“Δεν μπορώ να αναπνεύσω” – Η κραυγή που στοιχειώνει την αφροαμερικανική κοινότητα (με βίντεο)
30/05/2020
Το βίντεο που δείχνει τον 46χρονο Τζορτζ Φλόιντ να φωνάζει απεγνωσμένα «δεν μπορώ να αναπνεύσω» είναι σήμα κατατεθέν της ρατσιστικής βίας στις ΗΠΑ και προσθέτει μία ακόμα μαύρη σελίδα στην κακομεταχείριση που υφίσταται παραδοσιακά η αφροαμερικανική κοινότητα από αστυνομικούς, αλλά και από πολίτες.
Την ίδια μέρα που συνέβη το δολοφονικό περιστατικό με τον Τζορτζ Φλόιντ, ο διαπληκτισμός μιας γυναίκας με έναν αφροαμερικανό εξελίχθηκε σε εμβληματική έκφραση ρατσισμού. Η Έιμι Κούπερ είχε βγάλει βόλτα τα σκυλιά της, όταν ο αφροαμερικανός Κρίστιαν Κούπερ (απλή συνωνυμία) της ζήτησε να τα έχει δεμένα, όπως προβλέπει ο κανονισμός. Η ίδια εξαπέλυσε ρατσιστική επίθεση εναντίον του, προειδοποιώντας ότι θα καταγγείλει στην αστυνομία ότι ένας μαύρος απειλεί τη ζωή της (βλ. βίντεο).
Η Κούπερ ζήτησε συγγνώμη για τη συμπεριφορά της, αλλά η “ζημιά” είχε καταγραφεί. Για άλλη μια φορά το θέμα του χρώματος και της φυλής πυροδότησε ένα περιστατικό κοινωνικού αυτοματισμού, μέσω του οποίου εκφράζεται ο ρατσισμός εναντίον των αφροαμερικανών πολιτών των ΗΠΑ.
Τα ίδια που λειτούργησαν άλλωστε, και στο περιστατικό με τον Φλόιντ. Ενώ δέχονταν αλλεπάλληλες εκκλήσεις από τους παρευρισκόμενους για να αφήσουν τον άνθρωπο να αναπνεύσει, οι αστυνομικοί συνέχισαν να έχουν ακινητοποιημένο τον Φλόιντ, με ένα γόνατο να του πιέζει το λαιμό. Από όσα εξελίχθηκαν μετέπειτα ήταν ξεκάθαρο ότι η μεταχείριση του αφροαμερικανού από τους αστυνομικούς δεν είχε δικαιολογία. Πλέον, η υπόθεση έχει δρομολογηθεί στο FBI.
Όμως, δεν είναι η πρώτη φορά. Ο θάνατος του Φλόιντ, που αναθερμαίνει δικαιολογημένα το κίνημα Black Lives Matter, ήταν σχεδόν πανομοιότυπος με αυτόν του 43χρονου Έρικ Γκάρνερ. Ήταν τον Ιούλιο του 2014, όταν η αστυνομία επιχείρησε να τον συλλάβει ως ύποπτο για παράνομη πώληση τσιγάρων στη Νέα Υόρκη. «Δεν μπορώ να αναπνεύσω», είχε επαναλάβει 11 φορές ο Γκάρνερ, πατέρας έξι παιδιών, πριν χάσει τις αισθήσεις του. Όταν μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο, απλώς διαπιστώθηκε ο θάνατός του.
Το πιο πρόσφατο περιστατικό θανάτου αφρομερικανού ήταν αυτό της Μπριόνα Τέιλορ, μιας 26χρονης διασώστριας του νοσοκομείου Norton του Λούισβιλ. Δύο αστυνομικοί που διεξήγαγαν έρευνα για ναρκωτικά μπήκαν στο διαμέρισμά της και πυροβόλησαν την ίδια και το φίλο της, ο οποίος έφερε όπλο. Η Τέιλορ πέθανε, ο φίλος της φυλακίστηκε και μέχρι σήμερα η τοπική κοινωνία πραγματοποιεί διαμαρτυρίες, ζητώντας τη σύλληψη και καταδίκη των αστυνομικών.
Εξίσου πρόσφατο ήταν και το περιστατικό του Αχμάντ Άρμπερι στο Μπρούνσγουικ, τον περασμένο Φεβρουάριο. Ο 25χρονος είχε βγει για τζόγκινγκ όταν δύο κάτοικοι της περιοχής, λευκοί, –ένας πρώην αστυνομικός με το γιο του– τον κυνήγησαν, θεωρώντας ότι “έμοιαζε” με έναν ύποπτο για ληστεία. Του φώναξαν να σταματήσει κι όταν δεν το έκανε, τον πυροβόλησαν τρεις φορές. Ο Άρμπερι έπεσε νεκρός.
Η “απειλή” των άοπλων μαύρων
Αξίζει να σημειωθεί ότι η ταχύτατη απομάκρυνση των αστυνομικών από τα καθήκοντά τους, μετά το θάνατο του Φλόιντ, δεν θα είχε συμβεί αν δεν είχε προηγηθεί η υπόθεση του Τζαμάρ Κλαρκ. Πρόκειται για έναν 24χρονο, πάλι από τη Μινεάπολις ο οποίος σκοτώθηκε από πυρά αστυνομικών το Νοέμβριο του 2015. Η εκδοχή της αστυνομίας είναι ότι ο Κλαρκ, προσπαθώντας να συνοδεύσει τη φίλη του σε ασθενοφόρο, μετά από τραυματισμό της, επιχείρησε να αρπάξει το όπλο παρευρισκόμενων αστυνομικών. Η ίδια η φίλη του όμως στη μαρτυρία της ανέφερε ότι τον πυροβόλησαν ενώ ήδη του είχαν φορέσει χειροπέδες.
Δύσκολα θα ξεχάσει η αφροαμερικανική κοινότητα και την περίπτωση του Μάικλ Μπράουν, 18 ετών, που πυροβολήθηκε με 12 σφαίρες από αστυνομικό στο Φέργκιουσον, τον Αύγουστο του 2014. Πρόκειται για το περιστατικό που πυροδότησε κοινωνική έκρηξη στο Φέργκιουσον και άλλες περιοχές της χώρας. Και σε αυτή την περίπτωση, η ετυμηγορία, τόσο του δικαστηρίου όσο και ξεχωριστής έρευνας του υπουργείου Δικαιοσύνης ήταν ότι ο αστυνομικός πυροβόλησε όντας σε αυτοάμυνα.
Ο Μπράουν ήταν άοπλος, όχι όμως και ο Ταμίρ Ράις, ο οποίος θεωρήθηκε “απειλή” για τον αστυνομικό Τίμοθι Λέμαν, στο Οχάιο. Ήταν το Νοέμβριο του ίδιου έτους, όταν ο Λέμαν με συνάδελφό του ερευνούσαν καταγγελία ότι «κάποιος μαύρος έβγαζε όπλο, μάλλον ψεύτικο, και σημάδευε τον κόσμο». Ο “κάποιος” ήταν ο Ράις, 12 ετών παιδί, που έπαιζε με ένα παιχνίδι, αντίγραφο αεροβόλου. Ο αστυνομικός πυροβόλησε δύο φορές, όταν νόμισε ότι ο 12χρονος θα τον πυροβολούσε. Το FBI απεφάνθη ότι η αντίδραση του αστυνομικού είναι δικαιολογημένη…
To Φεβρουάριο του 2012, ο 17χρονος Τρέιβον Μάρτιν έπεσε νεκρός από τα πυρά του 28χρονου Τζορτζ Τσίμερμαν στη Φλόριντα. Ο νεαρός είχε πάει στη γειτονιά του δεύτερου να επισκεφθεί συγγενείς και διαπληκτίστηκε με τον Τσίμερμαν. Ο 28χρονος γλίτωσε την ποινή ανθρωποκτονίας ισχυριζόμενος ότι ήταν σε αυτοάμυνα, παρόλο που ο Μάρτιν ήταν άοπλος.
Μια μορφή γενοκτονίας
Παρά τις όποιες σποραδικές παρεμβάσεις για να μετριαστεί η αστυνομική βία, οι μαύροι Αμερικανοί συνεχίζουν να στοχοποιούνται. Ο αριθμός των θανάτων τους, υπό τις συνθήκες αυτές, είναι τόσο δυσανάλογα μεγάλος που είναι «μια μορφή γενοκτονίας». Τη φράση αυτή χρησιμοποίησε ο Μπέντζαμιν Κραμπ, ο δικηγόρος που ανέλαβε τις υποθέσεις των Μπράουν, Ράις, Άρμπερι, Τέιλορ, και, σήμερα, του Φλόιντ.
Ο ίδιος κάνει λόγο για ένα γνωστό πια μοτίβο ρατσιστικής, δολοφονικής βίας. «Πόσες ζωές μαύρων πρέπει να χαθούν μέχρι να μπει τέλος στη στοχοποίηση και την απαξίωσή τους από την αστυνομία», ανέφερε χαρακτηριστικά, στον απόηχο της υπόθεσης Φλόιντ.
