Η ιστορία της Θεάς που πουλάει δάνεια και δεν βρίσκει άνδρα (videos)

Μια νεαρή γυναίκα από το Νεπάλ, η 27χρονη πλέον Chanira Bajracharya, εργάζεται ως αναλύτρια δανείων και πιστοληπτικής ικανότητας, διαχειριζόμενη χιλιάδες στεγαστικά δάνεια Αυστραλών online. Η συγκεκριμένη αναλύτρια σπούδασε διοίκηση επιχειρήσεων στο Κατμαντού. Είναι πολύ αποφασιστική γυναίκα, αλλά και σεβαστή στην τοπική κοινωνία, όχι όμως μόνον επειδή έκανε το διδακτορικό της, αλλά επειδή υπήρξε Θεά. Όπως γράφουν οι New York Times που παρουσιάζουν την ζωή της, έχει το παράπονο ότι δεν της κάνουν προτάσεις γάμου, επειδή θεωρείται γρουσουζιά για τον άνδρα να παντρευτεί μια πρώην θεά. Κατά τα άλλα η ζωή της πρώην Θεάς είναι κανονική.

Η ιστορία έχει ως εξής: σε τρεις περιφέρειες του Νεπάλ υπάρχει το έθιμο kumari (της παρθένου), που απαιτεί να ορίζεται κάθε 9-10 χρόνια ένα κοριτσάκι που ενσαρκώνει την γυναικεία θεότητα Taleju ή Durga για τους ινδουιστές. Σύμφωνα με τις παραδόσεις, η θεά αυτή είναι σύμβουλος και προστάτιδα του βασιλιά, αλλά και της πόλης, όμως δεν εμφανίζεται στους ανθρώπους άμεσα. Ο λόγος είναι ότι  ένας βασιλιάς είχε προσπαθήσει να την βιάσει και έκτοτε δέχεται να ευλογεί τους πιστούς μόνον μέσω μιας ιέρειας που φέρεται να την ενσαρκώνει και να την εκπροσωπεί πλήρως. Σύμφωνα με άλλες παραδόσεις η θεά έπαψε να εμφανίζεται γιατί ζήλευε η βασίλισσα. Όπως και να έχει, από τον 13ο αιώνα το έθιμο την θέλει να ενσαρκώνεται από μικρά κορίτσια που λατρεύονται ως θεές και είναι κυρίως βουδιστικής αντίληψη, αλλά έχει κάποια απήχηση και στους ινδουιστές.

Η Chanira Bajracharya είχε εκλεγεί από τους ιερείς για αυτό το “πόστο” πριν από 20 χρόνια. “Συνταξιοδοτήθηκε” στα 15 της και έκτοτε επιβιώνει σαν όλα τα συνομήλικά της κορίτσια. Η ίδια, χάρη στη μητέρα της, μορφώθηκε πολύ καλά και δεν αναγκάστηκε να αρχίσει το σχολείο στην εφηβεία, ενώ πλέον απέκτησε και διδακτορικό. Οι καιροί έχουν αλλάξει πολύ και στο Νεπάλ. Αντί για δεκάδες υποψήφιες οικογένειες πριν από 20 χρόνια, πλέον ενδιαφέρονται ελάχιστες και την τελευταία φορά βρέθηκαν μόνον δύο κατάλληλα κορίτσια. Η τελευταία kumari αν και όπως όλες οι kumari δεν επιτρεπόταν να πατάει στη γη όσο ήταν στο θρόνο ή την περιέφεραν, στο σχολείο πήγαινε με τα πόδια ή με το σκούτερ του μπαμπά της. Άλλες περιφέρειες είναι πιο χαλαρές και άλλες πιο αυστηρές στη μονοδιάστατη ζωή των κοριτσιών αυτών.

Τα κοριτσάκια πια κάνουν ιδιαίτερα μαθήματα ή πηγαίνουν και στο σχολείο, για  να μη μένουν αγράμματα και να μπορούν να επιβιώσουν αργότερα στην καθημερινή ζωή. Στο σχολείο μπορουν και να παίζουν. Μέχρι πριν από 20 χρόνια δηλαδή, το σκεφτικό ήταν τα παιδιά αυτά να μην λαμβάνουν παιδεία, γιατί “κανείς άνθρωπος δεν μπορεί να κάνει μαθήματα σε θεά”. Να προσθέσουμε εντούτοις ότι και πριν από την Chanira, άλλη μια προκάτοχός της είχε γράψει βιβλίο για το θέμα της παιδείας των κοριτσιών που αναλαμβάνουν αυτή την βαριά για την ηλικία τους υποχρέωση.

Πως είναι η ζωή της Θεάς

Πώς περιγράφει η ίδια την ζωή της ως θεά; Με θετικά χρώματα. Επιμένει ότι έχει μόνον ευχάριστες αναμνήσεις και ότι δεν πρόκειται για κακοποίηση. Λέει πως ήταν «η πιο ευτυχισμένη περίοδος της ζωής της», επιμένοντας μόνον στο ότι αυτά τα παιδιά, που παίζουν κεντρικό ρόλο σε διάφορες κοινωνικές ισορροπίες, πρέπει να μορφώνονται. Δεν υπεισέρχεται στο γεγονός ότι σε μια σκληρή κοινωνία με σκληρή παιδική εργασία, το να γίνει το παιδί σου θεά, είναι δώρο εξ ουρανού. Πώς έγινε θεά η ίδια; Όπως λέει, όταν ήταν έγκυος η μητέρα της είδε ένα όνειρο με έναν λωτό να ξεφυτρώνει από την κοιλιά της και ο ιερέας της είπε τότε ότι «αυτό το παιδί θα είναι σημαντικό και θα φέρει μεγάλες αλλαγές».

Πέντε χρόνια αργότερα, η τότε θεά μπήκε στην εφηβεία και δεν μπορούσε να συνεχίσει να υπηρετεί στο ναό αφού πλέον είχε έμμηνη ρύση. Όταν ήρθε η ώρα να εκλέξουν οι ιερείς τη διάδοχό της, συγκεντρώθηκαν 150 οικογένειες. Ανάμεσα σε αυτές και της Chanira. Όσα κορίτσια έκλαιγαν ή ήταν άτακτα ή στριφογύριζαν νευρικά στη θέση τους, απορρίπτονταν. Τα υποψήφια παιδιά έπρεπε να είναι ήρεμα και ευγενικά.

Οι “φιναλίστ” εξετάζονταν για 36 κριτήρια, μεταξύ των οποίων ήταν το να είναι απολύτως υγιείς, να μην έχουν κανένα σημάδι στο σώμα, να διαθέτουν μεγάλα μάτια, μαύρα και ίσια μαλλιά χωρίς πολλές μπούκλες, η φωνή να είναι βαθιά και δυνατή, τα χέρια μακριά και λεπτά, τα πόδια απαλά κ.λπ. Αν η εκλεκτή τραυματιζόταν και έχανε πολύ αίμα, αποκαθηλωνόταν και οριζόταν άλλη ενσάρκωση της θεάς. Άλλο κριτήριο επιλογής παλιότερα καθοριζόταν από το ωροσκόπιο των κοριτσιών, που θα έπρεπε να ήταν ταιριαστό με το ωροσκόπιο του βασιλιά, την ηγεσία του οποίου άλλοτε επιβεβαίωνε.

Η μικρή Chanira επελέγη από τους ιερείς και δεν έπρεπε πλέον να περπατά στους δρόμους, καθώς ήταν υποχρεωτικό να την μεταφέρουν ώστε να μην μολύνονται τα πόδια της θεάς. Επισης για πολλά χρόνια δεν επιτρεπόταν να μιλά σε μη συγγενείς ή σε ξένους εν γένει. Όσο μάλιστα ήταν στο ναό για να δέχεται πιστούς και να τους ευλογεί, δεν επιτρεπόταν να μιλάει καθόλου. Στο σπίτι της πάντως συμπεριφορόταν κανονικά και ζούσε σχεδόν σαν τα άλλα κορίτσια. Όταν η υπηρεσία της έληξε στα 15 της χρόνια, πήρε ένα βοήθημα ως “σύνταξη” και συνέχισε τις σπουδές της.

Οιωνός

Οι ζωές αυτών των κοριτσιών έχουν γίνει και ντοκιμαντέρ, που ανεξαρτήτως του αν πέτυχε το στόχο του, ήθελε να δείξει το κοντράστ ανάμεσα στην παραμυθένια εικόνα των μικρών, αθώων παιδιών – θεαινών και του εμφυλίου σε αυτή την πολυτάραχη χώρα, η οποία χάρη στο Κατμαντού και το Έβερεστ ζει κυρίως από τον τουρισμό. Οι κάτοικοί της ανήκουν σε δεκάδες εθνότητες και η συνύπαρξη στηρίζεται σε ακροβασίες και στη μεγάλη ανοχή από όλες τις πλευρές.

Εκείνο που σημάδεψε την θητεία της συγκεκριμένης γυναίκα, ήταν ότι μια μέρα έβαλε τα κλάματα δημοσίως, κάτι τρομερό για τους πιστούς. Η ίδια δεν μιλά για τους λόγους που έκλαψε τότε ως παιδί, αλλά ο κόσμος πίστεψε ότι ήταν οιωνός πως κάτι τρομερό θα ακολουθούσε. Τυχαία ή μη, το 2001 ο διάδοχος του θρόνου εξόντωσε με πολυβόλο σχεδόν όλη τη βασιλική οικογένεια και το 2008 η βασιλεία καταργήθηκε.

Ο διάδοχος ήταν τότε 30 ετών, στρατιωτικός, και απόφοιτος αγγλικού κολεγίου. Έβαλε τη στολή του στη διάρκεια μιας οικογενειακής συγκέντρωσης, πήρε ένα πολυβόλο και σκότωσε τον 55χρονο βασιλιά και πατέρα του, την μητέρα του βασίλισσα Aiswarya, τον αδελφό του, την αδελφή του και άλλους συγγενείς στο παλάτι τους, στο Κατμαντού. Αυτοκτόνησε ή τον σκότωσαν, αφού προηγουμένως εκτέλεσε 11 άτομα. Σύμφωνα με πληροφορίες αιτία ήταν η αυταρχική μητέρα του που ήθελε να επιλέξει νύφη για εκείνον ώστε να μην αλλάξει η πολιτική προς την Ινδία, αλλά και η οποία αντιτίθετο σε οποιαδήποτε αλλαγή, ενώ εκείνος ήθελε να αλλάξουν πολλά στην διακυβέρνηση του κράτους.

Το Νεπάλ έχει την ίδια έκταση με την Ελλάδα και 30 εκατ. κατοίκους. Έχει βιώσει πολλές κρίσεις ειδικά μετά το 1990, όταν ξέσπασαν δημοκρατικά κινήματα για την κατάργηση της βασιλείας, με τον βασιλιά να θεωρείται μέχρι και τα μέσα του περασμένου αιώνα, ενσάρκωση του θεού Βισνού. Μετά την επανάσταση, το πολίτευμα έγινε συνταγματική βασιλεία και παρότι τα πνεύματα κάπως ηρέμησαν, υπήρχε έντονη λαϊκή απαρέσκεια, ειδικά για τη βασίλισσα.

Δεν βρίσκει άνδρα

Πριν από τη μαζική δολοφονία, είχαν εκδηλωθεί και πάλι κινήματα, κυρίως της αριστεράς, για την πλήρη κατάργηση της βασιλείας. Για την πολιτική αστάθεια άλλοι Νεπαλέζοι κατηγόρησαν τότε την Ινδία και άλλοι την Κίνα, ενώ στο κάδρο μπήκε και το Πακιστάν. Πάντως πολλοί εκτιμούν ότι ίσως ο φονιάς να μην ήταν ο διάδοχος αλλά να επρόκειτο για μια καλά σκηνοθετημένη σφαγή είτε για να μην αλλάξει πολιτική το Νεπάλ στις εξωτερικές του σχέσεις είτε για να καταλυθεί εντελώς η μοναρχία, όπως και έγινε, πέντε χρόνια μετά.

Όμως τα κλάματα του μικρού κοριτσιού ή της θεάς, έμειναν στην ιστορία ως σημάδι και οιωνός. Η Chanira θεωρεί ότι το έθιμο ενώνει ουσιαστικά τους Ινδουιστές με τους Βουδιστές, τα δύο βασικά θρησκεύματα στη χώρα. Εκεί τα  θεωρούνται μάλλον προστάτες παρά προστατευόμενα μέλη της κοινωνίας. Όμως πολλά από αυτά τα παιδιά που χρίζονται θεές για μια δεκαετία, βρίσκονται σε πολύ δύσκολη θέση από τη στιγμή που χάνουν το θρόνο. Επειδή υπάρχει μάλιστα και η πρόληψη ότι όποιος τις παντρευτεί θα πεθάνει, οι νεαρές αυτές συχνά μένουν και χωρίς δουλειά, αλλά και χωρίς δική τους οικογένεια.