Γιατί τα παιδικά κρούσματα “οδηγούν” την πανδημία

Ο ΕΟΔΥ ανακοίνωνε κάθε εβδομάδα τα κρούσματα στους μαθητές, αλλά εδώ και 15 μέρες δεν ενημερώνει επ΄αυτού. Οπότε προσθαφαιρέσαμε τα κρούσματα από τα μέσα Μαρτίου μέχρι και σήμερα στις ηλικίες 0-17, στις οποίες περιλαμβάνονται τα μαθητικά-παιδικά κρούσματα, και διαπιστώσαμε αύξηση. Αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία για όσους ευπαθείς συγγενείς παιδιών έχουν κάνει εμβόλιο πριν από πολλούς μήνες και τα αντισώματά τους, κατά συνέπεια, είναι πλέον σημαντικά μειωμένα. Αύριο ή μεθαύριο πιθανόν ο ΕΟΔΥ να ενημερώσει για την πορεία των κρουσμάτων και στα παιδιά, μια που κάθε Τρίτη γίνεται πανελλαδικά το ένα και μοναδικό τεστ που πλέον γίνεται κάθε εβδομάδα.

Όσον αφορά στο μαθητόκοσμο και τους βρεφονηπιακούς σταθμούς, εκείνο που έχει αλλάξει από τις αρχές Απρίλη είναι ότι κάνουν πλέον μόνον ένα τεστ την εβδομάδα. Την τελευταία φορά που έκαναν το τεστ πανελλαδικά, στις 6 Απριλίου, βγήκαν 28.000 θετικά αποτελέσματα. Έκτοτε βγαίνουν καθημερινά 3.000 έως 4.000 θετικά τεστ και μια ημέρα, βγήκαν 5.000, που σημαίνει ότι τα εβδομαδιαία κρούσματα στους μαθητές ξεπερνούν πλέον τις 42.000 ενώ ήταν γύρω στις 30.000-35.000.

Και οι πολίτες όμως έχουν αντιληφθεί ήδη, παρά την σχετική σιγή της πολιτείας, ότι τα παιδιά πλέον κολλούν περισσότερο και συχνά επαναμολύνονται. Πολύς κόσμος το διαπιστώνει εμπειρικά και από το δικό του περιβάλλον: από τις Όμικρον, την πρώτη και τη δεύτερη παραλλαγή της, έχει προσβληθεί μεγάλο ποσοστό συνεργατών, συγγενών, φίλων και γειτόνων κάθε πολίτη, με ποσοστό προσβολής που δεν είχε παρατηρηθεί ούτε μέσα στο καταχείμωνο. Προφανώς παίζει ρόλο η μεγαλύτερη χαλάρωση στα μέτρα πρόληψης αλλά και η μεγάλη μεταδοτικότητα των νέων παραλλαγών.

Επειδή οι περισσότεροι “περνούν” τη νόσο ελαφρά και έχουν αρχίσει να μην ανησυχούν ιδιαίτερα, καλό είναι οι ευπαθείς που έχουν συγγενείς σε σχολείο, να γνωρίζουν ότι η ηπιότητα της νόσου δεν τους αφορά όσο τον γενικό πληθυσμό. Οι εισαγωγές στις ΜΕΘ είναι αμείωτες –ναι μεν δεν αυξάνονται, αλλά ούτε και μειώνονται. Καθημερινά δε χάνουν την μάχη πάνω από 50 συνάνθρωποί μας, που δεν είναι όλοι τους ηλικιωμένοι, χωρίς βεβαίως και αυτό να σημαίνει ότι οι ηλικιωμένοι είναι αναλώσιμοι, αλλά απλά ότι πρέπει να προσέχουν και οι νεότεροι με ευπάθειες. Αναλυτικά, όσον αφορά στους μαθητές, από την 1η Απριλίου μέχρι σήμερα έχουν καταγραφεί 55.500 λοιμώξεις.

Οι επαναλοιμώξεις και τα παιδικά κρούσματα

Από τις αρχές τις πανδημίας μέχρι σήμερα έχουν καταγραφεί στα παιδιά 755.630 λοιμώξεις και αν προσθέσουμε τα ασυμπτωματικά παιδικά κρούσματα ή σε παιδιά που δεν πάνε σχολείο, το νούμερο προσεγγίζει το ένα εκατομμύριο. Οι ειδικοί υπολογίζουν ότι έχουν προσβληθεί αυτή την διετία πάνω από ένα εκατομμύριο παιδιά ή χονδρικά το 50% με 60% των μαθητών. Οι περισσότεροι κόλλησαν φέτος το χειμώνα πάντως και όχι το καλοκαίρι του 2021 ή το 2020. Πόσες από αυτές τις λοιμώξεις είναι επαναλοιμώξεις, δεν μπορούμε να το ξέρουμε, αλλά ο ΕΟΔΥ εκτιμά ότι αυτές συνιστούν περίπου το 3,6% των κρουσμάτων σε καθημερινή βάση.

Δηλαδή αν σήμερα είχαμε 10.000 κρούσματα, οι 360 φορείς θα είχαν κολλήσει για δεύτερη φορά και κάποιοι για τρίτη. Όμως και εδώ υπάρχει κάτι δυσεξήγητο με τις ανακοινώσεις του ΕΟΔΥ. Αναφέρει δηλαδή ότι στα σημερινά 8.635 κρούσματα «πιθανόν οι επαναλοιμώξεις να είναι 118». Αυτό το πιθανόν σημαίνει ότι το συμπέρασμα δεν εξάγεται με πλήρη καταγραφή. Αν όμως έχει εξαχθεί με αναγωγή στο εικαζόμενο ποσοστό 3,6% που δίνει ο ίδιος ο ΕΟΔΥ, τότε οι επαναλοιμώξεις σήμερα θα ήταν λογικά 311. Αν είχαμε δημοσιογραφική ενημέρωση από τον συγκεκριμένο οργανισμό, θα ξέραμε τι ισχύει.

Όμως δεν έχουμε και, κατά συνέπεια, εικάζουμε ότι ίσως να καταγράφονται οι επαναλοιμώξεις κάθε μέρα, όμως κάποιες από αυτές να μην είναι σαφές αν είναι όντως νέες λοιμώξεις ατόμων που είχαν ξανανοσήσει ή αν πρόκειται για παρατεταμένη “μακρά νόσο” ή “long covid”. Κανονικά, ως επαναλοίμωξη ορίζεται η καταγραφή θετικού τεστ σε χρονικό διάστημα ίσο ή μεγαλύτερο των τριών μηνών από το προηγούμενο θετικό τεστ του ίδιου ατόμου.

Ο long Covid σε παιδικά κρούσματα

Όσον αφορά τα παιδιά, φαίνεται πως το ένα τρίτο από αυτά κόλλησε μετά τα Χριστούγεννα και πως μάλλον η επιστροφή στα θρανία δεν ήταν τόσο ασφαλής όσο διατείνεται το υπουργείο Παιδείας. Το ότι δηλαδή γίνονταν τρία τεστ την εβδομάδα και άρα “πιάναμε” τα κρούσματα που θα χάναμε χωρίς τα τεστ, δεν σημαίνει ότι όσο λειτουργούν οι τάξεις με το 50% των παιδιών φορείς δεν κινδυνεύουν οι συγγενείς των παιδιών που κολλούν στο σχολείο. Επίσης δεν σημαινει ότι τα παιδιά αυτά θα κόλλαγαν ούτως ή άλλως κα ότι χάρη στα τεστ “πιάσαμε κρούσματα”.

Συνολικά 501.382 παιδιά ηλικίας μέχρι 17 ετών βρέθηκαν θετικά στον κορονοϊό από την αρχή της χρονιάς, παρότι αυτή η ηλικιακή ομάδα συνιστά μόνον το 17% του ελληνικού πληθυσμού. Δηλαδή τα κρούσματα στα παιδιά είναι πολύ υψηλότερα σε ποσοστό από ό,τι σε όλες τις άλλες ηλικιακές ομάδες, στις οποίες δεν έχει κολλήσει το 50%. Με δυο λόγια, τα κρούσματα στα παιδιά συνιστούν ουσιαστικά σχεδόν το 1/3 των ημερησίων κρουσμάτων χωρίς τα παιδιά να συνιστούν το 1/3 του πληθυσμού και κατά συνέπεια τα μαθητικά κρούσματα δεν ακολουθούν την πανδημία, αλλά πιθανόν και να την οδηγούν.

Στη συντριπτική πλειοψηφία τους τα παιδιά περνούν ιδιαίτερα ήπια τη νόσο, όμως υπάρχουν ερωτηματικά για την μελλοντική εξέλιξη όσων από αυτά νοσούν ήπια αλλά παρατεταμένα ή και για τα παιδιά που επαναμολύνονται. Υπάρχει δηλαδή μια έγνοια για την “μακρά covid” στα παιδιά ή για το πόσο σοβαρή θα είναι η νόσος αν το ίδιο παιδί ξανακολλήσει σε τρεις μήνες. Στην παιδική “μακρά νόσο”, όπως αναφέρουν κυρίως δυτικοευρωπαϊκές μελέτες, τα πιο συχνά επίμονα συμπτώματα των παιδιών ήταν:

Νευροψυχιατρικά (μεταβολές διάθεσης, κόπωση, διαταραχές ύπνου, πονοκέφαλοι, ζαλάδες, προβλήματα ισορροπίας), καρδιοαναπνευστικά (δύσπνοια, ρινική συμφόρηση, πόνοι και πίεση στο στήθος, βήχας, καρδιακή αρρυθμία), δερματικά (υπερβολικός ιδρώτας, φαγούρες, απώλεια τριχών) και γαστρεντερικά (πόνοι στην κοιλιά, δυσκοιλιότητα, διάρροια, εμετοί, ναυτία). Στο Ισραήλ έχουν διαπιστώσει συμπτώματα “μακράς νόσου” περίπου στο 11% των παιδιατρικών ασθενών.

Στην ουσία δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία για την “long Covid” στα παιδιά ή και στους ενηλίκους. Ειδικά για τα παιδιά στη χώρα μας δεν έχει γίνει ούτε μια μελέτη, αλλά ούτε και αναφέρεται πόσοι ενήλικες έχουν κολλήσει από παιδιά και εγγόνια. Ο λόγος δεν είναι πολιτικός πάντα, αν και το υπουργείο Παιδείας έχει πολιτική σκοπιά στο συγκεκριμένο ζήτημα. Η σιγή γύρω από το ποιος κολλησε ποιον, οφείλεται και στον ανθρώπινο παράγοντα, για να μη μάθει το παιδί ή το εγγόνι ότι «έγινε αιτία να πεθάνει ο παππούς» ή η γιαγιά.