Είχε περάσει από την Ελλάδα η Αγγλίδα “νοσηλεύτρια του τρόμου”
22/08/2023Η 33χρονη Αγγλίδα “νοσηλεύτρια του τρόμου” Λούσι Λέτμπι που καταδικάστηκε σήμερα να πεθάνει στη φυλακή, με αμετάτρεπτα ισόβια, για την δολοφονία επτά παιδιών και την απόπειρα δολοφονίας άλλων επτά (αρχικά δέκα), είχε έρθει και στην Ελλάδα για διακοπές. Δεν ξέρουμε πού ακριβώς έμεινε με τις συμμαθήτριες και φίλες της, αλλά είχαν κάνει ένα τελευταίο “μετεφηβικό” ταξίδι όλες μαζί προτού… ανοίξει η κάθε μια τους τα φτερά της στη ζωή και “σκορπίσουν” σε πανεπιστήμια της χώρας τους.
Η Λέτμπι, που ζούσε στο Χέρεφορντ της δυτικής Αγγλίας με το λογιστή πατέρα και τη μητέρα της, ήταν “μια άχρωμη και άοσμη” κοπέλα, “ήρεμη και χαμογελαστή”. Κανείς δεν είχε προβλέψει ότι θα γινόταν η χειρότερη κατά συρροή δολοφόνος της πατρίδας της. Οι συνάδελφοί της δεν είχαν προσέξει τίποτα περίεργο, αν και εκ των υστέρων είπαν ότι ήταν συνήθως πολύ ψυχρή και ότι σε κάποιες περιστάσεις με θανάτους, έκανε άτοπα αστεία. Δεν ήξεραν τίποτα για την προσωπική της ζωή, αλλά εκείνη διέδιδε ότι είχε σχέσεις με έναν παντρεμένο παιδίατρο της κλινικής.
Ψυχολόγοι και ψυχίατροι προσπαθούν ακόμα και σήμερα να ερμηνεύσουν τις ενέργειές της, αλλά δεν μπορούν. Η γυναίκα αυτή, που επιμένει ότι είναι αθώα, δεν έχει διαγνωσθεί με κανένα ψυχιατρικό νόσημα. Το μόνο νόσημα που διαγνώσθηκε όταν ήταν μικρή ήταν υποθυρεοειδισμός και αργότερα μια πάθηση στο οπτικό νεύρο.
Εκφράζεται μάλιστα η υπόνοια ότι τελικά τα έκανε όλα επειδή ήταν ερωτευμένη με έναν παντρεμένο παιδίατρο που εργαζόταν στο νοσοκομείο και ήθελε να προσελκύει την προσοχή του. Βρετανοί ειδικοί δηλαδή θεωρούν ότι σκότωνε νεογνά και παιδάκια στο νοσοκομείο, για να καλείται επειγόντως ο γιατρός να τα σώσει και έτσι να μπορεί να τον βλέπει!
Υπάρχουν βέβαια ακόμα και σήμερα άνθρωποι που την θεωρούν αθώα, όπως ο 77χρονος πατέρας και η 63χρονη μητέρα της, αλλά και οι παιδικές της φίλες. Εντούτοις τα στοιχεία ήταν συντριπτικά. Μέσα σε ένα χρόνο, από το 2016 έως το 2017, η “νοσηλεύτρια του τρόμου” φέρεται να σκότωσε ή να αποπειράθηκε να σκοτώσει πάνω από 17 μωρά και παιδάκια, άλλοτε χορηγώντας σε αυτά υπερβολική δόση ινσουλίνης και άλλοτε αφήνοντας επίτηδες να εισέλθει αέρας στην κυκλοφορία του αίματος (εμβολή από αέρα).
Της ζήτησαν και συγγνώμη!
Οι γιατροί θορυβήθηκαν πολύ αργά, όταν διαπίστωσαν κάποια στιγμή ότι σε μία κλινική τους καταγράφονταν πενταπλάσιοι θάνατοι από τον συνήθη μέσο όρο. Αρχικά μάλιστα η διοίκηση προσπάθησε να αντιμετωπίσει το θέμα εσωτερικά, χωρίς την ανάμιξη της αστυνομίας, θεωρώντας ότι επρόκειτο για ιατρικά λάθη ή λάθη νοσηλευτριών. Ουσιαστικά δηλαδή η διοίκηση προσπάθησε “να το κουκουλώσει”.
Ο επικεφαλής της μονάδας των νεογνών, όμως, ο Stephen Brearey, επέμεινε και μάλιστα “έδειξε” την Λέτμπι ως ύποπτη, αφού ήταν ο μόνος συνδετικός κρίκος σε όλους τους ανεξήγητους θανάτους. Σχεδόν τον υποχρέωσαν να της… ζητήσει συγγνώμη και όπως αποκάλυψαν οι Sunday Times και το BBC, το νοσοκομείο αποφάσισε το 2017 να της δώσει μάλιστα και υποτροφία για να πάρει master στη νεογνολογία! Αυτό θα ήταν η “έμπρακτη συγγνώμη για την πολύμηνη ταλαιπωρία της σε εξεταστικές επιτροπές”.
Ο Brearey επέμεινε όμως και τελικά άρχισε η αστυνομική έρευνα, που διαπίστωσε μέσα σε τρεις μήνες αυτό που έλεγε από την αρχή ο γιατρός, ότι δηλαδή σε όλους τους αιφνίδιους θανάτους παιδιών το μόνο άτομο που είχε πάντα εφημερία, ήταν η Λέτμπι. Συνελήφθη τον Ιούλιο του 2018. Οι θάνατοι που είχαν εκληφθεί ως “μεγάλες ατυχίες”, ή “ανεξήγητη επιδείνωση” ή “σπάνια περιστατικά αιφνίδιου θανάτου”, τέθηκαν πλέον στο μικροσκόπιο των ιατροδικαστικών υπηρεσιών και οι γονείς σοκαρισμένοι πληροφορήθηκαν ότι τα παιδιά τους είχαν δολοφονηθεί.
Η “νοσηλεύτρια του τρόμου”
Τι οδήγησε εκεί την “νοσηλεύτρια του τρόμου”; Κανείς δεν μπορεί να το πει με σιγουριά. Πολλοί μιλούν για σύνδρομο Μιγχάουζεν ή Μινχάουζεν δι’ αντιπροσώπου, όπως καθιερώθηκε πλέον, όπου ο δράστης προσπαθεί να προσελκύσει έμμεσα επάνω του την προσοχή βλάπτοντας εκείνον που θεωρητικά πρέπει να φροντίζει. Άλλοι θεωρούν ότι πάσχει από διαφορετική διαταραχή. Προσπαθούσε κατά καιρούς να αλλάξει τμήμα και επέμεινε ότι σπούδασε και πήρε ειδικότητα για βαριά περιστατικά (κάτι που αληθεύει) και ότι χαραμιζόταν στην πτέρυγα που την είχαν. Έλεγε σε φίλες της «βαριέμαι, σπούδασα τόσα πράγματα και δεν εφαρμόζω τίποτα, στην κλινική μου όλα τα περιστατικά είναι τόσο απλά και συνηθισμένα».
Τίποτα πάντως δεν έδειχνε να πάσχει από ψυχασθένεια και κανένας δεν είχε θορυβηθεί. Από έφηβη είχε το πάθος να γίνει νοσοκόμα “για να φροντίζει ανθρώπους και κυρίως παιδάκια“. Οι γονείς της ήταν κάπως συντηρητικοί και επειδή την είχαν μοναχοκόρη, ήταν κάπως ‘ασφυκτικοί’, όμως δεν ήταν σε κάτι ακραίοι ως προς την ανατροφή της. Όλοι περιγράφουν την οικογένεια ως συνηθισμένη και αξιοπρεπή, την δε Λέτμπι όλοι την θυμούνται ως “ένα καλό, μάλλον ουδέτερο κορίτσι”. Ήταν λιγομίλητη και κλειστή όταν βρισκόταν με πολύ κόσμο, αλλά ήταν “ανοιχτή” με τις φίλες της – ή έτσι πίστευαν εκείνες.
Έφυγε από τη γενέτειρά της για να δουλέψει σε ένα μεγάλο νοσοκομείο και πλέον ζούσε μόνη με τις δύο γάτες της. Όμως διακοπές κάθε καλοκαίρι έκανε με τους γονείς της. Όταν μπήκαν δημοσιογράφοι στο σπίτι της, κοντά στο νοσοκομείο όπου εργαζόταν, έκπληκτοι βρήκαν ουσιαστικά ένα σχεδόν παιδικό δωμάτιο. Το υπνοδωμάτιό της έμοιαζε με δωμάτιο 14χρονης, με ένα πάπλωμα που έγραφε “Όνειρα γλυκά” και με ένα σωρό αρκουδάκια και γουίνι και κουκλάκια. Στους τοίχους είχε κάτι πόστερ με κοινοτοπίες.
Το ημερολόγιό της δεν διαφώτισε κανέναν ως προς τα κίνητρα ή τον ταραγμένο ψυχισμό της, αλλά αποκάλυψε πόσο ερωτευμένη ήταν με τον παντρεμένο παιδίατρο. Ανάμεσα στα θύματά της ήταν και δίδυμα ή τρίδυμα. ένα παιδάκι προσπάθησε δύο φορές να το σκοτώσει, καθώς είχε ήδη σκοτώσει το δίδυμο αδελφάκι του, αλλά το κοριτσάκι γλίτωσε. Δυστυχώς όμως υπέστη ανήκεστη βλάβη σε όργανά του και η ζωή του δεν θα είναι καθόλου εύκολη.
Η δίκη της νοσηλεύτριας κράτησε δέκα μήνες και η σύσκεψη για την ετυμηγορία πάνω από δέκα μέρες, καθώς οι ένορκοι δεν συμφωνούσαν ότι ήταν ένοχη για τρεις απόπειρες φόνου. Καταδικάστηκε σε 14 φορές ισόβια, με τον δικαστή να την χαρακτηρίζει σαδίστρια. Ένα μωρό κυριολεκτικά το έπνιξε με γάλα, ταΐζοντας το με το ζόρι.