Δύο πανδημίες καρμπόν με διαφορά ενός αιώνα

Τα έχουμε γράψει από τα τέλη Οκτωβρίου 2020 και μετά. Δεν είμαστε ειδικοί. Τους ειδικούς επιστήμονες ακούμε και τους ερευνητές μελετάμε, όπου μπορούμε. Όπως προκύπτει από τα ιστορικά στοιχεία, η πανδημία του covid-19, που ταλαιπωρεί όλον τον κόσμο ένα χρόνο τώρα, είναι καρμπόν με εκείνη την προ 100 ετών, την πανδημία του 1918-19. Ακόμη και στις λεπτομέρειες της πορείας της. Με ευνοϊκή εξαίρεση, ότι τότε υπήρχαν μόνο μάσκες, για όσους τις φορούσαν, και ράντζα.

Τώρα η επιστήμη έχει κάνει άλματα, υπάρχουν φάρμακα, εμβόλια, μονάδες εντατικής θεραπείας κ.λ.π. Κι αυτά δίνουν ελπίδα, ότι τα κρούσματα, οι διασωληνωμένοι στις ΜΕΘ και οι απώλειες ζωής θα είναι πολύ λιγότερες από τα περίπου 50.000.000 ανθρώπων που χάθηκαν τότε. Κυρίως νέων, λόγω πολέμου και στρατιωτικών συγκεντρώσεων. Το πρώτο κύμα του covid-19 ενέσκηψε την άνοιξη του 2020, όπως και η τότε πανδημία είχε ενσκήψει την άνοιξη του 1918. Αυτό το πρώτο κύμα ήταν ηπιότερο, όπως και τότε. Ιδίως στις χώρες, τότε και τώρα, που εφάρμοσαν νωρίς αυστηρούς περιορισμούς και μέτρα προστασίας. Και έτσι οι δυσμενείς επιπτώσεις ήταν σχετικά λίγες.

Μεσολάβησαν, τότε και τώρα, οι καλοκαιρινοί μήνες, τότε και μεσο-μεταπολεμικοί. Μήνες της πανδημικής ύφεσης, αλλά και της ανεμελιάς κυβερνήσεων και πολιτών. Και ήρθε το φθινόπωρο, τότε και τώρα, το δεύτερο κύμα της πανδημίας, πολύ πιο σοβαρό και ιδιαίτερα φονικό, λόγω της μεγάλης διασποράς του ιού στην παγκόσμια κοινότητα. Νέοι περιορισμοί και νέα μέτρα, που οδήγησαν στον περιορισμό του κακού και στην ύφεση, τέλη Δεκέμβρη μέσα Γενάρη, τότε και τώρα. Αφήνοντας όμως πίσω εκατομμύρια νεκρούς τότε και εκατοντάδες χιλιάδες τώρα, σε όλο τον κόσμο.

Μετά ήρθαν οι γιορτές, τότε και τώρα, και η νέα ανεμελιά. Των κυβερνήσεων, με λάθη λόγω οικονομίας και όχι καλής προετοιμασίας για το μετά. Των πολιτών, με την  κόπωση από τα μέτρα και την ανάγκη εκτόνωσης, τότε ιδίως και στην μεταπολεμική ατμόσφαιρα. Και προέκυψε το τρίτο κύμα της πανδημίας. Το οποίο και τότε έκανε και τώρα φαίνεται ότι θα κάνει ζημιές λιγότερες ίσως από το δεύτερο φονικότατο, αλλά μεγαλύτερες από το πρώτο. Πάλι λόγω μεγάλης διασποράς. Και χειρότερων μεταλλάξεων του ιού, που “παλεύει να κρατηθεί” μέχρι να νικηθεί.

Πανδημίες… και τώρα;

Το τρίτο αυτό κύμα και τότε υποχώρησε και τώρα φαίνεται ότι θα υποχωρήσει τέλη Μάρτη με αρχές Απρίλη. Οδηγώντας στην σταδιακή λήξη της πανδημίας από τον Μάη. Τότε είπαν, ότι «εξαφανίσθηκε ξαφνικά όπως είχε εμφανισθεί». Η επιστημονική εξήγηση για τότε είναι ότι με πάνω από 1.000.000.000 κρούσματα και περίπου 50.000.000 ανθρώπων που χάθηκαν, επήλθε η λεγόμενη ανοσία της αγέλης.

Τώρα, τα μέτρα, τα νοσοκομεία, οι ΜΕΘ, τα φάρμακα, τα εμβόλια δεν μπόρεσαν να αποτρέψουν τα τρία (ελπίζουμε μόνο) κύματα της πανδημίας. Μπορούν όμως και το κάνουν ήδη, να περιορίσουν τα τραγικά της αποτελέσματα. Καθώς την ανοσία της αγέλης θα την πετύχουν τώρα, όχι μόνο τα αντισώματα από την ευρεία διασπορά αλλά και εκείνα από τα εμβόλια.

Το συμπέρασμα από όλα αυτά, που τα βρίσκει κανείς ψάχνοντας στο διαδίκτυο και μελετώντας, είναι σαφές: Οι μεγάλες πανδημίες εξελίσσονται πάντα σε τουλάχιστον τρία κύματα, μεταξύ έξαρσης και ύφεσης. Που ναι μεν δεν αποτρέπονται, αλλά η επιστήμη μπορεί να περιορίζει τις τραγικές επιπτώσεις τους. Και από τα οποία το πρώτο, που εμείς ζήσαμε πέρυσι την άνοιξη, είναι το πιο ελαφρύ.

Το δεύτερο, που ζήσαμε φθινόπωρο και αρχές χειμώνα, είναι το πιο βαρύ και φονικότατο. Και το τρίτο, λιγότερο βαρύ από το δεύτερο, αλλά πιο βαρύ από το πρώτο. Αυτό ζούμε τώρα. Εκτός απροόπτου θα υποχωρήσει τέλη Μάρτη με αρχές Απρίλη και μετά η πανδημία θα πάρει πορεία αποδρομής, εάν οι κυβερνήσεις (και η δική μας) δεν κάνουν άλλα κρίσιμα λάθη. Και εάν εμείς οι πολίτες τηρήσουμε τα  δέοντα, που υποδεικνύουν οι ειδικοί επιστήμονες.

Τουτέστιν αδέλφια: Τηρήστε τα μέτρα, εμβολιασθείτε και το ξέφωτο είναι κοντά. Και το οικονομικό τίμημα; Υπήρξε και τότε, θα υπάρξει και τώρα. Δυστυχώς. Αλλά την οικονομία την φτιάχνουν και την ξαναφτιάχνουν οι ζωντανοί και υγιείς άνθρωποι. Οι νεκροί, μακριά από εμάς, δεν μπορούν.