Μπορούμε να διδαχθούμε από τα παθήματά μας;

Τα λόγια του επαληθεύθηκαν όχι μόνο στα Επτάνησα, που μετά τους σεισμούς ξανακτίστηκαν και έγιναν ωραιότερα, αλλά και στην Καλαμάτα που μετά τους σεισμούς έγινε μια πολύ ωραία επαρχιακή πόλη αλλά και στη Θεσσαλονίκη, που μετά την πυρκαγιά του 1917 το κέντρο της σχεδιάστηκε και έγινε μια σύγχρονη ωραία ευρωπαϊκή πόλη. Φυσικά δεν θέλω να πω, ότι πρέπει να χαιρόμαστε όταν γίνονται φυσικές καταστροφές, αντίθετα πρέπει να λυπούμαστε βαθύτατα για τις ανθρώπινες απώλειες, ιδίως όταν πρόκειται για μικρά παιδιά. Όμως, πάντα υπάρχει μία ευκαιρία να διδαχθούμε από τα παθήματα μας.

Επαναλαμβάνω, λοιπόν, το αρχαίο ρητό “ουδέν κακόν αμιγές καλού” και ότι “μια συμφορά αποτελεί μια πρόκληση”, που κλείνει έναν κύκλο, αλλά ταυτόχρονα ανοίγει έναν άλλο κύκλο και εξαρτάται από μας πόσο θα επωφεληθούμε από την ευκαιρία που μας δίνεται ή θα την αφήσομε να χαθεί και αυτή, όπως συμβαίνει συνήθως στη χώρα μας.

Ουδέν κακόν…

Είναι γεγονός ότι στους σημερινούς χαλεπούς καιρούς για την πατρίδα, που μπορούμε να τους οριοθετήσομε από την οικονομική κρίση του 2009 που αποτελεί το τέλος της εποχής της επίπλαστης ευημερίας μέχρι σήμερα που η πανδημία Covid 19 βρίσκεται εν αποδρομή, επισυνέβησαν με μεγάλη ταχύτητα πολλά γεγονότα, δημιουργήθηκαν πολλές νέες καταστάσεις.

Όπως τα μνημόνια, το προσφυγικό – μεταναστευτικό ζήτημα, οι αλλαγές στους πολιτικούς σχηματισμούς, εξαγγελίες χωρίς αντίκρισμα, έξαρση της αντιεξουσιαστικής βίας με εμπρησμούς και θανάτους αθώων της Marfin, καταλήψεις, διαδηλώσεις, συλλαλητήρια, οικονομική κρίση, κόκκινα δάνεια, πλημμύρες στη Μάνδρα, πυρκαγιά στο Μάτι, η τελείως αδικαιολόγητη τραγωδία των Τεμπών, παράλογες διεκδικήσεις των Τούρκων σε βάρος της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας, με κίνδυνο ένοπλης σύγκρουσης, το Τουρκολυβικό μνημόνιο, τα “ήρεμα” νερά στο Αιγαίο, η πανδημία με τα lockdown, ο πόλεμος στην Ουκρανία, η πτώση του καθεστώτος στη Συρία και η κρίση στη Μέση Ανατολή, που εγκυμονεί παγκόσμιο πόλεμο.

Καθένα από τα παραπάνω γεγονότα αποτελεί μια στάση, που θα μπορούσε να αποτελέσει εφαλτήριο για την δημιουργία μιας καλύτερης κατάστασης, ή τον εκσυγχρονισμό της δημόσιας διοίκησης ή την ανάκαμψη της οικονομίας ή άλλες βελτιωτικές αλλαγές. Σε κάποια χάσαμε την ευκαιρία, όπως με τα μνημόνια που τα δαιμονοποιήσαμε, σε άλλα επικράτησε το πελατειακό κράτος και ματαιώθηκαν κάποιες προσπάθειες αλλαγών.

Γενικά έχουμε μάλλον ένα αρνητικό ισοζύγιο, αλλά έχουν γίνει και θετικά βήματα, όπως με την άμυνα της χώρας με το σοβαρό εξοπλιστικό πρόγραμμα, την έξοδο από τη πανδημία χωρίς σοβαρές οικονομικές συνέπειες, τη μετά δισταγμού προσπάθεια ανόρθωσης της δικαιοσύνης, τη μονομερή ανάπτυξη της οικονομίας με τον τουρισμό, ναυτιλία και boom της οικοδομικής δραστηριότητας, που προκάλεσε τις αντιδράσεις πολιτών για την προσβολή του περιβάλλοντος με τις χαριστικές υπέρ των εργολάβων διατάξεις του ΝΟΚ και τις κάποιες επιτυχίες της Αστυνομίας.

Για την προάσπιση της χώρας

Επειδή όμως όλα τα βλέπομε φορώντας κομματικούς φακούς είναι βέβαιο ότι δεν θα συμφωνήσουμε στα συν και στα πλην. Είναι όμως γεγονός, ότι σε κάποια θέματα δεν έγινε, όπως παλιότερα, προσπάθεια πολιτικής εκμετάλλευσης, ίσως , κατά τη γνώμη μου, γιατί η πολιτική, όπως τη ξέραμε έκλεισε τον κύκλο της και πρέπει να προσπαθήσει να ανακτήσει την αξιοπιστία της με πράξεις και όχι με λόγια.

Σε κάθε περίπτωση και επειδή, κατά γενική ομολογία λόγω γεωπολιτικών συνθηκών, το νέο έτος που εισήλθαμε με πανηγυρισμούς μόνο αλλοδαπών στις πλατείες αναμένεται με περισσότερες δύσκολες στιγμές από το προηγούμενο, η χώρα μας ας αναλάβει κάποιες διεθνείς πρωτοβουλίες για τη προάσπισή της, όπως την επέκταση των χωρικών υδάτων νότια της Κρήτης και τη σύναψη αξιόπιστων συμμαχιών και κυρίως, την αξιοποίηση της υπαίθρου, που έχει εγκαταλειφθεί και δεν παράγει σχεδόν τίποτα, ενώ θα έπρεπε η χώρα σε δύσκολες στιγμές που έρχονται να είναι αυτάρκης τουλάχιστον σε τρόφιμα.