“Μεγαλοδύναμε, τουλάχιστον μην υποστηρίξεις τα τούρκικα σκυλιά, απλώς κοίτα!”

Το πεπρωμένο παίζει παράξενα παιχνίδια πολλές φορές και οδηγεί έναν άξιο άνθρωπο από την απόλυτη αφάνεια στην καταξίωση. Ένας τέτοιος άνθρωπος ήταν και ο Γιόχαν φον Σπορκ. Γεννήθηκε το 1600 σε ένα μικρό αγρόκτημα στο Πάντερμπορν της Γερμανίας. Φαίνεται πως έλαβε καλή μόρφωση βοηθούμενος από τους τρεις αδερφούς του ο ένας εκ των οποίων εργαζόταν για λογαριασμό του τοπικού επισκόπου και ηγεμόνα ενώ οι άλλοι δύο υπηρετούσαν στον βαυαρικό στρατό.

Σε ηλικία 20 ετών εντάχθηκε και ο ίδιος στον βαυαρικό στρατός ως τυμπανιστής… Μαζί με τον μεγαλύτερο αδερφό του πολέμησε, ενταγμένος πλέον στο ιππικό, στην περίφημη μάχη του Λευκού Όρους (1620) στην οποία όμως ο αδελφός του σκοτώθηκε. Ο Σπορκ συνέχισε να πολεμά σε όλη τη διάρκεια του Τριακονταετούς Πολέμου διακρινόμενος για το θάρρος του, κερδίζοντας βαθμούς, φτάνοντας το 1639 στον βαθμό του συνταγματάρχη, κάτι απίθανο για κάποιον που ξεκίνησε από απλός στρατιώτης.

Το 1643 συγκρότησε δικό του σύνταγμα ιππικό επικεφαλής του οποίου διέλυσε τους Γάλλους στο Τούτλινγκεν το 1645. Το ίδιο έτος διακρίθηκε ιδιαίτερα στη μάχη του Γιάνκαου όπου όμως τραυματίστηκε βαρύτατα και αιχμαλωτίσθηκε από τους Σουηδούς. Απελευθερώθηκε το 1646, προήχθη σε υποστράτηγο και έναν χρόνο αργότερα σε αντιστράτηγο, περνώντας σε αυστριακή υπηρεσία.

Η Συνθήκη της Βεστφαλίας τερμάτισε τον καταστροφικό Τριακονταετή Πόλεμο και ο Σπορκ αποσύρθηκε στα κτήματα που του είχε δωρίσει ο αυτοκράτορας. Ωστόσο το 1657 επέστρεψε στον στρατό και πολέμησε κατά των Σουηδών στη βόρεια Γερμανία, ενώ το 1661 βρέθηκε στη Τρανσυλβανία πολεμώντας για πρώτη φορά τους Τούρκους. Όταν οι Τούρκοι εισέβαλαν στα αυτοκρατορικά εδάφη ο Σπορκ, υπό τις διαταγές του μεγάλου στρατηγού Ραϊμόντο Μοντεκουκόλι, βρισκόταν, επικεφαλής του αυτοκρατορικού ιππικού, κοντά στη μονή του Αγίου Γκοτθάρδου, όπου το 1664 δόθηκε η περιώνυμη μάχη.

Ο Σπορκ ήταν επικεφαλής του δεξιού κέρατος του χριστιανικού στρατού καλύπτοντας τα εκεί περάσματα στον ποταμό Ραάμπ στην Ουγγαρία. Ο Σπορκ διέθετε μερικούς Γερμανούς θωρακοφόρους ιππείς, περίπου 2.000 «Κροάτες» (ελαφροί ιππείς πρόγονοι των ουσάρων) και λίγους πεζούς. Η μάχη του Αγίου Γκοτθάρδου εξελίχθηκε σε τρείς κύριες φάσεις. Αρχικά οι Τούρκοι, που υπερείχαν 6:1 των χριστιανών (διάφοροι Γερμανοί, Αυστριακοί, Γάλλοι, Κροάτες, Σέρβοι, Ούγγροι), πέρασαν το ποταμό στο κέντρο και το αριστερό της χριστιανικής παράταξης.

Ο επικεφαλής του χριστιανικού στρατού στρατάρχης Μοντεκουκόλι αντεπιτέθηκε, αλλά οι λίγοι άνδρες του κατακόπηκαν από τις χιλιάδες των εχθρών. Ακολούθησε νέα χριστιανική αντεπίθεση που σταμάτησε για λίγο τους Τούρκους. Έχοντας ανασυντάξει τις δυνάμεις του ο Μοντεκουκόλι διέταξε γενική αντεπίθεση. Ο Σπορκ τότε κατέβηκε από το άλογό του, έβγαλε το κράνος του, γονάτισε και προσευχήθηκε με αυτά τα λόγια: «Μεγαλοδύναμε αρχιστράτηγε, αν δεν επιθυμείς να βοηθήσεις τους Χριστιανούς τα παιδιά σου, τουλάχιστον μην υποστηρίξεις τα τούρκικα σκυλιά. Απλώς παρακολούθησε και θα χαρείς»!

Αμέσως μετά φόρεσε το κράνος του, ανέβηκε στο άλογό του, έσυρε το σπαθί του πρώτος εφόρμησε κατά των εχθρών, παρά τα 64 του χρόνια! Οι άνδρες του τον ακολούθησαν με ενθουσιασμό και επέπεσαν με μανία πάνω στους Τούρκους. Οι μουσουλμάνοι ήταν πολλοί αλλά παρόλα αυτά ο Σπορκ και οι άνδρες του συνέχισαν να μάχονται με την ίδια ορμή για πάνω από τρεις ώρες, μέχρι που οι Τούρκοι «έσπασαν», έκαναν μεταβολή και τράπηκαν σε άτακτη και επαίσχυντη φυγή!

Το ελαφρύ ιππικό του Σπορκ τους καταδίωξε και τους κατέσφαζε για ώρα. Ο ίδιος ο Σπορκ ήταν κατακόκκινος από το αίμα των εχθρών που είχε σφάξει. Σύμφωνα με τις πηγές το κράνος και ο θώρακάς του έσταζαν τούρκικο αίμα. Η προσευχή του είχε… εκπληρωθεί. Μετά την μάχη ο Σπορκ σε στρατάρχη και ασχολήθηκε με την ειρήνευση της Ουγγαρίας. Αργότερα πολέμησε και κατά των Γάλλων στον Ολλανδικό Πόλεμο και μάλιστα διακρίθηκε μαχόμενος πάντα στην πρώτη γραμμή παρά την ηλικία του. Αποσύρθηκε το 1676 από την ενεργό δράση και πέθανε τρία χρόνια αργότερα. Θεωρείτο ο καλύτερος στρατηγός του ιππικού της εποχής του και η μάστιγα των Τούρκων.