Μήπως για τα νοσοκομεία να ρωτήσουμε κάποτε και το νοσηλευτικό προσωπικό;
03/05/2024
Τι είναι το ενδιαφέρον και πώς δημιουργείται ως μία διαδικασία στον άνθρωπο; Πότε έχει πραγματική αξία και πότε όχι; Το ενδιαφέρον αποτελεί ένα σύνθετο φαινόμενο που προέρχεται από διάφορες πηγές και εμπεριέχει πολλές διαστάσεις. Συχνά, προκύπτει από την ανάγκη, την περιέργεια, τις προσδοκίες ή τις αξίες μας, ενώ μπορεί να ενισχυθεί από την εμπειρία, την εκπαίδευση ή το περιβάλλον μας. Στην περίπτωση των γονέων, το ενδιαφέρον προς τα παιδιά τους πηγάζει από τη φροντίδα και την αγάπη τους για την ευημερία τους.
Ωστόσο, η υπερβολική προστασία ή η έλλειψή της μπορεί να έχει αρνητικές επιπτώσεις στην ανάπτυξη του παιδιού και στις μελλοντικές του σχέσεις και επιδόσεις. Η παλαίστρα της δημόσιας υγείας στην Ελλάδα εξευτελίζεται ξανά και ξανά. Γίνεται σημείο κατατεθέν για όλους αυτούς που θέλουν να κάνουν ισχυρισμούς και για το πως ενδιαφέρονται για το κοινό καλό. Η παρακμή στις υγειονομικές δομές και στα νοσοκομεία δεν αντικατοπτρίζεται μόνο με την έλλειψη του πραγματικού ενδιαφέροντος για την υγεία του καθημερινού πολίτη, αλλά γίνεται και απαύγασμα για το πως μία κατάσταση παρουσιάζετε σε αντίθεση με αυτό που πραγματικά είναι.
Η μεγάλη παρακμή στο σύστημα της δημόσιας υγείας συνεχίζει να επιδεινώνεται με ραγδαίους ρυθμούς και θα έχει καταστρεπτικές συνέπειες γιατί απλά δεν υπάρχει πραγματικό ενδιαφέρον για την εξέλιξη του. Το πολιτικό προσωπικό που διαχειρίζεται το σύστημα δεν είναι συνδεδεμένο με τις πραγματικές ανάγκες του.
Το ιατρικό προσωπικό στα νοσοκομεία που αντιμετωπίζει καθημερινά τις προκλήσεις των ασθενών είναι αυτό που έχει την πιο άμεση επαφή με την πραγματικότητα του συστήματος. Το ενδιαφέρον αυτό του προσωπικού προς την εξυπηρέτηση του κοινού συχνά υπερβαίνει τα πολιτικά και γραφειοκρατικά ζητήματα εξαιτίας της ατομικής βούλησης και του φιλότιμου. Είναι αυτοί οι “ολίγοι” που δεσμεύονται προσωπικά να βελτιώσουν τις συνθήκες υγείας, ακόμα και μέσα στις πιο δύσκολες συνθήκες. Η πραγματική προσφορά για την ανάπτυξη του συστήματος υγείας ταλαντεύεται ανάμεσα στη καθημερινή πάλη εκείνων που θέλουν να παρουσιάζονται και εκείνων που αποφασίζουν να ενδιαφέρονται, άσχετα από τις συνέπειες των καταστάσεων.
Να αναστραφεί η παρακμή στην υγεία και τα νοσοκομεία…
Η εξέλιξη αυτή της πάλης εξαρτάται απλά και μόνο από “αυτούς” που με θέλουν με πείσμα αποφασίζουν και να εργάζονται με τους ασθενείς και να έχουν την αληθινή επαφή με τις ανάγκες τους. Αυτοί είναι οι πραγματικοί επαγγελματίες που αντιπροσωπεύουν την πραγματική καρδιά του συστήματος υγείας και απαιτούν αναγνώριση και υποστήριξη από το πολιτικό και διοικητικό προσωπικό. Μόνο με την αναγνώριση και ενίσχυση των προσπαθειών τους μπορεί να αναστραφεί η παρακμή.
Οι πολίτες βρίσκονται σε μια βαθιά φαντασιόπληκτη αντίληψη όταν επανειλημμένα επαινούν πολιτικούς ηγέτες που δεν ενδιαφέρονται πραγματικά για τις ανάγκες τους. Εάν η προσοχή μας περιορίζεται μόνο στο πώς αυτοί οι δήθεν ηγέτες παρουσιάζονται δημόσια και στο πώς εξυπηρετούν τα πολιτικά τους συμφέροντα, τότε είναι βέβαιο πως το πρόβλημα θα συνεχίσει να υπάρχει. Σίγουρα δεν υπάρχουν δικαιολογίες για όλους αυτούς που συνεχίζουν να αδιαφορούν για το κοινωνικό σύνολο, γιατί είναι μέσα σε αυτό και χωρίς ίσως να το συνειδητοποιούν ανελέητα αυταπατώνται.
