Β’ Παγκόσμιος: “Στρατός” Λουξεμβούργου… και “Γραμμή Σούστερ”

Η ιστορία του μικρού κράτους του Λουξεμβούργου ξεκινά τον 10ο αιώνα μ.Χ. όταν το ημικατεστραμμένο ρωμαϊκό φρούριο του «μικρού κάστρου» δόθηκε στον κόμη Ζίγκριφιντ Α’. Το μικρό κρατίδιο αναβαθμίστηκε σε δουκάτο το 1354. Από τότε ελεγχόταν πότε από τους Γάλλους και πότε από τους Αψβούργους. Κατέστη επίσημα ανεξάρτητο κράτος το 1815 μετά το Βατερλώ. Τις παραμονές του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου το δουκάτο είχε πληθυσμό περί τους 300.000 κατοίκους.

Το δουκάτο κυβερνούσε ο μεγάλη δούκισσα Καρλόττα. Ο σύζυγός της, πρίγκιπας Φήλιξ ήταν επίτιμος διοικητής του μικρού σώματος χωροφυλακής. Το σώμα αυτό με την ονομασία Σώμα Χωροφυλακής και Εθελοντών είχε ιδρυθεί το 1881. Τις παραμονές του πολέμου διέθετε έξι αξιωματικούς και 300 υπαξιωματικούς και στρατιώτες. Διοικητής του ήταν ο ταγματάρχης Εμίλ Σπέλερ.

Λίγο μετά τη γερμανική εισβολή στην Πολωνία και συγκεκριμένα στις 15 Σεπτεμβρίου 1939, συγκροτήθηκε ένας λόχος εθελοντών δυνάμεων 125 ανδρών που υπήχθη στο Σώμα Χωροφυλακής. Οι συνολικά 425 άνδρες συγκρότησαν 10 διμοιρίες των 40 ανδρών έκαστη. Κάθε διμοιρία παράτασσε τρεις ομάδες μάχης.

Παράλληλα ένα ακόμα σώμα, ο Λόχος της Βασιλικής – Δουκικής Χωροφυλακής, αποτελείτο από μόνιμους αστυνομικούς και είχε δύναμη 13 αξιωματικών και 255 υπαξιωματικών και αστυνομικών. Συνολικά η μάχιμη δύναμη του Λουξεμβούργου δεν ξεπερνούσε αυτή ενός τάγματος πεζικού, χωρίς καν να διατίθενται βαρέα όπλα πεζικού.

Στις αρχές του 1940 και ενόψει της ξεκάθαρης πλέον γερμανικής απειλής δημιουργήθηκε η Γραμμή «Σούστερ», ένα σύνολο 41 εκ σκυροκονιάματος κατασκευασμένων πολυβολείων, 18 οδοφραγμάτων και άλλων τόσων οχυρωμάτων που προστάτευαν γέφυρες, απέναντι στα γερμανικά σύνορα. Άλλα πέντε οδοφράγματα δημιουργήθηκαν απέναντι από τα γαλλικά σύνορα ως πολιτικός αντιπερισπασμός περισσότερο. Φυσικά τίποτα από αυτά δεν μπορούσε να συγκρατήσει το γερμανικό κύμα όταν αυτό εξαπολύθηκε τον Μάιο του 1940.