Οι πρώτοι Σκανδιναβοί του Χίτλερ: Σώμα “Δανία”, Λεγεώνα “Νορβηγία”

Μετά την κατάληψη της Δανίας και της Νορβηγίας οι Γερμανοί αναζήτησαν εθελοντές για τη μάχη τους κατά της Σοβιετικής Ένωσης. Στις 28 Ιουνίου 1941 συγκρότησαν το εθελοντικό «Ελεύθερο Σώμα Δανία». Στο σώμα κατατάχθηκαν αρχικά 480 Δανοί. Οι άνδρες αυτοί έλαβαν στολές των SS και στάλθηκαν στο Αμβούργο για εκπαίδευση. Στα τέλη του 1941 το σώμα είχε δύναμη δύο ταγμάτων με συνολική δύναμη 1.160 ανδρών και θεωρήθηκε έτοιμο να αποσταλεί στο Ανατολικό Μέτωπο.

Επικεφαλής τέθηκε ένας Δανός o Κρίστιαν Πέντερ Κρίσινγκ, που όμως εκδιώχθηκε το 1942 ως μη απόλυτα φιλοναζιστής. Κατόπιν τη διοίκηση ανέλαβε ο ναζιστής Δανός, γερμανικής καταγωγής, Κρίστιαν φον Σάλμπουργκ. Το σώμα αρχικά εντάχτηκε στην 3η Μεραρχία SS «Totenkopf» (νεκροκεφαλή) που μαχόταν βόρεια με την Ομάδα Στρατιών «Βορράς».

Μετά την ήττα των Γερμανών στις πύλες της Μόσχας οι Σοβιετικοί αντεπιτέθηκαν και στην περιοχή του Λένινγκραντ, στις αρχές του 1942, παγιδεύοντας έξι γερμανικές μεραρχίες – θύλακας Ντέμιανσκ. Οι Γερμανοί παρόλα αυτά άντεξαν και σχεδιάστηκε μια επιχείρηση διάσπασης του κλοιού. Μέρος της απελευθερωτικής δύναμης ήταν και το Ελεύθερο Σώμα «Δανία».

Οι Δανοί πολέμησαν για πρώτη φορά στο Ραμούτσεβο διατηρώντας ανοικτό τον «διάδρομο» που είχε διανοιχθεί και μέσω του οποίου ξέφυγαν οι εγκλωβισμένες γερμανικές δυνάμεις. Οι Σοβιετικοί υπέστησαν πολύ σοβαρές απώλειες επιτιθέμενοι συνεχώς, ανορθόδοξα, κατόπιν πιέσεων του «αρχιστράτηγου» Στάλιν. Οι Δανοί που επίσης είχαν απώλειες, μεταξύ των οποίων και τον διοικητή τους Σάλμπουργκ που σκοτώθηκε, επέστρεψαν στην πατρίδα τους όπου το σώμα αναπλήρωσε τα κενά και αναδιοργανώθηκε.

Το σώμα επέστρεψε στο Ανατολικό Μέτωπο τον Οκτώβριο του 1942 με διοικητή τον Δανό μόνιμο αξιωματικό Κνουντ Μάρτινσεν (εκτελέστηκε ως προδότης και εγκληματίας πολέμου, όπως του άξιζε, μετά τον πόλεμο στη Δανία). Το σώμα στάλθηκε στη Λετονία και έλαβε μέρος στη μεγάλη μάχη του Βελικίγιε Λούκι όπου οι Σοβιετικοί υποχρέωσαν σε υποχώρηση τους αντιπάλους τους. Κατόπιν αυτού το σώμα διαλύθηκε αλλά πολλοί άνδρες του εντάχθηκαν στην νεοσχηματιζόμενη μεραρχία των Waffen SS «Nordland». Ενταγμένο σε αυτή ένα σύνταγμα Δανών πολέμησε μέχρι το τέλος υπέρ των Γερμανών. Στο σώμα υπηρέτησαν, στη διάρκεια της ύπαρξής του, πάνω από 6.000 Δανοί.

Η Νορβηγική Λεγεώνα

Στη Νορβηγία υπήρχε ήδη πριν τον πόλεμο φιλογερμανική κίνηση υπό τον διαβόητο προδότη Κούισλινγκ. Μετά την κατάληψη της χώρας σχηματίστηκε η Λεγεώνα δυνάμεως 1.300 ανδρών. Πρώτος διοικητής ήταν ο Νορβηγός τυχοδιώκτης συνταγματάρχης Finn Kjelstrup που όμως διαφώνησε με τους Γερμανούς και αποσύρθηκε. Τον διαδέχτηκε ο ταγματάρχης και διάσημος αθλητής της ιππασίας Άρτουρ Κβιστ. Η Λεγεώνα στάλθηκε στο μέτωπο του Λένινγκραντ τον Φεβρουάριο του 1942 και πολέμησε μαζί με την 1η Ταξιαρχία SS και τη ισπανική μεραρχία Azoul.

Ιδιαίτερα άγρια ήταν η μάχη στο χωριό Ούριζκ όπου οι Σοβιετικοί εξαπέλυσαν μαζική επίθεση στον τομέα των Νορβηγών. Λόγω παρωχημένων τακτικών όμως οι συντριπτικά υπέρτεροι αριθμητικά και υποστηριζόμενοι από άρματα μάχης Σοβιετικοί, ηττήθηκαν κατά κράτος. Οι Νορβηγοί είχαν μόλις 10 νεκρούς έναντι εκατοντάδων Σοβιετικών. Η Λεγεώνα συνέχισε να τηρεί το μέτωπο στην περιοχή του Λένινγκραντ όταν, την άνοιξη του 1943, διαλύθηκε και 600 άνδρες της εντάχθηκαν, όπως και οι Δανοί, στην μεραρχία «Nordland» των Waffen SS.