοίκηση και αποφάσισε να απαγκιστρώσει τους άνδρες του από το φονικό ύψωμα υπό την κάλυψη των πυρών του πυροβολικού. Οι Ρώσοι αλεξιπτωτιστές είχαν πολεμήσει ηρωικά, αλλά υποχρεώθηκαν να εγκαταλείψουν τις θέσεις τους αφήνοντας πίσω τους τον ταγματάρχη τους και 10 ακόμα συναδέλφους τους νεκρούς. Άλλοι 25 Ρώσοι αλεξιπτωτιστές είχαν τραυματισθεί. Οι απώλειες των Τσετσένων δεν ήταν δυνατό να υπολογιστούν, αλλά πρέπει να ήταν σημαντικές.

Οι Ρώσοι επιτέθηκαν και πάλι, στις 18 Αυγούστου, στο ύψωμα, αλλά και πάλι απέτυχαν. «Ένας λοχαγός φώναζε αγριεμένος πως η ανεκπαίδευτοι άνδρες του ρίχτηκαν στον καταραμένο αυτό λόφο…». Στις 21 και 22 Αυγούστου οι Ρώσοι εξαπέλυσαν σφοδρές από αέρος επιδρομές στο ύψωμα. Μόνο κατόπιν αυτού οι μουσουλμάνοι το εγκατέλειψαν και υποχώρησαν. Ο γενναίος Κοστίν τιμήθηκε μετά θάνατο και ονομάστηκε “Ήρωας της Ρωσικής Κοινοπολιτείας”.