Stuka Ju-87… Φωτιά, πανικός & θάνατος από τον ουρανό (vid.)

Η ιδέα του βομβαρδισμού με κάθετη εφόρμηση γεννήθηκε στην περίοδο του Μεσοπολέμου. Οι Γερμανοί επεξεργάστηκαν όλες τις εμφανιζόμενες θεωρίες και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο κάθετος βομβαρδισμός παρείχε πολλά περισσότερα πλεονεκτήματα, σε σχέση με τον συμβατικό τρόπο. Κατ’ αρχήν ήταν ακριβής και επέτρεπε την προσβολή στόχου σημείου, αντίθετα με την κλασική μέθοδο που ήταν η προσβολή της περιοχής του στόχου, ώστε κάποιες βόμβες να πλήξουν και τον στόχο.

Έτσι προχώρησαν στην κατασκευή του πρώτου βομβαρδιστικού κάθετης εφόρμησής τους, του μικρού διπλάνου Henschel Hs 123. Το αεροσκάφος αυτό δοκιμάστηκε στην Ισπανία, κατά τον Ισπανικό Εμφύλιο και αποδείχθηκε ότι ήταν αποτελεσματικό. Παράλληλα όμως οι Γερμανοί ανέπτυσσαν και ένα ακόμα ισχυρότερο βομβαρδιστικό κάθετης εφόρμησης, το οποίο έμελλε να συνδέσει το όνομά του με τον γερμανικό Κεραυνοβόλο Πόλεμο, το Stuka.

Το Stuka πέταξε για πρώτη φορά το 1935. Το πρότυπο εκείνο είχε δύο κάθετα σταθερά και βρετανικό κινητήρα. Δύο χρόνια αργότερα, το 1937, ξεκίνησε η παραγωγή του Stuka Ju-87A, το οποίο όμως είχε ένα κάθετο σταθερό και γερμανικό κινητήρα. Διέθετε επίσης ειδικά βοηθήματα για την εκτέλεση κάθετου βομβαρδισμού.

Το Ju-87A, αντικαταστάθηκε, σύντομα από το Ju-87B, το οποίο ήταν και το πρώτο υπόδειγμα που εντάχθηκε σε μαζική παραγωγή και είχε πολεμική δράση. Διέθετε κινητήρα Jumo 1.100 ίππων και ανέπτυσσε μέγιστη ταχύτητα 390χλμ. την ώρα. Ήταν δε εξοπλισμένο με τρία πολυβόλα των 7,92 χλστ. (δύο στις πτέρυγες, ένα στο πίσω τμήμα του κόκπιτ που το χειριζόταν ο πολυβολητής) και μπορούσε να μεταφέρει μέχρι 700 κιλά βομβών.

Στην Ισπανία στάλθηκε, αρχικά, ένα Ju-87Α, το 1936. Στις αρχές του 1938 στάλθηκαν άλλα τρία Α και αργότερα μερικά Β. Τα Β ήταν που πολέμησαν στην Πολωνία, στις Κάτω Χώρες, στη Γαλλία και στην Ελλάδα. Τα Stuka ήταν που εκτέλεσαν την πρώτη επιχείρηση του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Με εντολή, είτε του Χίτλερ, είτε του πτέραρχου Ούντετ, τα Stuka εφοδιάστηκαν με σειρήνα, την οποία ενεργοποιούσαν κατά τη βύθιση, ώστε να προκαλούν τρόμο στον αντίπαλο.

Ούτε οι Πολωνοί, ούτε οι Έλληνες, πάντως, πανικοβλήθηκαν, αντίθετα με τους Γάλλους στο Σεντάν. Καταλυτική ήταν η παρουσία τους στη Μάχη της Κρήτης, όπου προκάλεσαν ιδιαίτερα βαριές απώλειες στο βρετανικό Ναυτικό. Στη Μάχη της Αγγλίας αποδείχτηκε, για πρώτη φορά, η αδυναμίες τους. Εκεί, έναντι των βρετανικών Spitfire και Hurricane, αποδείχτηκαν ιδιαίτερα εύκολος στόχος και υπέστησαν συντριπτικές απώλειες. Κατά της Ελλάδας χρησιμοποίησαν Stuka, παραχωρημένα από τους Γερμανούς και οι Ιταλοί.

Στο Ανατολικό Μέτωπο τα πράγματα ήταν πιο δύσκολα. Αν και στην πρώτη φάση της Επιχείρησης Μπαρμπαρόσα, τα Stuka, προκάλεσαν μεγάλες απώλειες στις σοβιετικές δυνάμεις, καταστρέφοντας και πολύ μεγάλο σοβιετικών αεροσκαφών στο έδαφος, αποδείχτηκε ότι χρειαζόταν πολλές βελτιώσεις. Έτσι δημιουργήθηκε η έκδοση μεγάλης ακτίνας δράσης Ju-87R. Η επόμενη έκδοση ήταν η D. Διέθετε ισχυρότερο κινητήρα, 1.300 ίππων και είχε μέγιστη ταχύτητα 408 χλμ. την ώρα και είχε μεγαλύτερη μεταφορική ικανότητα.

Η έκδοση D ήταν η σημαντικότερη και έδρασε αποτελεσματικά στο Ανατολικό Μέτωπο. Έναντι όμως της απειλής των σοβιετικών αρμάτων μάχης αναπτύχθηκε και η έκδοση G, η αντιαρματική έκδοση του Stuka. Τα G έφεραν δύο πυροβόλα των 37 χλστ. στις πτέρυγες. Άλλη μια, ναυτική, έκδοση του Stuka, το Ju-87C, αναπτύχθηκε για να χρησιμοποιηθεί επί του υπό σχεδίαση γερμανικού αεροπλανοφόρου, το οποίο όμως δεν ολοκληρώθηκε ποτέ. Έτσι τα C, τα οποία είχαν τη δυνατότητα εκτόξευσης τορπίλης, μετατράπηκαν σε D και πολέμησαν όπως και τα άλλα.

Συνολικά κατασκευάστηκαν 6.500 Stuka, όλων των εκδόσεων, τα οποία έδρασαν, πέραν της γερμανικής Αεροπορίας, με την ιταλική, τη βουλγαρική, την κροατική, την ουγγρική, τη ρουμανική και την σλοβακική. Ένα αεροσκάφος του τύπου κυριεύτηκε από τους Αμερικανούς, οι οποίοι το χρησιμοποίησαν στην Τυνησία, το 1943. Μετά τον πόλεμο, χρησιμοποίησαν κυριευμένα Stuka και οι Γιουγκοσλάβοι.

O καλύτερος πιλότος των Stuka ήταν ο Χανς Ούλριχ Ρούντελ, ο οποίος κατέστρεψε 519 άρματα μάχης, περισσότερα από 1.000 άλλα οχήματα, 150 πυροβόλα, 70 πλοιάρια, κατέρριψε τρία σοβιετικά αεροσκάφη και βύθισε ένα σοβιετικό θωρηκτό, δύο καταδρομικά και ένα αντιτορπιλικό. Ο Στάλιν είχε επικηρύξει τον Ρούντελ με 100.000 ρούβλια.