Η δύσκολη καθημερινότητα, η υπόθεση Λύτρα και οι ηδονοβλεψίες των Μίντια

Αυτή η αντιμετώπιση των Μίντια που ενδεχομένως, αποτελεί στοχευμένο αντιπερισπασμό από τα προβλήματα της καθημερινότητας, μου θύμισε το μύθο του Αισώπου, που αποδίδεται καλύτερα στη καθομιλούμενη με το «καίγονται τα σπίτια μας και εμείς το ρίξαμε στο τραγούδι» και σε σύγχρονη παραλλαγή το γυρίσαμε στο “τσάμικο”.

Είναι γεγονός, ότι κατά διαστήματα τυχαία ή στοχευμένα προκύπτουν στη χώρα μας διάφορα περιστατικά που γίνονται viral, λόγω εμπλοκής επωνύμων, όπως η περίπτωση του Metoo, που για τη συνέχειά του δεν ενδιαφέρεται σχεδόν κανείς, έτσι και για την ενδοοικογενειακή βία θα υπάρξει μια έξαρση καταγγελιών, που γρήγορα με κάποιες παράπλευρες απώλειες θα ξεχαστεί, όπως για τον πειθαρχικό έλεγχο των δικαστών για τη δικανική τους κρίση, που είναι ένα πρόβλημα το οποίο δε λύνεται με την ανάμειξη της κοινής γνώμης και των ΜΜΕ, αλλά θα έχει σαν αποτέλεσμα τη πλήρη απώλεια της εμπιστοσύνης των πολιτών στη Δικαιοσύνη και πιθανές τρομοκρατικές επιθέσεις κατά δικαστών, όπως κατά της Προέδρου του Αρείου Πάγου (ΑΠ).

Για να προλάβει τις συνέπειες η ΕΔΕ ζήτησε τη παρέμβαση της Πολιτείας και του ΕΣΡ για να μη γίνει «η τηλεόραση αρένα και η δικαιοσύνη θέαμα». Είναι πασίδηλο, ότι η χώρα και οι πολίτες αντιμετωπίζουν σωρεία προβλημάτων, που καταγράφονται ευκαιριακά και που κανείς δε φροντίζει για την ουσιαστική επίλυσή τους, ίσως επειδή δε θέλουν να αντιληφθούν ούτε το πρόβλημα ούτε τις σοβαρές συνέπειες από τη μη επίλυσή του. Αντίθετα, όλοι μας ζούμε σε μια εικονική πραγματικότητα και κρύβουμε τα προβλήματα κάτω από το χαλί αρκεί εμείς να βολευόμαστε.

Οι εκλογές για την Ευρωβουλή τελείωσαν και δεν υπάρχει πλέον καιρός για χάσιμο, ώστε πριν τα μπάνια του λαού που παραλύουν τα πάντα, να καταγράψουμε τουλάχιστον τα προβλήματα και να θέσουμε τους αρμόδιους προ των ευθυνών τους, ώστε να σταματήσουν τουλάχιστον το τραγούδι. Επειδή δεν είναι δυνατόν να τα επισημάνουμε όλα, θα σταχυολογήσομε τα κατά τη γνώμη μας πλέον επείγοντα.

Από τα Μίντια στη Δικαιοσύνη

Οι δύο μεγάλοι ασθενείς του Δημόσιου Τομέα της χώρας είναι η Δημόσια Διοίκηση (ΔΔ) και η Δικαιοσύνη: Για τη ΔΔ γίνονται προσπάθειες βελτίωσής της με την ηλεκτρονική διακυβέρνηση και τη ψηφιοποίηση των υπηρεσιών, όμως αμφιβάλλω αν θα υπάρξουν ορατά αποτελέσματα επειδή τα πάντα εξαρτώνται από τον ανθρώπινο παράγοντα.

Για την αξιοποίηση του τεραστίου αριθμού των Δημοσίων Υπηρεσιών απαιτείται επιλογή των προϊσταμένων με αξιολογικά κριτήρια, που χρειάζεται σωστή και ανεξάρτητη αξιολόγηση των Δημοσίων Υπαλλήλων και όχι πολιτική επιλογή, καθόσον οι προϊστάμενοι επιλέγονται με απευθείας ανάθεση για τριετή θητεία χωρίς ουσιαστικό έλεγχο και καταλογισμό ευθυνών και χωρίς ορθή λειτουργία της πειθαρχικής διαδικασίας. Για παράδειγμα, πρόσφατα εκδόθηκαν αποφάσεις του ΣτΕ, που ανέστειλαν άδειες οικοδομών, αλλά οι Πολεοδομίες δεν εφαρμόζουν δικαστικές αποφάσεις και πρέπει να ελεγχθούν από την ΕΑΔ.

Η Δικαιοσύνη (πολιτική, ποινική, διοικητική) εμφανίζει στα όρια της αρνησιδικίας καθυστέρηση απονομής της αλλά και εύλογα ερωτήματα για την ορθότητα κάποιων αποφάσεων, γεγονός που ανάγκασε την ηγεσία του Αρείου Πάγου να ασκήσει πειθαρχικό έλεγχο για δικανική κρίση. Είναι γεγονός, ότι ο υπουργός Δικαιοσύνης κ. Φλωρίδης προσπαθεί με νομοθετικές πρωτοβουλίες να βελτιώσει τις δυσλειτουργίες της, αλλά κατόπιν σθεναρής αντίστασης των δικηγόρων, που μολονότι είναι συλλειτουργοί της δικαιοσύνης ενδιαφέρονται μόνο για τα συνδικαλιστικά τους συμφέροντα, με αποτέλεσμα οι προσπάθειες να καταλήγουν απλά μερεμέτια, που δεν λύνουν τα προβλήματα.

Χαρακτηριστική περίπτωση αποτελεί η καθυστέρηση απονομής της ποινικής δικαιοσύνης που θα μπορούσε να αμβλυνθεί εάν παρατεινόταν το ωράριο λειτουργίας των ποινικών δικαστηρίων επί δίωρο. Σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να αλλάξει η νοοτροπία των εμπλεκόμενων στην απονομή της δικαιοσύνης και ιδίως των δικαστών.

Τα μύρια όσα εις βάρος μας

Ενώ φαινομενικά τα βρήκαμε με τη Τουρκία με δήθεν αρμονικές τις μεταξύ μας σχέσεις, εμείς ζούμε σε μια κατάσταση Divinas simplicitatis, ενώ οι γείτονες επεξεργάζονται τα μύρια όσα σε βάρος μας με τη Γαλάζια Πατρίδα, που περιλαμβάνει το μισό Αιγαίο, τις διεκδικήσεις στο Λυβικό και τη Θράκη, όπου οργάνωσε τούρκικο κόμμα με την έγκριση του Αρείου Πάγου, που του επέτρεψε να μετάσχει στις εκλογές.

Συνακόλουθα, είναι και τα προβλήματα που μας δημιουργούν οι κολαούζοι στα Σκόπια, που αμφισβητούν τη συνθήκη των Πρεσπών και η Αλβανία, που κρατεί φυλακισμένο τον ευρωβουλευτή Μπελέρη, καταπιέζει την Ελληνική μειονότητα και επιβουλεύεται την περιουσία της στη Χειμάρα και σε τουριστικές περιοχές. Επίσης, υπό την απειλή του casus belli οι καλοί μας γείτονες δε μας επιτρέπουν να εκμεταλλευτούμε τον υποθαλάσσιο πλούτο μας αν δεν το μοιραστούμε, ενώ το πρόβλημα της κατοχής της Κύπρου το έχουμε ξεχάσει.

Μόλις προχθές στη διάσκεψη για το περιβάλλον στην Ελβετία, η Τουρκία απαίτησε και πέτυχε να μην υπογράψει τη διακήρυξη ο Οικουμενικός Πατριάρχης, επειδή εκπροσωπεί μόνο ένα τουρκικό σωματείο. Έτσι όμως αμφισβητούν την οικουμενικότητα του Πατριαρχείου, που είναι θεσμός 1700 ετών διεθνώς αναγνωρισμένος και σεβαστός. Έναντι όλων των προκλήσεων των γειτόνων μας το ΥΠΕΞ περιορίζεται στην έκδοση διακηρύξεων, χωρίς η κυβέρνηση να τολμά να λάβει κάποια μέτρα ή αντίποινα για τις έμπρακτες παρενοχλήσεις ή αμφισβητήσεις, όπως γίνεται διεθνώς.

Μίντια και κοινωνική αποχαύνωση

Η οικονομία περνά μια περίοδο εικονικής άνθισης με ατμομηχανή την οικοδομή, που μπορούμε να αποκαλέσουμε κατά παράφραση του Θουκυδίδη “Μέγα το των εργολάβων κράτος” με συνέπεια την τεράστια αύξηση της τιμής των ακινήτων και των ενοικίων με σοβαρές επιπτώσεις στο δημογραφικό πρόβλημα και στην ποιότητα ζωής, με αποτέλεσμα την όξυνση οικογενειακών και κοινωνικών προβλημάτων.

Το ετήσιο κατά κεφαλή εισόδημα ανέρχεται στα 23.000 ευρώ στο οποίο πρέπει να προστεθεί ένα 30% περίπου από τη μαύρη οικονομία, το οποίο δεν κατανέμεται ισομερώς, αλλά το καρπούται το 1/3 του πληθυσμού και έτσι δικαιολογείται η κυκλοφορία τόσων πολυτελών αυτοκινήτων. Σε γενικές γραμμές το 1/3 του πληθυσμού όχι μόνο περνάει καλά, αλλά γίνεται και πλουσιότερο, το 1/3 τα κουτσοβολεύει και το 1/3 ζει στα όρια της φτώχειας. Για αυτές τις κατηγορίες πολιτών και για όποιους δεν μπορούν να αναπροσαρμόσουν τα εισοδήματά τους η αύξηση του κόστους ζωής κατά 40% δημιουργεί προβλήματα επιβίωσης. Η αύξηση αυτή οφείλεται κυρίως στα υπερκέρδη των πολυεθνικών εταιρειών και στα φαινόμενα αισχροκέρδειας, που δεν καταπολεμείται μόνο με την επιβολή προστίμων, επειδή μόνο το 15% των προστίμων εισπράττεται. Για αυτό, πρέπει να θεσπισθεί εκ νέου το άρθρο 405 του παλιού ΠΚ, που προβλέπει και τιμωρεί την αισχροκέρδεια.

Πρόσφατα κάηκε από εμπρησμό το μοναδικό δάσος της Ύδρας και η ευθύνη αποδόθηκε μόνο στο πλήρωμα της νοικιασμένης θαλαμηγού, ενώ οι επιβάτες αναχώρησαν εσπευσμένα. Σε super market στο Πειραιά, Τούρκοι σκοτώνουν Τούρκους, όπως και στη Λούτσα, Αλβανοί σκοτώνουν Αλβανούς για την κυριαρχία στο εμπόριο ναρκωτικών, επαγγελματίες δολοφόνοι σκοτώνουν τους δικούς μας νονούς του υποκόσμου για το λαθρεμπόριο πετρελαίου και τσιγάρων, όπου διακινούνται εκατομμύρια τόνοι λαθραίων καυσίμων και κανείς δεν γνωρίζει τίποτα. Παράλληλα πολλαπλασιάζονται οι κλοπές, οι εξαπατήσεις ηλικιωμένων, τα τροχαία ατυχήματα και η κυκλοφορική ασυδοσία από έλλειψη οδικής αστυνόμευσης.

Όλα αυτά αποτελούν δείγματα έλλειψης δημόσιας ασφάλειας, που ταλαιπωρεί και φοβίζει τους πολίτες χωρίς να διαφαίνεται προοπτική βελτίωσης με αύξηση της αστυνόμευσης, επειδή λείπουν αστυνομικοί, που πάνω από 8.000 έχουν διατεθεί για την προστασία ευπαθών στόχων. Όλα τα παραπάνω και άλλα, ων ουκ έστι αριθμός, αποτελούν εστίες πυρκαγιών και καταστρέφουν τις δομές της Πολιτείας και της κοινωνίας που παρακολουθεί σε αποχαύνωση με την ανοχή του ΕΣΡ τα καμώματα των celebrities και όλοι μαζί με τους πολιτικούς… άδουσι.