Η σκοτεινή όψη του κυπριακού success story

Θεατρινισμοί και παραλογισμοί. Ψέματα και πικρές αλήθειες. Από όλα είχε η προ ημερών πολύωρη συνεδρίαση της Βουλής των Αντιπροσώπων για τον Συνεργατισμό. Σε ένα τόσο κρίσιμο ζήτημα, οι αντιπαραθέσεις έμοιαζαν με όλες τις προηγούμενες, που έχουν την ίδια μόλα για όλα τα θέματα. Προέχει η κόντρα και η ανάδειξη των διαχωριστικών γραμμών από την ουσία, παρόλο που η πολιτική τους ταύτιση θεωρείται δεδομένη.

Οι νυν κυβερνώντες δεν έχουν συνειδητοποιήσει πως βρίσκονται στον έκτο χρόνο διακυβέρνησης και δεν μπορούν να επικαλούνται τις αδεξιότητες των προηγούμενων. Οι προηγούμενοι έκαναν τα ίδια λάθη διαχείρισης και εξυπηρετούσαν τα ίδια συμφέροντα, αλλά θέλουν να στέκονται απέναντι στους σημερινούς, για να δικαιολογούν και την ύπαρξή τους. Αυτό το παιχνίδι του διπολισμού δεν είναι τωρινό γι’ αυτό και δεν αποτελεί πλέον θέμα. Οι κομματικοί τακτικισμοί σε δύσκολες περιόδους πρέπει να υποβαθμίζονται, αφήνοντας αυτούς που φορούν τα ίδια ματογυάλια να συνεχίζουν στο ίδιο τέμπο.

Βρισκόμαστε στην επόμενη ημέρα και οι αποφάσεις, όπως συνηθίζεται να λέγεται, θα κριθούν εκ του αποτελέσματος. Και δεν χρειάζονται ιδιαίτερες γνώσεις οικονομικών για να αντιληφθεί κανείς πως το σενάριο «με το πιστόλι στον κρόταφο» θα επαναληφθεί και οι κυβερνώντες –και πάλιν– διά της δραματοποίησης της κατάστασης θα ζητούν σανίδα σωτηρίας από την αντιπολίτευση για να σωθεί η οικονομία, να σωθούν οι τράπεζες.

Ο λογαριασμός, βεβαίως, θα σταλεί προς είσπραξη στους πολίτες, που βρίσκονται στην πρίζα για τις καταθέσεις τους, τα δάνειά τους, για την πορεία της οικονομίας. Το θέμα με την επανάληψη του σεναρίου είναι πως συνδέεται με δυο ζητήματα. Με τις πολιτικές-ιδεολογικές επιλογές της σημερινής Κυβέρνησης αλλά και την αδυναμία διαχείρισης. Οι εξυπνάδες που ακούστηκαν από το κυβερνητικό μπλοκ στη Βουλή επιβεβαιώνει πως θεωρούν ότι μπορούν να δουλεύουν τους πάντες χωρίς κόστος. Και γιατί να μην το πιστεύουν αυτό; Ούτε έξι μήνες από τις εκλογές δεν συμπληρώθηκαν!

Πλάνο κανένα!

Οι συζητήσεις για τον Συνεργατισμό, όπως και για άλλα σοβαρά θέματα, επιβεβαίωσαν πως η Κυβέρνηση δεν είχε σχέδιο Β’, για την περίπτωση που οι προτάσεις της δεν θα ψηφίζονταν από τη Βουλή. Δεν είχε σχέδιο Β΄ όχι επειδή ήταν σίγουρη για το αποτέλεσμα, αλλά πρωτίστως επειδή δεν έχει πλάνο γενικά. Ούτε στην οικονομία, ούτε και σε άλλα ζητήματα. Ασκείται πολιτική του «παρά πέντε» ή «και του πέντε», πάντα όμως στο «συγκοφτώ». Στο… περίπου και βλέπουμε. Το πάρτι στον Συνεργατισμό γινόταν έκπαλαι. Τα πέντε τελευταία χρόνια, που κρίθηκε και το μέλλον του, κορυφώθηκε. Κι αυτό φαίνεται διά γυμνού οφθαλμού.

Οι διαχειριστές που έτρεχαν για να πείσουν την αντιπολίτευση την περασμένη εβδομάδα θέτοντας εκβιαστικά διλήμματα, επανήλθαν μετά την Κυριακή στον παλιό καλό τους εαυτό. Ο… ατάραχος υπουργός Οικονομικών δεν θεωρεί πως «τσαλακώθηκε» από αυτή την ιστορία και γενικά από τη διαχείριση που έχει κάνει. Διατηρεί το ίδιο ύφος και εκ των υστέρων υποστηρίζει διά επιτάσεως ότι έχουν διαψευστεί οι Κασσάνδρες. Μπορεί να διαψεύστηκαν και ως προς αυτό που ειπώθηκε στην Επιτροπή Οικονομικών παρόντος του ιδίου από τον εκπρόσωπο της Κεντρικής Τράπεζας, για το κούρεμα καταθέσεων. Αλλά αυτό έγινε γιατί προφανώς κάποιοι έβαλαν πλάτες.

Ο υπουργός Οικονομικών δεν μιλά βέβαια με την ίδια αυτοπεποίθηση όπως στο παρελθόν, κι αυτό είναι πρόδηλο. Την ίδια ώρα, όμως, ακολουθεί την πεπατημένη. «Έθεσα στη διάθεση του Προέδρου της Δημοκρατίας την παραίτησή μου» είπε επαναλαμβάνοντας την κλασική ατάκα των παλιάς κοπής –αλλά ως φαίνεται και των νέων– πολιτικών, που παραμένουν γαντζωμένοι στην καρέκλα. Το πρόβλημα, για να είμαστε σωστοί, δεν είναι ο διορισμένος υπουργός αλλά ο εκλεγμένος Πρόεδρος. Αυτός κέρδισε τις εκλογές με το success story υπό μάλης.