Γυναίκες στους Ολυμπιακούς: Τα νούμερα μιλούν από μόνα τους!

Η συμμετοχή των γυναικών στον αθλητισμό έχει μια μακρά ιστορία που χρονολογείται από την αρχαία Ελλάδα, ωστόσο, το ταξίδι έχει σηματοδοτηθεί επίμονα από τρομερές προκλήσεις. Σε όλη την ιστορία, οι γυναίκες έχουν αγωνιστεί με ανισότητες στη δημοτικότητα σε σύγκριση με τους άνδρες ομολόγους τους. Έχουν υποστεί άνιση χρηματοδότηση, καθώς και ανοικτές διακρίσεις, ακόμη και σεξισμό. Επιπλέον, οι γυναίκες έχουν υποεκπροσωπηθεί έντονα.

1900: Οι πρώτοι σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες στους οποίους συμμετείχαν αθλήτριες ήταν οι Αγώνες του 1900 στο Παρίσι. Η Hélène de Pourtalès από την Ελβετία έγινε η πρώτη γυναίκα που αγωνίστηκε στους Ολυμπιακούς Αγώνες και έγινε η πρώτη γυναίκα Ολυμπιονίκης, ως μέλος της νικήτριας ομάδας στον πρώτο αγώνα ιστιοπλοΐας 1 έως 2 τόνων στις 22 Μαΐου 1900.

Η Βρετανίδα Charlotte Cooper έγινε η πρώτη γυναίκα ατομική πρωταθλήτρια κερδίζοντας τον διαγωνισμό τένις απλού γυναικών στις 11 Ιουλίου. Το τένις και το γκολφ ήταν τα μόνα αθλήματα όπου οι γυναίκες μπορούσαν να αγωνιστούν σε ατομικούς κλάδους. Μόλις 22 γυναίκες αγωνίστηκαν στους Αγώνες του 1900, το 2,2% όλων των αγωνιζομένων. Παράλληλα με την ιστιοπλοΐα, το γκολφ και το τένις, οι γυναίκες αγωνίστηκαν και στο κροκέ.

1922: Χάρη στην Alice Milliat, οι γυναίκες είχαν για πρώτη φορά τους δικούς τους Ολυμπιακούς Αγώνες το 1922. Η Γαλλίδα, μια ελάχιστα γνωστή φυσιογνωμία του γυναικείου αθλητισμού, διοργάνωσε αυτούς τους Αγώνες στο Παρίσι, στο στάδιο Pershing (12ο διαμέρισμα), επειδή είχε στενοχωρηθεί για την απουσία γυναικών κατά τη διάρκεια των διεθνών αθλητικών αγώνων. Οι αγώνες τελικά δεν αναγνωρίστηκαν από τη ΔΟΕ.

1972: Κρύβεσαι για να τρέξεις Μαραθώνιο; Αυτό συνέβαινε πριν από το 1972, όταν η Βοστώνη ήταν η πρώτη που δέχτηκε γυναίκες. Και μόλις επτά χρόνια αργότερα ακολούθησε ο μαραθώνιος του Παρισιού και επέτρεψε στις δρομείς να ξεκινήσουν. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες, μόλις… το 1984 η διοργάνωση ήταν προσβάσιμη στις γυναίκες.

2012: Μόλις το 2012 η γυναικεία πυγμαχία εντάχθηκε (επιτέλους) στο Ολυμπιακό πρόγραμμα. Κι αυτή ήταν η πρώτη χρονιά που οι γυναίκες μπορούσαν να αγωνιστούν σε όλα τα αθλήματα. (Πηγή: Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή).

Ισχνό ποσοστό στους Ολυμπιακούς

Κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων του Τόκιο του 2021, οι γυναίκες αντιπροσώπευαν μόνο το 13% των προπονητών, όλων των εθνικοτήτων μαζί. Στους προηγούμενους Αγώνες, στο Ρίο το 2016, το ποσοστό αυτό ήταν 11%. (Πηγή: Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή). Το 49,4% είναι το ποσοστό των αθλητριών που θα φορέσουν τα χρώματα της Γαλλίας κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων του 2024. Αυτό είναι σχεδόν το ισοδύναμο που επιτεύχθηκε στη γαλλική αθλητική αποστολή, με 282 γυναίκες και 289 άνδρες.

Στους Αγώνες του Λονδίνου το 2012, οι ΗΠΑ έστειλαν 269 γυναίκες και 261 άνδρες. Δεν έχει ξαναγίνει ποτέ. Οι Αγώνες του Λονδίνου έχουν επίσης το παρατσούκλι “The Parity Games” από ακτιβιστές για την ισότητα των φύλων! Ενώ φέτος, θα υπάρχουν 314 γυναίκες που θα αγωνιστούν για τα χρώματα των ΗΠΑ σε σύγκριση με 278 άνδρες. Μπράβο κυρίες!

Μόλις… δύο!

Το 2016, κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων του Ρίο, μια ομάδα προσφύγων αθλητών συμμετείχε για πρώτη φορά σε Ολυμπιακούς Αγώνες. Ανάμεσά τους, δύο γυναίκες: η Anjelina Nadai Lohalith ήταν 21 ετών και είχε εγκαταλείψει το Νότιο Σουδάν. Θα έτρεχε τα 1.500 μέτρα. Η άλλη, η Rose Nathike Lokonyen, 23 ετών, επίσης από το Νότιο Σουδάν, ήταν στη γραμμή εκκίνησης για τα 800 μέτρα. Φέτος, στο Παρίσι, η προσφυγική Ολυμπιακή ομάδα αποτελείται από 37 αθλήτριες.

Από τους 4.400 αθλητές που αγωνίζονται για τους Παραολυμπιακούς Αγώνες, οι 1.859 αναμένεται να είναι γυναίκες, σύμφωνα με δελτίο τύπου της Διεθνούς Παραολυμπιακής Επιτροπής (IPC). Αυτό είναι τουλάχιστον 77 περισσότερες από ό,τι στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο το 2021.

 

---

 

Σε συνεργασία με το womanidol