Σχέδιο “Iceworm”: Η μυστική βάση των Αμερικανών στην Γροιλανδία

Το σχέδιο “Iceworm” ήταν ένα από τα πλέον φιλόδοξα που εκπονήθηκε στις ΗΠΑ κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου. Αφορούσε τη δημιουργία μυστικών βάσεων εκτόξευσης πυραύλων κάτω από τους πάγους της Γροιλανδίας, χωρίς την συγκατάθεση της Δανίας στην οποία ανήκε η νήσος.

Στόχος των Αμερικανών ήταν να αναπτύξουν κινητούς εκτοξευτές βαλλιστικών πυραύλων μέσου βεληνεκούς, με στόχο την Σοβιετική Ένωση. Για να παραπλανήσουν του Δανούς, αλλά και τους Σοβιετικούς, οι Αμερικανοί κατέστρωσαν το σχέδιο Camp Century το οποίο και κοινοποίησαν δεόντως. Το σχέδιο αυτό άρχισε να εφαρμόζεται το 1959 και αφορούσε τη δημιουργία “επιστημονικής” βάσης στην Γροιλανδία.

Η βάση Camp Century δημιουργήθηκε σε ένα πλάτωμα ύψους 2.000 μ. σε απόσταση 240 χλμ. από την αμερικανική αεροπορική βάση “Θούλη” στη βορειοδυτική Γροιλανδία. Η βάση “Θούλη” ήταν ενεργή από το 1951 με την συγκατάθεση της Δανίας και εν γνώσει των Σοβιετικών.

Το σχέδιο “Iceworm”

Το σχέδιο “Iceworm” προέβλεπε την κατασκευή σηράγγων μήκους 4.000 χλμ. κάτω από τους πάγους στις οποίες θα αναπτύσσονταν 600 πύραυλοι με πυρηνικές κεφαλές και στόχο την Σοβιετική Ένωση. Οι Δανοί έδωσαν την συγκατάθεσή τους για τη δημιουργία του Camp Century, χωρίς να γνωρίζουν τι σχεδίαζαν οι Αμερικανοί.

Το μόνο που γνώριζαν ήταν ότι η βάση θα τροφοδοτείτο με ενέργεια από έναν πυρηνικό αντιδραστήρα. Η επίσημη δικαιολογία των Αμερικανών ήταν ότι στη βάση θα δοκιμάζονταν νέες τεχνικές κατασκευής σε αρκτικό περιβάλλον, θα εξετάζονταν τα προβλήματα λειτουργίας κινητών πυρηνικών αντιδραστήρων και θα πραγματοποιούνταν επιστημονικά πειράματα.

Δημιουργήθηκαν συνολικά 21 τάφροι που καλύφθηκαν με οροφές από πάγο. Το συνολικό μήκος των στοών έφτασε τελικά τα 3 χλμ. Κάτω από τους πάγους δημιουργήθηκε νοσοκομείο, εκκλησία, θέατρο και κατάστημα για τις ανάγκες του προσωπικού που αριθμούσε συνολικά 200 άτομα. Χρησιμοποιήθηκε ακόμα ο πρώτος στον κόσμο φορητός πυρηνικός αντιδραστήρας ΡΜ-2A.

Ωστόσο το σχέδιο εγκαταλείφθηκε το 1966 καθώς οι παγετώνες κινούνταν ταχύτερα από ότι είχε υπολογιστεί και ολόκληρη η εγκατάσταση κινδύνευε να αφανιστεί. Ακόμα και η λειτουργία του πυρηνικού αντιδραστήρα επηρέαζε το περιβάλλον και η λειτουργία του έπαψε το 1963.

Η αποκάλυψη του σχεδίου

Τα απόρρητα αμερικανικά σχέδια έγιναν γνωστά μόλις στα τέλη της δεκαετίας του 1990. Σύμφωνα με αυτά η βάση των πυραύλων θα είχε έκταση 130.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Οι θέσεις εκτόξευσης θα είχαν ύψος 8,5μ. Κάθε χρόνο θα ανασκάπτονταν και νέες θέσεις βολής ώστε εντός πέντε ετών θα υπήρχαν έτοιμες χιλιάδες θέσεις βολής για τους πυραύλους που θα αναπτύσσονταν εκεί, μια ειδική “διώροφη” παραλλαγή του Minuteman με την ονομασία Iceman.

Όταν το 1967 η βάση εγκαταλείφθηκε οριστικά τα υλικά αφέθηκαν όλα εκεί με την σκέψη ότι θα θάβονταν για πάντα στους πάγους. Όμως μελέτη του 2016 κατέδειξε ότι, βάσει των σημερινών συνθηκών, το 2100 ολόκληρη η βάση θα έρθει στο φως, καθώς πάγοι στο σημείο λιώνουν. Όταν συμβεί αυτό τα πυρηνικά, ίσως και χημικά και βιολογικά “σκουπίδια” που εγκατέλειψαν οι Αμερικανοί θα επηρεάσουν το περιβάλλον. Όσο δε για την Αρκτική, αποτελεί ένα από τα πεδία του Νέου Ψυχρού Πολέμου.