Δώδεκα ώρες εγκλωβισμένος στα σύνορα με την Τουρκία…

Aν εγκλωβιστείς στα τουρκικά κι ελληνικά σύνορα τις μέρες αυτές που επιστρέφουν μαζικά οι Τούρκοι της Ευρώπης στις χώρες διαμονής τους, θα πρέπει να περάσεις το δικό σου κρας τεστ αντοχής, αναμέτρησης με τα νεύρα την υπομονή σου αλλά και τις προσωπικές σου δυνάμεις. Δώδεκα ώρες αναμονής στα σύνορα περνούν; Κι όμως, υπάρχουν και χειρότερα όπως θα μας πουν. Καταγράψαμε αυτή την πρωτόγνωρη εμπειρία, ζήσαμε στιγμές που δεν θα μπορούσαμε να φανταστούμε, μέσα σε δρόμους που γίνονται ταυτόχρονα κουζίνες, καθιστικά ή τουαλέτες…

Τα αυτοκίνητα σχηματίζουν ουρές χιλιομέτρων που η τοπική τροχαία της Κεσάνης και των Υψάλων στην Τουρκία, προσπαθεί να διευθετήσει κλείνοντας κάποια ρεύματα και σπάζοντας ανά 5 χιλιόμετρα την τεράστια αυτοκινητοαλυσίδα.

Οι οδηγοί απελπισμένοι με όλο αυτό τον εγκλωβισμό δεν μπορούν να αντιδράσουν, δεν ωφελεί εξ άλλου. Κινούνται κατά ελάχιστα μέτρα κάθε μια ώρα! Εκεί μικρά παιδιά βγαίνουν να ξεπιαστούν, να παίξουν στο οδόστρωμα, γυναίκες, νεολαίοι κόβουν βόλτες, μιλούν ακατάπαυστα στο κινητό εξηγώντας την ανεξήγητη κατάσταση.

Οι ουρές αυτές είναι η χαρά των δεκάδων πλανόδιων που καλύπτουν και μια σοβαρή ανάγκη. Παγωμένες πορτοκαλάδες, βραστά και ψητά καλαμπόκια γίνονται ανάρπαστα. Παράλληλα κάποιοι πουλούν σπιτικά κέικ με χαρτοπετσέτα, ποικιλία φρούτων ροδάκινα, αχλάδια, σάντουιτς που σ΄αυτές τις ατέλειωτες ώρες αναμονής είναι σα μάνα εξ ουρανού.

Ένας πιτσιρικάς διαλαλεί το δικό του εμπόρευμα σ΄ένα ταψί καλυμμένο με πετσέτα. Είναι ζεστές τυρόπιτες χειροποίητες με 5 λίρες τα τέσσερα τεμάχια, ούτε ένα ευρώ δηλαδή. Ξεπουλά χωρίς να χρειαστεί να διανύσει το μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής.

Η παρουσία τόσων ακινητοποιημένων αυτοκινήτων σήμανε συναγερμό για κάθε λογής πραματευτάδες. Πουλιούνται παιγνίδια, μπαλόνια, πλαστικά λουλούδια κι ότι άλλο βάζει ο νους του ανθρώπου. Κάποιοι βάζουν μουσική στην διαπασών και χορεύουν για να εκτονωθούν, άλλοι θέλουν την ηρεμία τους και διαμαρτύρονται.

Στην ουρά άγνωστοι άνθρωποι πιάνουν κουβέντα, συζητούν για το ταξίδι της επιστροφής που θα χτυπήσει αρκετές ώρες πίσω μ΄αυτό το μποτιλιάρισμα στα σύνορα Τουρκίας –Ελλάδας που κάθε χρόνο τέτοια εποχή κυριαρχεί χωρίς να λαμβάνεται μέριμνα για να εξυπηρετούνται περισσότερα Ι.Χ. ταυτόχρονα. Και οι ώρες περνούν.

Ξαπλώνεις, λαγοκοιμάσαι και μετά πάλι το πόδι στο γκάζι για να μετακινηθείς κάποια μέτρα μόνο. Ακούς ότι dvd έχεις στο αυτοκίνητο, μιλάς με παιδάκια που σε περιτριγυρίζουν για κάποιο μπαξίσι, κάποια καραμέλα, παρατηρείς την δύση το ηλιοβασίλεμα και μετά τον έναστρο ουρανό μέχρι ναρθεί το ξημέρωμα.

Φτάνεις κάποτε στα σύνορα και ο Τούρκος τελωνειακός κάνει χιούμορ. Χαρά στο κουράγιο του. Χτυπά τα στοιχεία στον ηλεκτρονικό του υπολογιστή, μας χαμογελά κι εύχεται «Γκιουλέ γκιουλέ,» δηλαδή «στο καλό». Χαιρόμαστε, πλέον κατευθυνόμαστε την πατρίδα στο βάθος φαίνεται η λέξη “Ελλάδα”. Άντε τελειώνουν τα βάσανα βιαζόμαστε να σκεφτούμε.

Λίγο πριν την Ελλάδα

Η αναμονή όμως κι εδώ απελπιστική. Η ουρά δεν κινείται είναι καθηλωμένη εδώ και ώρα. Σκουπίδια δεξιά κι αριστερά σακούλες με διάφορα αποφάγια, και συρματοπλέγματα προσδιορίζουν τον χώρο μας. Στο βάθος ακούγονται απροσδιόριστες μουσικές, στρατιωτικά παραγγέλματα, εδώ δεν υπάρχουν μικροπωλητές και πλανόδιοι. Είμαστε ένα βουβό καραβάνι απελπισμένων οδηγών. Μια ετερόκλητη παρέα αγνώστων που απλά θέλουν να περάσουν τα σύνορα για να φτάσουν στον προορισμό τους ο καθένας. Με αργό ρυθμό πλέον αυτό έχει παγιωθεί, προχωράμε.

Μπαίνουμε κάποτε στη ζώνη του τελωνείου. Σ΄ένα κοντέινερ παραλαμβάνει βουβός κι αμίλητος ο Έλληνας υπάλληλος τα χαρτιά μας για να μας τα δώσει σχετικά γρήγορα. Οι Καστανιές το πρώτο χωριό που συναντάς φωταγωγημένες αλλά ψυχή δεν κυκλοφορεί. Είναι πολύ πρωινές ώρες σε λίγο θα ξημερώσει. Δεν υπάρχει ούτε ένα βενζινάδικο ανοιχτό για ανεφοδιασμό.

Κάπου μετά το Διδυμότειχο υπάρχει ένα διανυκτερεύον. Ευτυχία με τόσο απλά πράγματα τελικά… ακούμε ελληνικούς σταθμούς και πλέον ταξιδεύουμε για τον προορισμό μας.  Τέτοιο καψόνι δεν πρόκειται να το υποστούμε ξανά όσο κι αν είχε κοινωνικό ενδιαφέρον. Ο Ιούλιος και Αύγουστος τελικά είναι απαγορευτικοί μήνες για ταξίδια στην Τουρκία όταν υπάρχει αυτό το καραβάνι των χιλιάδων ταξιδιωτών. Το μάθαμε πλέον…