Η Δύση, ο κορονοϊός και η δαιμονοποίηση της Κίνας

Η Κίνα κατηγορείται από τους Δυτικούς σαν πιθανή “γεννήτρια” παραλλαγών κορονοϊού, κατ’ αντιδιαστολή με την κατανόηση που επιδεικνύεται προς Ινδία και ΗΠΑ οι οποίες ήδη εξάγουν παραλλαγές της Όμικρον στην Ευρώπη. Για άλλη μία φορά γίνεται πασιφανής η εργαλειοποίηση και πολιτικοποίηση της υγείας. Αυτό φάνηκε κατά την πρώτη εξάπλωση του κορονοϊού και κατά τη φάση εξεύρεσης εμβολίων.

Η Κίνα ήταν επί μήνες στο στόχαστρο σαν ο κακός της υπόθεσης. Όταν η Κίνα φορούσε μάσκες και η Ευρώπη –επειδή δεν είχε μάσκες– έλεγε ότι δεν είναι απαραίτητες, οι Κινέζοι παρουσιάζονταν σαν φασίστες που επέβαλαν μάσκες. Όταν οι Δυτικοί έκριναν ότι “τελειώσαμε με τον κορονοϊό” και ήραν τα μέτρα, η Κίνα ήταν πάλι ο κακός της υπόθεσης, επειδή συνέχιζε να τα τηρεί με αυστηρότητα. Όταν αποφάσισε να άρει και εκείνη τα μέτρα, δαιμονοποιήθηκε επειδή –σύμφωνα με τους Δυτικούς– εκθέτει τον υπόλοιπο κόσμο σε πιθανές παραλλαγές, λες και η Κίνα έχει μονοπώλιο παραγωγής παραλλαγών.

Όσο για τα εμβόλια της, όπως και της Ρωσίας, αυτά για τα δυτικά ΜΜΕ ήταν αναξιόπιστα. Λες και χώρες με τόσες φαρμακοβιομηχανίες θα δολοφονούσαν τους πληθυσμούς τους με άχρηστα εμβόλια. Φαίνεται, όμως, ότι για τη Δύση η προπαγάνδα ήταν σημαντικότερη από την υγεία. Τώρα πρέπει να αγωνιούμε για την σούπερ παραλλαγή, η οποία μπορεί να εμφανιστεί στην Κίνα. Γιατί ανησυχούμε ειδικά για την Κίνα, αφού η Όμικρον είναι ήπια και έχουν όλες οι δυτικές χώρες επισήμως κηρύξει ουσιαστικά το τέλος της πανδημίας; Εξάλλου η παραλλαγή που ταλαιπώρησε περισσότερο από όλες την Ελλάδα, ήταν η Βήτα, που αυγάτισε στη Βρετανία, και εν συνεχεία η Δέλτα, που γεννήθηκε στην Ινδία, όχι στην Κίνα.

Γιατί θεωρούμε ότι λέει ψέματα η Κίνα όταν ανακοινώνει σε πληθυσμό 1,4 δισεκατομμυρίων πέντε θανάτους την ημέρα, κι όχι η Ινδία που με ίδιο πληθυσμό εδώ και ένα μήνα υποστηρίζει ότι έχει μόνον ένα θάνατο την ημέρα και τις τελευταίες δέκα ημέρες κανέναν; Η Κίνα στοχοποιείται γιατί οι ΗΠΑ την θεωρούν μέγα αντίπαλο κι ανταγωνιστή. Το πρόβλημα των Δυτικών δεν είναι η πολιτική της Κίνας στο θέμα του κορονοϊού, ούτε ο ψευτοκομμουνισμός της, ούτε ο αυταρχισμός της, ούτε καν το γεγονός ότι σιγοντάρει τη Ρωσία. Είναι η οικονομική της ισχύς. Η Κίνα έχει πλεονέκτημα, αφού εκεί έχουν μεγάλα συμφέροντα δυτικές πολυεθνικές.

Επιπλέον, η Κίνα έχει τις περισσότερες σπάνιες γαίες στον πλανήτη. Επίσης έχει σχηματίσει με Ρωσία, Ινδία, Βραζιλία και Νότιο Αφρική τους BRICS, οι οποίοι είναι ισχυρότεροι από τους G7. Οι BRICS ουσιαστικά ελέγχουν με τις σπάνιες γαίες και τα ενεργειακά τους αποθέματα συνιστούν το ένα τρίτο των απαραιτήτων πηγών ολόκληρου του πλανήτη. Γι’ αυτό και προσπαθεί η Δύση να τους υπονομεύσει. Παρά τον οικονομικό πόλεμο που δέχεται, η Κίνας ανέφερε φέτος αύξηση των αποθεμάτων χρυσού της, την ώρα που πολλά κράτη πουλάνε όσο-όσο τα δικά τους ασημικά. Εκμεταλλεύεται κι αυτή τις φτωχότερες χώρες, με δάνεια που δεν αποπληρώνονται και που εξαργυρώνονται όμως σε επιρροή και σε ενέργεια.

Οι απανταχού ολιγάρχες

Η μόνιμη πληγή είναι η σύγχρονη “αριστοκρατία”. Δεν έχει λόρδους και κόμητες, αλλά είναι κρυμμένη σε εταιρείες, μετοχές, τραπεζικούς λογαριασμούς και διαθέτει στρατό από ΜΚΟ να παίζουν το παιχνίδι της. Οι Δυτικοί ολιγάρχες εξαρτώνται έμμεσα από το Πεκίνο, γιατί οι αποφάσεις του επηρεάζουν την τσέπη τους. Ό,τι αποφασίζουν εναντίον της Κίνας ή της Ρωσίας οι ΗΠΑ και το Λονδίνο, υιοθετείται με μικρή διαφορά φάσης από την ΕΕ, διότι μπορεί να υπάρχουν συγκρούσεις Ευρωπαίων και Αμερικανών κεφαλαιούχων, αλλά όλοι ενώνονται έναντι των κοινών “εχθρών”.

Επαναλαμβάνεται η ίδια ιστορία. Στον Ψυχρό Πόλεμο το πρόβλημα υποτίθεται ότι έφταιγε η κομμουνιστική Σοβιετική Ένωση. Όταν η Ρωσία έγινε καπιταλιστική, την κατηγόρησαν επειδή είχε ολιγάρχες, αυταρχικό καθεστώς και, εν συνεχεία, επειδή εισέβαλε στην Ουκρανία. Πάντα κάτι θα φταίει στους Δυτικούς με τις ασιατικές δυνάμεις, επειδή δεν τις ελέγχουν. Αν πάντως θέλουμε να ακριβολογούμε, μάλλον η Δύση έχει ολιγάρχες παρά η Ασία. Οι δυτικές κυβερνήσεις δεν μπορούν να ελέγξουν τους δικούς τους κεφαλαιοκράτες. Οι Κινέζοι και οι Ρώσοι τους ελέγχουν με ένα σύστημα αυταρχικό, πλην αποτελεσματικό.

Στους κεφαλαιούχους της Ασίας επιτρέπεται να περνούν καλά μόνον εφόσον ενισχύουν τις εθνικές οικονομίες και κάποιες τσέπες και όσο δεν βγάζουν γλώσσα στους ηγέτες. Αυτό η Δύση θα μπορούσε να το επιτύχει νομοθετικά, όμως δεν το τολμά. Στην Ασία ο κεφαλαιοκράτης που παίρνει αέρα και δημιουργεί προβλήματα νομίζοντας ότι είναι ολιγάρχης, αφανίζεται οικονομικά ή και με άλλο τρόπο. Ουσιαστικά πρόκειται για δύο διαφορετικά συστήματα διαπλοκής, όπου το ένα, στη Δύση, είναι υποταγμένο σε ολιγάρχες και το άλλο (στην Ασία) είναι υποταγμένο σε πολιτικές ηγεσίες. Κάποιοι προτιμούν το πρώτο θεωρώντας το πιο “φιλελεύθερο”. Στη Δύση –λένε– δεν αυτοκτονούν ολιγάρχες. Τώρα κατά πόσον αυτό είναι επιχείρημα δημοκρατικό, αποτελεί άλλο ζήτημα.

Όπως και να έχει, Ρωσία και Κίνα χαλάνε τη μαγιονέζα, επειδή κοντρολάρουν τους κεφαλαιοκράτες τους, ενώ η Δύση είναι σχεδόν υποδουλωμένη στους δικούς της. Η Κίνα φταίει, γιατί παρέμεινε τεράστια, ενωμένη κι ανεξάρτητη. Οι Δυτικοί την προτιμούν διαλυμένη και στα γόνατα, όπως παλαιότερα συνέβη με τη Ρωσία επί Γιέλτσιν. Ούτε η Κίνα ούτε η Ρωσία, όμως, είναι Γιουγκοσλαβία για να τις κόψεις φέτες και να τις εξαρτήσεις.

Η αλήθεια που δεν λέγεται

Δεν θα υποτιμούσε τη νοημοσύνη μας, αν οι Δυτικοί έλεγαν ξεκάθαρα ότι η Κίνα είναι ανταγωνιστής τους και ως τέτοια την αντιμετωπίζουν σε όλα τα πεδία. Ο νεοφιλελευθερισμός, άλλωστε, κηρύττει πως ό,τι είναι καλό για τις πολυεθνικές, είναι καλό και για τους λαούς! Όμως, δεν το κάνουν. Προτιμούν να μας αντιμετωπίζουν σαν ανόητους –ίσως να έχουν και δίκιο. Όπως παλιά χρησιμοποιούσαν το άλλοθι του κομμουνισμού, τώρα επικαλούνται “αντιδημοκρατικές πρακτικές” και προβληματικές πολιτικές υγείας.

Ήθελαν να εξετάσουν και να “εγκρίνουν” τα εμβόλια Ρωσίας και Κίνας. Όμως χώρες με τα μεγέθη και την τεχνογνωσία των δύο αυτών κρατών δεν καταδέχονται να “τσεκάρονται” από τους οργανισμούς φαρμάκων της Ουάσιγκτον και των Βρυξελλών σαν να είναι τριτοκοσμικές και ασήμαντες. Όταν οι παραλλαγές του κορονοϊού αποδείχθηκε ότι “σνόμπαραν” τα δυτικά εμβόλια, το πρόβλημα υποβαθμίστηκε “επειδή τα εμβόλια μας εξακολουθούν να σώζουν από επιπλοκές”, όπως έλεγαν. Όταν ανακοίνωσε η Κίνα το ίδιο για το δικό της εμβόλιο, η δήλωσή της θεωρήθηκε ομολογία ότι το κινέζικο εμβόλιο είναι αναποτελεσματικό.

Τώρα έπιασαν άλλο βιολί. Παρότι παραλλαγές και υποπαραλλαγές γεννιώνται σε κάθε γωνιά του πλανήτη, μόνο αυτές της Κίνας είναι επικίνδυνες και μόνο οι Κινέζοι πρέπει να φορούν μάσκα όταν έρχονται στην Ευρώπη, που δεν έχει πάντως κανένα πρόβλημα με τις αμερικανικές υποπαραλλαγές.

Ο αντικειμενικός κίνδυνος

Και βέβαια μπορεί να εμφανιστεί μια επικίνδυνη υποπαραλλαγή ή νέα παραλλαγή στην Κίνα, όπως μπορεί να εμφανιστεί οπουδήποτε. Η XBB.1.5 (υποπαραλλαγή της Όμικρον) ήδη σαρώνει στις ΗΠΑ. Εντούτοις, προτιμούν να μιλούν για την παραλλαγή που ίσως εμφανιστεί στην Κίνα. Οι παραλλαγές, ακίνδυνες ή επικίνδυνες, εμφανίζονται κατά κανόνα εκεί όπου υπάρχουν πολλά κρούσματα και γεννιόνται κυρίως στους οργανισμούς ανοσοκατεσταλμένων.

Αν δούμε τις αναλογίες των κρουσμάτων. Στην Ελλάδα έχουμε περίπου 10.000 την ημέρα σε πληθυσμό 10.000.000. H Κίνα δηλώνει ότι έχει 9.000 την ημέρα. Ακόμα κι αν έχει 100.000 κρούσματα την ημέρα, ή ακόμα και 1.000.000 κρούσματα, αυτά σε ένα πληθυσμό σχεδόν 1.500.000.000 σημαίνουν αντιστοίχως ένα κρούσμα ανά 15.000 ή ένα κρούσμα ανά 1.500. Στην Ελλάδα τα 10.000 κρούσματα σημαίνουν ένα κρούσμα στα 1.000 άτομα. Ποια χώρα είναι πιο επικίνδυνο να γεννήσει νέα παραλλαγή;

Η Κίνα ανακοινώνει περίπου πέντε θανάτους την ημέρα. Στην Ελλάδα έχουμε 20 θανάτους την ημέρα. Ακόμα κι αν ψεύδεται η Κίνα, πόσο λογικό είναι να μας τρομάζουν π.χ. οι 2.000 θάνατοι σε 1.500.000.000 ψυχές; Οι αριθμοί δείχνουν ότι στην Ελλάδα σημειώνεται ένας θάνατος την ημέρα ανά 500.000 κατοίκους, ενώ στην Κίνα ένας θάνατος ανά 750.000. Προσβάλει τη νοημοσύνη του Δυτικού πολίτη το γεγονός ότι πλασάρεται με το μανδύα του κορονοϊού το “πρόβλημα Κίνα”.

Θα μου πει κάποιος: τί θα λες αν έχουμε θανατηφόρα παραλλαγή από την Κίνα; Θα λέω ό,τι και για την ινδική και την βρετανική παραλλαγή που σκότωσαν 34.779 Έλληνες. Ο ελέφαντας στο δωμάτιο είναι στην ουσία η δαιμονοποίηση της Κίνας για να υπηρετηθούν αμερικανικά μεγαλοσυμφέροντα. Η ρητορική περί “αυταρχικών καθεστώτων” αφορά π.χ. πάντα το Ιράν αλλά ποτέ τη Σαουδική Αραβία.

Είναι σαν το θέμα της κλιματικής αλλαγής. Κάναμε Πρωτοχρονιά με κοντομάνικα και νομίζουμε ότι θα λύσουμε το πρόβλημα, καταργώντας τα πλαστικά καλαμάκια. Ζούμε μια εποχή πολύ επικίνδυνη, όπου ο πολίτης νιώθει ανήμπορος και αναλώνεται πλέον σε μικρά όνειρα και μικρές απολιτίκ ζωές, παίρνοντας στα σοβαρά την άποψη ότι όλα είναι θέμα προσωπικής ευθύνης.

Τα ΜΜΕ προκαλούν μια ευχάριστη παράλυση, επί της ουσίας μια πολιτική αναπηρία. Δεν μπορώ να κάνω τίποτα, άρα ας κάνω μια ανάρτηση για την Πισπιρίγκου, τον Λιγνάδη ή τον πατέρα Αντώνιο που είναι στα μέτρα μου για να τους λιντσάρω. Η πλειοψηφία των τίμιων πολιτών, αυτών που δουλεύουν και πληρώνουν τους φόρους τους και αγκομαχούν, μένουν σιωπηρά θλιμμένοι και σαν μωρά παιδιά “κάνουν μούτρα”, επιλέγοντας συχνά την αποχή. Μοναδική ελπίδα η σοφή κουβέντα του Αισχύλου «να φοβάσαι το ήσυχο μουρμουρητό του κόσμου». Αλλά προς το παρόν κανένα μουρμουρητό δεν ακούγεται! Οι τίμιοι δεν θα φτιάξουν ποτέ λόμπι, γιατί θα πρέπει προηγουμένως να ενωθούν υπό κοινή παντιέρα, κάτι που έχει αποδειχθεί ανέφικτο.