Η μαντάμ Σουσού με το τσιγάρο και ο θάνατος του 6χρονου

Σε μια περίοδο με έλλειψη σε σημαντικά παιδιατρικά φάρμακα, χωρίς παιδιατρικές κλίνες ΜΕΘ στη μισή χώρα, με ολόκληρη τη Βόρειο Ελλάδα, την Ήπειρο και τη Θεσσαλία να στηρίζονται στις μόλις 8 κλίνες ΜΕΘ της Θεσσαλονίκης, με ετοιμοθάνατα 6χρονα παιδιά να μεταφέρονται με σαραβαλιασμένα ασθενοφόρα από την μια άκρη της Ελλάδας στην άλλη και με την τριδημία να γεμίζει ράντζα, ο υπουργός Υγείας ασχολείται με πρόστιμα για τσιγάρο σε μπουζουξίδικα. Ισχύει θλιβερά η φράση “τα παιδία παίζει”, σε μια χώρα που κάποια παιδιά δεν θα ξαναπαίξουν ποτέ, επειδή το ΕΣΥ έγινε “εγώ κι εσείς οι υπόλοιποι”.

Με παιδικό πληθυσμό 1.500.000 ψυχών, έχουμε όλες κι όλες 53 ΜΕΘ για παιδιά, με τις 32 στην Αθήνα, τις οκτώ στη Θεσσαλονίκη, έξι στο Ηράκλειο Κρήτης και επτά στην Πάτρα. Ο κ. Πλεύρης ισχυρίζεται ότι τις τριπλασίασε, λες και η Αθήνα είχε μόνο δέκα παιδικές ΜΕΘ πριν από εκείνον. Ακόμα κι εκεί που υπάρχουν παιδικές ΜΕΘ, όμως, δεν υπάρχουν αναισθησιολόγοι. Στα Γρεβενά όπου έπαθε ανακοπή ο 6χρονος, υπάρχει εντατικολόγος μόνον 20 μέρες το μήνα. Αν κάποιος στα Γρεβενά χρειαστεί επείγουσα διασωλήνωση τις υπόλοιπες 11 ημέρες και δεν έχει γερή κράση, απλά θα πεθάνει. Όμως όσο δεν γίνεται σούσουρο στα social media, δεν τίθεται θέμα.

Ο μικρός Θωμάς έτυχε να πάθει ανακοπή όταν υπήρχε εντατικολόγος. Το αν η θεράπων ιατρός ζήτησε εναέρια μεταφορά και δεν της εγκρίθηκε ή αν δεν ζήτησε, παραμένει άγνωστο, παρά τις προσπάθειές μας να μάθουμε από την ίδια τι ακριβώς συνέβη. Ο βασικός υπεύθυνος όμως, ο υπουργός Υγείας, εκείνος που δεν προλαβαίνει να μας απαντήσει στο γιατί έχουμε μόνον μια ΜΕΘ ανά 32.000 παιδιά και μάλιστα καμία σχεδόν για το μισό πληθυσμό της χώρας, πρόλαβε να υπογράψει την αλλαγή του νόμου, που όριζε ότι οι ιδιωτικές κλινικές μπορούν πλέον να λέγονται νοσοκομεία. Το πλάνο λένε οι κακές γλώσσες, είναι να  αποψιλωθεί το ΕΣΥ και να βρουν πρόσφορο έδαφος οι ιδιωτικοί όμιλοι υγείας.

Εν τω μεταξύ το ογκολογικό του Παίδων παίρνει σιωπηρά την άγουσα της ιδιωτικοποίησης. Το τμήμα προβλέπεται να ενσωματωθεί σε ιδιωτικό νοσοκομείο με την επωνυμία Ογκολογικό Κέντρο Παίδων «Μαριάννα Β. Βαρδινογιάννη – ΕΛΠΙΔΑ». Η κυβέρνηση εν τω μεταξύ στηρίζεται στο ότι “δρόμους έχουμε, ας συγχωνεύουμε νοσοκομεία”. Οπότε τρέχει μια μάνα στην άλλη άκρη της Ελλάδας για να νοσηλευθεί το παιδί της.

“Τουρισμός υγείας”

Πατέρας και μάνα από την Κοζάνη για παράδειγμα, αναγκάστηκαν να ταξιδέψουν στην Αθήνα με το διασωληνωμένο 3χρονο αγοράκι τους την ίδια μέρα που πέθαινε ο 6χρονος. Ούτε για τον 3χρονο βρέθηκε ΜΕΘ σε όλη τη βόρεια και κεντρική Ελλάδα. Πώς θα τα βγάλουν πέρα οι γονείς σε αυτό τον “τουρισμό υγείας”; Αυτό δεν αφορά τις Μαρίες Αντουανέτες του υπουργείου Υγείας.

Η ταλαίπωρη Δυτική Μακεδονία έχασε στις τελευταίες δύο απογραφές 40.000 κόσμο –μιλάμε για δημογραφικά προβλήματα, όταν ο κόσμος όπου φύγει-φύγει, για να πάει κάπου που να έχει π.χ. νοσοκομείο ή έστω γιατρούς όλων των βασικών ειδικοτήτων. Οι γιατροί στην Κοζάνη και στα Γρεβενά κάνουν συγκεντρώσεις στα νοσοκομεία, αλλά ούτε οι βουλευτές πατάνε, ούτε τα τηλεοπτικά μέσα πανελλαδικής εμβέλειας. Ο πολύς ο κόσμος θεωρεί ότι είναι κλαδικό ζήτημα η ενίσχυση των νοσοκομείων ή ότι δεν είναι τίποτα στο χέρι του. Αυτό είναι πολύ βολικό, μέχρι τη στιγμή που αυτός που χρειάζεται το νοσοκομείο είσαι εσύ.

Κανένας αρμόδιος δεν θεώρησε ότι χρήζει απάντησης το αυτονόητο ερώτημα, για ποιο λόγο το άτυχο παιδί δεν διακομίσθηκε αεροπορικώς μέσα σε δύο ώρες στην Αθήνα, παρά ταλαιπωρήθηκε 4 1/2 ώρες με σαράβαλα ασθενοφόρα που κάνανε σκυταλοδρομία στα 330 χλμ. που χωρίζουν τα Γρεβενά από το Ρίο. Γιατί δεν υπήρχε ούτε μια ΜΕΘ για χάρη του μικρού Θωμά σε ολόκληρη τη Βόρεια και Κεντρική Ελλάδα; Γιατί πρόδωσαν οι υποδομές μας αυτή την οικογένεια;

Για την “μαντάμ Σουσού”

Ο κ. Πλεύρης είναι τόσο μακάριος στην κυβερνητική φούσκα του, όπως επί καραντίνας συναντιόμασταν μόνον “με τους δικούς μας” και νομίζαμε ότι είμαστε ασφαλείς. Μέσα σε αυτή τη φούσκα ομοίων πολιτικών και φίλα προσκείμενων ενημερωτικών μέσων δεν απαντά ποτέ στα φλέγοντα ερωτήματα που ταλαιπωρούν τους Έλληνες ασθενείς, μικρούς και μεγάλους. Για τις ανεξέλεγκτες παράλληλες εξαγωγές φαρμάκων εδώ και πάνω από τρία χρόνια στον τόπο μας, έκλεισε μόλις πριν από μια εβδομάδα δύο φαρμακαποθήκες, ενώ βοά ο τόπος χρόνια ολόκληρα για το πρόβλημα.

Μάλιστα υποδέχθηκε με ολοφάνερη ανακούφιση έως και χαρά την παγκόσμια έλλειψη παρακεταμόλης, για να καλύψει υπό αυτήν τις χρόνιες ελλείψεις φαρμάκων για τους Έλληνες ασθενείς. Είπε μάλιστα ότι τώρα φταίνε οι γονείς που αδειάζουν τα ράφια από πανικό, αλλά και οι γιατροί γιατί γράφουν πολλά φάρμακα. Κατά τα άλλα, ο κ. Πλεύρης αρέσκεται στο twitter και σε ό,τι αφορά ανώδυνες και πραγματικά επικίνδυνα σαχλές “παρεμβάσεις”, όπως το αν καπνίζουν στα μπουζούκια. Φταίμε κι εμείς οι δημοσιογράφοι βέβαια, που όταν εμφανίζεται ο υπουργός σε ένα μέσο, κάνουμε δεκάλεπτο ρεπορτάζ για το φλέγον ζήτημα, του τι θα κάνει ο Πλεύρης με  το τσιγάρο του Μπισμπίκη και της Πάολα.

Στον πιο δύσκολο χειμώνα για τα παιδιατρικά τμήματα, έχουμε απέναντί μας ένα σωρό μαντάμ Σουδούδες. Υπουργοί και λοιποί έχουν τα ελικόπτερα ως ΙΧ, για μια υπόταση, ή για έναν 85χρονο αρχιερέα με κορονοϊό, και ο καθ΄ ύλην αρμόδιος για το 6χρονο αγγελούδι που πέταξε μόνον με τα δικά του φτερά μακριά μας για πάντα, να δηλώνει πολύ επίκαιρα, ότι θα είναι βαρύς ο πέλεκυς για το τσιγάρο της Πάολα. Κρίμα που δεν βρέθηκε κάποιος να τραβήξει βίντεο το σαράβαλο ασθενοφόρο με το άτυχο παιδί και να το ανεβάσει στο Twitter, μπας και σχολίαζε κάτι και ο κ. Πλεύρης.