Ακρότητες από εξτρεμιστές της “όποιας λύσης” στην Κύπρο – Απολογητές αυτών που έβριζαν

Λέμε μερικές φορές τη φράση «δεν έχει σωτηρία αυτός ο τόπος». Και συνήθως τη χρησιμοποιούμε όταν σηκώνουμε τα χέρια ψηλά στον ουρανό από απόγνωση… Ε, λοιπόν, πάει γάντι στην περίπτωση του κλεισίματος των οδοφραγμάτων στην “Γραμμή Αττίλα”. Θέλω να κάνω μία ειλικρινή, όπως πάντα, τοποθέτηση πριν προχωρήσω στην ανάλυσή μου, επειδή πάντα θέλω να είμαι “εξηγημένος” με τους αναγνώστες, οι οποίοι με τιμούν διαβάζοντας τα γραφόμενά μου, ακόμα και αν διαφωνούν. Δυστυχώς ανάμεσα στους οπαδούς της “όποιας λύσης” έχει αναπτυχθεί μία εξτρεμιστική ομάδα, που προβαίνει σε ακρότητες.

Μια ομάδα η οποία ξεκίνησε μέχρι και να βιαιοπραγεί. Εκεί που ησυχάσαμε από τους ψεκασμένους εθνικιστές, που αντί να συζητούν ξυλοκοπούν όποιον διαφωνεί μαζί τους, εμφανίστηκε αυτή η ομάδα της “όποιας λύσης” που μιμείται ακριβώς αυτούς: τους εθνικιστές. Στο τέλος αποδεικνύεται ότι οι ακραίοι δεν έχουν καμία απολύτως διαφορά μεταξύ τους:

Είναι το ίδιο ψεκασμένοι, είναι το ίδιο επικίνδυνοι, και πρέπει να αντιμετωπιστούν με τους όρους της δημοκρατίας. Η οποία έχει κανόνες, που περιλαμβάνουν και την παραδειγματική τιμωρία.

Σωστό το κλείσιμο των οδοφραγμάτων

Η κυπριακή κυβέρνηση πήρε μία καλή απόφαση με αφορμή την έξαρση της επιδημίας του νέου κορωνοϊού: Να κλείσει τα οδοφράγματα, διότι το κατοχικό καθεστώς δεν έχει κανένα μηχανισμό πρόληψης. Καλώς, λοιπόν, έπραξε η αρμόδια κυβέρνηση. Την ίδια στιγμή, με σχέδιο της ισλαμικής Τουρκίας είχαν αρχίσει να καταφθάνουν στα οδοφράγματα από τη μεριά του παράνομου ψευδοκράτους, μετανάστες από διάφορα μέρη του κόσμου, που δήλωναν «πολιτικά κατατρεγμένοι».

Πολύ σωστά, η κυπριακή κυβέρνηση έπρεπε να αντιμετωπίσει και αυτή την πολύ δυσάρεστη κατάσταση, η οποία –όπως όλοι διαπιστώσαμε με την εισβολή στον Έβρο– βασίζεται σε ένα αισχρό σχέδιο της Τουρκίας να μετατρέψει τους άμοιρους μετανάστες και πρόσφυγες σε “πυρηνικά” όπλα. Το θέμα της επιδημίας είναι πολύ πιο σοβαρό απ’ ότι νομίζουν κάποιοι ανόητοι ψεκασμένοι στην Κύπρο, που ανήκουν στην ευρύτερη Αριστερά, αλλά έχουν λατρεία για την “ιμπεριαλιστική” Αμερική και την αποικιοκρατική Βρετανία.

Αξίζει κάποτε κάποιος καλός ψυχολόγος να ερευνήσει αυτό το περίεργο φαινόμενο, που μπορεί να αποδειχθεί όχι τόσο περίεργο. Πολίτες στο νησί, που ανδρώθηκαν στο κομμουνιστικό (τρόπος του λέγειν) ΑΚΕΛ και στη σοσιαλιστική ΕΔΕΚ, να έχουν δεχθεί και να έχουν μετατραπεί σε αιχμή του δόρατος αποτυχημένων πολιτικών και στρατηγικών, που σαν νεολαίοι έβριζαν.

Πρωτοφανείς τραμπουκισμοί

Κατέβαιναν και διαδήλωναν έξω από τις «πρεσβείες του θανάτου» και τώρα έχουν μετατραπεί σε απολογητές των πολιτικών και των στρατηγικών που έβριζαν. Όταν ένας άνθρωπος –ο οποιοσδήποτε άνθρωπος– αλλάζει τα πιστεύω του από τη μία στιγμή στην άλλη και μάλιστα σε μεγάλη ηλικία, είναι σοβαρό θέμα. Και δεν νομίζω ότι ούτε οι ίδιοι να διαφωνούν με αυτή τη θέση.

Εν πάση περιπτώσει… Κατέβηκαν στα οδοφράγματα τα μέλη της εξτρεμιστικής ομάδας που απαιτεί την “όποια λύση”, και έφτασαν στο σημείο να βιαιοπραγήσουν και εναντίον εθνοφρουρών. Μέγα το ατόπημά των εξτρεμιστών και δεν έχουν την παραμικρή δικαιολογία. Να αποδεχθούν ότι έσφαλαν, διαφορετικά –κατά την ταπεινή μου γνώμη– δεν έχουν καμία διαφορά από τους πραγματικούς εχθρούς της Κυπριακής Δημοκρατίας. Απολύτως καμία.

Προκαλούν την ίδια ζημιά όση και οι εθνικιστές. Προκαλούν την ίδια και περισσότερη ζημιά ακόμα και από τους κατακτητές. Και ας φωνάζουν με τις παρατηρήσεις αυτές. Είναι εικόνα και ομοίωση ο ένας για τον άλλο. Διότι το βασικό τους “προσόν” είναι το μίσος για τον άνθρωπο.

Διαβάστε την συνέχεια στο hellasjournal.com