Από μπαρίστα στη Μύκονο “πατρόν του καφέ” στην Κολομβία…

Μπορεί ένας άνδρας από την Κρήτη, στις συνθήκες της οικονομικής κρίσης που μάστιζε την Ελλάδα, να βρεθεί στην Κολομβία; Μάλλον σπάνιο, αλλά όχι απίθανο. Να κερδίσει, όμως, το προσωνύμιο “πατρόν του καφέ” και να αντιμετωπίζεται από τους ντόπιους ως ευεργέτης; Αυτό είναι από σπάνιο έως απίθανο. Κι όμως, λίγη τύχη και ένας έρωτας μπορεί να αλλάξουν τόσο ριζικά τη διαδρομή κάποιου. Τουλάχιστον, αυτό συνέβη στην περίπτωση του Δημήτρη Χριστόπουλου.

Αν και το Ηράκλειο της Κρήτης είναι η πατρίδα του, ο Δημήτρης βρισκόταν σε ένα άλλο νησί, στη Μύκονο. Εκεί εργαζόταν ως μπαρίστα, όταν γνώρισε τη γυναίκα που έμελλε να φέρει τα πάνω κάτω. Ο καλοκαιρινός έρωτας αποδείχθηκε ανθεκτικός και στον χειμερινό καιρό και η νεαρή από την Κολομβία βρέθηκε να γνωρίζει την οικογένεια του Δημήτρη στην Κρήτη.

Λίγο αργότερα, η δική της οικογένεια προσκάλεσε τον Δημήτρη στην Μπογκοτά, την πρωτεύουσα της Κολομβίας. Η μόνη διαφορά είναι ότι ο Δημήτρης ερωτεύθηκε με το ίδιο πάθος εκτός από την σύζυγό του και την χώρα της. Οι κάτοικοί της ήταν φιλικοί και γνώριζαν πολλά για την Ελλάδα. Η ελληνική μυθολογία είναι υποχρεωτική στα σχολεία της χώρας. Μία ακόμα έκπληξη από την χώρα της Λατινικής Αμερικής, η οποία στη συνείδηση πολλών είναι ακόμα «γενέτειρα της κοκαΐνης». Το πιο διάσημο κληροδότημά της είναι ο Πάμπλο Εσκομπάρ.

Η Κολομβία προσπαθεί να αλλάξει την εντύπωση αυτή, υιοθετώντας το μόττο: «Το μόνο για το οποίο πρέπει να φοβάστε είναι το ότι δεν θα θέλετε να φύγετε». Και δεν απέχει πολύ από την πραγματικότητα. Έχει τόσα να προσφέρει! Καφέ, φιλικούς ανθρώπους, όμορφες γυναίκες, υπέροχη βλάστηση.

Αλλαγή σελίδας

Ο Δημήτρης λάτρεψε την εξωτική φύση και επέλεξε με την οικογένειά του να εγκαταλείψουν την πολύβουη Μπογκοτά. Έτσι βρέθηκαν έξω, ιδιοκτήτες μία φάρμας, η οποία παρήγαγε καφέ. Αρχικά, η επαφή του με τον καφέ ήταν ερασιτεχνική. Κάτι σαν χόμπι. Αντιθέτως, επαγγελματικά τόσο αυτός, όσο και η σύζυγός του ασχολούνταν με τα κτηματομεσητικά στην πρωτεύουσα.

Παρόλα αυτά, παρακολούθησε από κοντά την παραγωγή αυτού του τόσο δημοφιλούς προϊόντος, τις δυσκολίες και τις άθλιες συνθήκες κάτω από τις οποίες εργάζονταν οι αγρότες. Αξίζει να αναφερθεί ότι η τιμή του καφέ παίζει στα διεθνή χρηματιστήρια εμπορευμάτων, όπως πολλά προϊόντα. Η διεθνής ζήτηση, βέβαια, αυξάνεται διαρκώς.

Ο Δημήτρης έβλεπε τους αγρότες να πασχίζουν δίχως να έχουν τα μέσα να αυξήσουν την παραγωγή τους και αποφάσισε να εμπλακεί. Προχώρησε σε μία επένδυση ενός μηχανήματος επεξεργασίας και ψησίματος του καφέ. Με τον τρόπο αυτό αποφεύχθηκαν οι μεσάζοντες, οι οποίοι απομυζούσαν τους παραγωγούς. Τέλος, ηγήθηκε ενός συνεταιρισμού για ένα καλύτερο μέλλον. Δίχως να το καταλάβει κέρδισε το προσωνύμιο el patron.

Οι αγρότες είδαν το βιωτικό τους επίπεδο να ανεβαίνει. Ως αποτέλεσμα γκρέμισαν τις καλύβες από μπαμπού και άρχιζαν να χτίζουν σπίτια από τούβλα. Με τον τρόπο της συνέβαλε και η Τοπική Αυτοδιοίκηση όταν συνειδητοποίησε την εισροή συναλλάγματος και την επιτυχία του εγχειρήματος. Εκτός από τα χρήματα, όμως, –σύμφωνα με το Δημήτρη– η καλλιέργεια καφέ έχει τεράστια γοητεία. Περιγράφει την αίσθηση ως μοναδική. Τα αρώματα, η άμεση επαφή με τη φύση, οι καρποί που μυρίζουν γαρδένια και τριαντάφυλλο.

Σκληρή εργασία

Το πρακτικό κομμάτι της εργασίας, όμως, είναι σκληρό. Η συγκομιδή πρέπει να γίνει ανεξαρτήτως καιρού και το τροπικό κλίμα της Κολομβίας συχνά δυσχεραίνει τη διαδικασία. Οι καταιγίδες δεν είναι σπάνιο φαινόμενο! Μετά τον καφέ, ο Κρητικός επεκτάθηκε και στην παραγωγή κακάο, αβοκάντο και τροπικών φρούτων. Σε όλες τις επιχειρηματικές του εργασίες έμαθε στους ντόπιους την λέξη φιλότιμο, η οποία δεν μεταφράζεται σε καμία άλλη γλώσσα.

Το έργο του πήρε τέτοια διάσταση που με τη βοήθεια ενός Αμερικανο-Κολομβιανού αποφάσισαν να κατασκευάσουν έναν διεθνή αερολιμένα εμπορικό, αλλά και επιβατικό. Στόχος να εξάγουν φρέσκα προϊόντα, τα οποία παραμένουν άγνωστα στην Ελλάδα και στον υπόλοιπο κόσμο. Έτσι, ένας εγκαταλελειμμένο πρότζεκτ από το 1950 μπήκε σε εφαρμογή.

Η ανάπτυξη της περιοχής τόσο εμπορικά, όσο και τουριστικά προβλέπεται εντυπωσιακή. Κάθε αεροπλάνο μπορεί να μεταφέρει 67 τόνους αγροτικά προΐοντα. Δεν είναι ευρέως γνωστό ότι η Κολομβία κατέχει θέση στο βιβλίο Γκίνες για τον λόγο ότι είναι η μοναδική χώρα στον πλανήτη που μπορεί να προσφέρει διαφορετικό φρούτο για κάθε μέρα του χρόνου. Να απολαμβάνεις κάθε μέρα ένα διαφορετικό φρούτο για όλες τις μέρες του χρόνου. Και ο Δημήτρης έχει κατακτήσει το δικό του τίτλο, καθώς πρόκειται για τον μοναδικό Έλληνα παραγωγό καφέ στον κόσμο.