Η Εθνική έχει προπονητή, όχι πολιτικό σχολιαστή – Μην πυροβολείτε τον Σπανούλη!

Συγκεκριμένα, ο ομοσπονδιακός τεχνικός ρωτήθηκε αν η Εθνική μας σκοπεύει να στείλει κάποιο «μήνυμα» κατά του Ισραήλ για όσα συμβαίνουν στην Παλαιστίνη στο πλαίσιο της σημερινής αναμέτρησης. Ο Βασίλης Σπανούλης απέφυγε να απαντήσει ευθέως, ξεκαθαρίζοντας ότι βρίσκεται εκεί για να μιλήσει αποκλειστικά για μπάσκετ. Ωστόσο, πρόσθεσε με νόημα πως «όλοι γνωρίζουμε τι γίνεται», καθιστώντας σαφές πως συμμερίζεται προσωπικά την ευαισθησία γύρω από το θέμα.

Η δήλωσή του αυτή ωστόσο ήταν αρκετή για να ξεκινήσει ένα κύμα επικρίσεων, τόσο από μέρος του Τύπου, όσο και από χρήστες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Πολλοί έσπευσαν να τον κατηγορήσουν ότι απέφυγε να καταδικάσει το Ισραήλ, αφήνοντας ερμηνείες για ουδετερότητα ή ακόμα και συνενοχή, μέσω της σιωπής του! Η ένταση αυτών των αντιδράσεων, όμως, ξεπερνά κάθε εύλογο όριο.

Η κριτική που δέχεται ο Βασίλης Σπανούλης είναι εξαιρετικά άδικη, ίσως και επικίνδυνη. Όσοι σπεύδουν να τον επικρίνουν προφανώς ξεχνούν πως δεν είναι ούτε πολιτικός, ούτε διπλωμάτης, ούτε εκπρόσωπος διεθνούς οργανισμού ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Είναι προπονητής της εθνικής ομάδας μπάσκετ της Ελλάδας, και βρισκόταν σε μια συνέντευξη Τύπου με αποκλειστικό αντικείμενο τον αγώνα της ομάδας του.

Δεν επρόκειτο για κάποια συζήτηση γενικού-πολιτικού χαρακτήρα, όπου η πολιτική ανάλυση θα είχε τη θέση της. Βρισκόταν εκεί για να δεχτεί ερωτήσεις σχετικά με την τακτική, την ετοιμότητα των παιχτών του, τον αντίπαλο και τον αγώνα. Τίποτε περισσότερο, τίποτε λιγότερο. Εξάλλου, η αντιμετώπιση του Ισραήλ στις μπασκετικές κερκίδες είναι υπόθεση της FIBA, όχι προσωπικά του Σπανούλη.

Ο Σπανούλης και το “μπέρδεμα” των ρόλων

Επιπλέον, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως ο Σπανούλης δεν μιλά ως ιδιώτης. Εκπροσωπεί τη χώρα του και, ως επικεφαλής ενός εθνικού αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος, φέρει μεγάλη ευθύνη για το κλίμα και την ψυχολογία ολόκληρης της ομάδας, ειδικά παραμονές ενός κρίσιμου αγώνα. Οφείλει να διατηρεί τη συνοχή, την αυτοσυγκέντρωση και το πνεύμα ενότητας στους κόλπους της Εθνικής, και σε αυτό το πλαίσιο, η αποφυγή πολιτικών τοποθετήσεων δεν είναι ένδειξη δειλίας, αλλά υπευθυνότητας.

Μπορεί κανείς να ισχυριστεί πως «θα μπορούσε ίσως να πει κάτι παραπάνω» – και αυτό είναι απολύτως θεμιτό ως άποψη. Από εκεί, όμως, μέχρι τη δημόσια στοχοποίηση, την ανθρωποφαγία και την έμμεση αμφισβήτηση των προθέσεών του, η απόσταση είναι τεράστια. Και επειδή ακούγεται έντονα από χθες η άποψη πως “δεν είναι όλα μπάσκετ, τρίποντα και ριμπάουντ σε αυτή τη ζωή”, τότε καλό θα ήταν να στρέψει την τοποθέτηση αυτή στον ίδιο του τον εαυτό.

Ο ομοσπονδιακός προπονητής της Εθνικής δεν έχει ποτέ αρνηθεί πως λατρεύει την δουλειά του. Είτε ως παίχτης στο παρελθόν, είτε τώρα ως προπονητής. Αν κάποιος νιώθει “άβολα” με το επάγγελμα του, μπορεί κάλλιστα -έστω και αργά- να αλλάξει επαγγελματικό προσδιορισμό και να ασχοληθεί με την γεωπολιτική και τη διπλωματία.

Επίσης, όποιος νιώθει ευαίσθητος σχετικά με τις γεωπολιτικές εξελίξεις, καλό θα ήταν να μην είναι επιλεκτικός. Ενδεχομένως το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα να βρεθεί σύντομα αντιμέτωπο με το αντίστοιχο της γειτονικής Τουρκίας.

Άραγε σε αυτό το πλαίσιο θα γίνει αντίστοιχη ερώτηση στον Βασίλη Σπανούλη για το αν ο ίδιος και οι παίχτες του σχεδιάζουν μία κίνηση-μήνυμα για την χρόνια και παράνομη κατοχή του βόρειου τμήματος της Κύπρου; Ή εκεί θα συζητάμε για… ριμπάουντ και τρίποντα;