Αιχμάλωτοι των μέτρων της νέας κανονικότητας

Η ζωή μας κινείται μεταξύ των διαφόρων φάσεων, της άρσης ή μη των περιοριστικών μέτρων και των δειλών βημάτων προς την άπιαστη, επί του παρόντος, λεγόμενη κανονικότητα. Ο κορωνοϊός έχει ανατρέψει τα πάντα και κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τη συνέχεια. Θα υπάρξει τέλος της διαδρομής ή θα κινούμαστε συνεχώς με sms, με μάσκες και γάντια; Η κανονικότητα θα είναι ούτως άλλως νέα. Δεν θα έχει καμία σχέση με την προηγούμενη. Αυτό φαίνεται ήδη από τις διάφορες κινήσεις, σε εθνικό και διεθνές επίπεδο.

Έχει αρχίσει μια αντιπαράθεση –και αναμένεται ότι θα εξελιχθεί με περισσότερη ένταση– μεταξύ κρατών, μεγάλων διεθνών δυνάμεων. Αλλά και μεταξύ διαφορετικών οικονομικών συμφερόντων. Κάποιοι επαγγελματικοί κλάδοι έχουν ευνοηθεί, άλλοι αισθάνονται τη θηλιά να σφίγγει το λαιμό τους. Οικονομικά συμφέροντα καθορίζουν, επιβραδύνουν ή επισπεύδουν την πορεία προς τη νέα αυτή κανονικότητα. Αυτό δεν είναι έκπληξη, είναι ένα γεγονός που διαμορφώνει διαχρονικά τις κοινωνικές κι άλλες πραγματικότητες. Η πανδημία παραμένει εντός των τειχών. Σε κάποιες χώρες αρχίζει να υποχωρεί, σε άλλες βρίσκεται σε έξαρση. Είναι θέμα, στις πλείστες περιπτώσεις, διαχείρισης, μεθοδολογίας.

Μέσα από την αντιμετώπιση του κορωνοϊού, γίναμε μάρτυρες απομυθοποίησης μεγάλων δυνάμεων, ισχυρών κρατών. Σε αυτές τις χώρες, όπου ξέφυγε η διαχείριση, προτεραιότητα -φευ- ήταν η οικονομία αντί η δημόσια υγεία. Ηνωμένες Πολιτείες και Βρετανία αποτελούν παραδείγματα προς αποφυγήν. Όπως και η Ιταλία, που κινήθηκε μεν διαφορετικά, είχε, ωστόσο, καταστροφικά αποτελέσματα.

Σε αυτές τις χώρες, όπου η εξάπλωση της πανδημίας είναι ανεξέλεγκτη, ανθεί η συνωμοσιολογία. Αυτό αφορά περισσότερο τις ΗΠΑ, η κυβέρνηση της οποίας αντί να ασχοληθεί με τον κορωνοϊό, να σώσει ζωές, αναζητεί “εχθρούς” στην Κίνα. Αναμένοντας τη νέα κανονικότητα, θα παρακολουθήσουμε τη διαμόρφωση ενός νέου σκηνικού στο παγκόσμιο γίγνεσθαι. Με διαφορετικές ισορροπίες, ενδεχομένως και συμμαχίες. Η πανδημία απέδειξε πως οι διεθνείς σχέσεις δεν λειτούργησαν, οι διεθνείς Οργανισμοί παρέμειναν αδρανείς. Την ίδια ώρα, οι πολίτες βρέθηκαν σε όλες τις χώρες, αντιμέτωποι με μια μεγάλη οικονομική κρίση, που πλήττει το βιοτικό τους επίπεδο, αλλά και θέσεις εργασίας.

Το τοπίο της νέας κανονικότητας

Ποιο θα είναι το νέο αφήγημα στην περίοδο μετά τον κορωνοϊό; Ποιο θα είναι το νέο υπόδειγμα; Εάν επιβεβαιωθούν οι αναλύσεις πως η παγκοσμιοποίηση έχει κλείσει τον κύκλο της, τότε ασφαλώς και ένα καινούργιο σκηνικό θα παρουσιαστεί. Περισσότερο ανταγωνιστικό και συγκρουσιακό, το οποίο θα παραπέμπει στην περίοδο του ψυχρού πολέμου. Όσο, λοιπόν, θα αναμένουμε την πανδημία να εκτονωθεί, να “φύγει”, θα πρέπει να είμαστε καλά προετοιμασμένοι από όλες τις απόψεις. Και με τα μέτρα αυτοπροστασίας αλλά και το τι θα προκύψει στη «νέα εποχή».

Θα είναι ένας συνδυασμός πολλών παραμέτρων και παραγόντων. Ένα κοκτέιλ που ενδεχομένως να είναι και εκρηκτικό. Οικονομική κρίση σε συνδυασμό και με την πανδημία, οι αλλαγές στο διεθνές σκηνικό αλλά -και σε ό,τι αφορά την Ελλάδα και την Κύπρο- οι συνεχιζόμενες και αναβαθμιζόμενες απειλές από την κατοχική Τουρκία καθορίζουν το τοπίο. Το ζητούμενο είναι η διαχείριση που θα γίνει, έχοντας πάντα υπόψη πως η πανδημία μπορεί και να επανέλθει. Το ζητούμενο να είμαστε παθητικοί θεατές των όσων θα διαδραματίζονται. Τουλάχιστον σε ό,τι μας αναλογεί, μέσα στις δυνατότητες μας, να πράξουμε αναλόγως. Η λογική «βλέποντας και κάνοντας» δοκιμάσθηκε και είδαμε και τα αποτελέσματα.