Σχέδιο “Reichenberg”: Η ιπτάμενη βόμβα αυτοκτονίας του Χίτλερ

Το Fi-103 ή σχέδιο “Reichenberg” ήταν μια ιπτάμενη βόμβα V1 με πιλοτήριο και χειριστήρια ελέγχου πτήσης. Ένας αριθμός τέτοιων ιπταμένων βομβών ανακαλύφθηκε από τις προελαύνουσες στη Γερμανία, συμμαχικές στρατιές. Χωρίς δεύτερη σκέψη, οι Σύμμαχοι, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι επρόκειτο για μια επανδρωμένη ιπτάμενη βόμβα, η οποία θα χρησιμοποιείτο σε αποστολές αυτοκτονίας.

Όπως πίστευαν, αφοσιωμένοι στο εθνικοσοσιαλιστικό καθεστώς Γερμανοί, θα πετούσαν με αυτές και έπεφταν μαζί τους σε επιλεγμένους στόχους στο Λονδίνο ή σε άλλα μέρη, θυσιάζοντας τη ζωή τους για να επιτύχουν εγγυημένο αποτέλεσμα. Την ίδια χρονική στιγμή τα αεροσκάφη αυτοκτονίας (καμικάζι) των Ιαπώνων, εκτελούσαν τακτικές επιθέσεις κατά των αμερικανικών πλοίων στον Ειρηνικό, ενώ οι Ιάπωνες παρουσίασαν και την ιπτάμενη βόμβα αυτοκτονίας Ohka. Έτσι ήταν λογικό να υποτεθεί ότι και οι Γερμανοί εθνικοσοσιαλιστές δεν θα υστερούσαν σε φανατισμό.

Η αλήθεια ωστόσο φαίνεται να είναι πολύ πιο πεζή. Γερμανοί μηχανικοί που ανακρίθηκαν επέμειναν ότι οι συγκεκριμένες πτητικές μηχανές κατασκευάστηκαν αποκλειστικά για να μελετηθούν οι πτητικές ικανότητες του V1, ώστε να γίνουν οι απαραίτητες σχεδιαστικές τροποποιήσεις. Ωστόσο πρόσφατες έρευνες όμως έφεραν στο φως περισσότερες πληροφορίες για το σχέδιο Reichenberg.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η μετατροπή της ιπτάμενης βόμβας σε επανδρωμένο σκάφος, αρχικά τουλάχιστον, έγινε για να αξιολογηθεί η αεροδυναμική της συμπεριφορά του V1. Μόλις όμως έγινε αντιληπτό ότι ήταν δυνατό το V1 να πετάξει ως συμβατικό αεροσκάφος, γεννήθηκε η ιδέα αφαίρεσης της πολεμικής του κεφαλής και αντικατάστασης της από πυροβόλα ή ρουκέτες.

Το σχέδιο “Reichenberg”

Το σκάφος θα ρυμουλκούνταν στον αέρα, ώσπου να αποκτήσει την απαραίτητη αρχική ταχύτητα, που θα του επέτρεπε να θέσει σε λειτουργία τον κινητήρα του και να πετάξει αυτόνομα. Θα κατευθυνόταν, κατόπιν, κατά του κοντινότερου σχηματισμού εχθρικών βομβαρδιστικών, θα κατέρριπτε όσα περισσότερα μπορούσε πριν εξαντληθεί η υπολογιζόμενη σε 30-45 δευτερόλεπτα αυτονομία του. Στη συνέχεια ο χειριστής θα αν θα μπορούσε ως στη βάση του και κατόπιν θα εγκατέλειπε το αναλώσιμο αεροσκάφος, κάνοντας χρήση του αλεξιπτώτου του.

Η συγκεκριμένη ιδέα δεν φαίνεται να προχώρησε. Τότε προτάθηκε πράγματι να χρησιμοποιηθεί το σκάφος ως ιπτάμενη βόμβα αυτοκτονίας. Καθοδηγούμενες από φανατικούς οι επανδρωμένες ιπτάμενες βόμβες θα κατευθύνονταν κατά επιλεγμένων ζωτικής σημασίας στόχων. Θα μπορούσε να υποτεθεί ότι θα εμφανιζόταν ένας μεγάλος αριθμός ενθουσιωδών εθελοντών χειριστών; Κάτι τέτοιο δεν συνέβη.

Φυσικά παρουσιάστηκαν εθελοντές και περί τα 150 V 1 μετατράπηκαν σε επανδρωμένα Reichenberg. Μέχρι όμως να ολοκληρωθούν οι προετοιμασίες, ο κύριος στόχος, ο συμμαχικός στόλος στη Νορμανδία, δεν βρισκόταν πλέον στην περιοχή. Η απόβαση είχε ολοκληρωθεί επιτυχώς.

Όταν ζητήθηκε από τους χειριστές να αυτοκτονήσουν πλήττοντας μικρότερης σημασίας στόχους, όπως σιδηροδρομικούς σταθμούς και γέφυρες, το ενδιαφέρον των τελευταίων εξανεμίστηκε και το πρόγραμμα των επανδρωμένων ιπταμένων βομβών απλά εγκαταλείφθηκε.