Βρέθηκε σήμερα από μια γυναίκα ένα μωρό εγκαταλειμμένο σε χωράφι στον Ασπρόπυργο, τυλιγμένο σε κουβέρτα και με τον ομφάλιο λώρο επάνω του. Εικάζεται ότι η μητέρα του πήγε και γέννησε εκεί και εν συνεχεία έφυγε. Η γυναίκα περπατούσε στο χωράφι και άκουσε ξαφνικά το κλάμα του μωρού. Το βρέφος ήδη νοσηλεύεται και είναι καλά στην υγεία του.
Για την αντιμετώπιση του φαινομένου πολλά κράτη στρέφονται ξανά στις βρεφοδόχους, ώστε μια μητέρα να μπορεί να εναποθέσει εκεί το βρέφος της ανώνυμα, χωρίς να αντιμετωπίζει τις συνέπειες του νόμου περί εγκατάλειψης. Ένα είδος βρεφοδόχου εγκαταστάθηκε πρόσφατα στην Ιντιάνα των ΗΠΑ και στο Μίσιγκαν για την ασφαλή και ανώνυμη εναπόθεση νεογνών τα οποία οι γονείς τους δε θέλουν, ή δεν μπορούν να αναθρέψουν.
Καθολική οργάνωση, που αντιτίθεται στην αντισύλληψη και την έκτρωση, χρηματοδότησε την τοποθέτηση 100 βρεφοδόχων. Η ιστορική βρεφοδόχος της Αθήνας, λειτουργούσε παλαιότερα στο Βρεφοκομείο επί της οδού Πειραιώς. Στις ΗΠΑ οι γονείς επιτρέπεται να αφήσουν νεογέννητα βρέφη στις αρχές, χωρίς καμιά νομική συνέπεια. Ειδικά στην Ιντιάνα, επιτρέπεται το εγκατάλειψη νεογέννητων μέχρι και ενός μηνός σε αστυνομικά τμήματα, πυροσβεστικούς σταθμούς και νοσοκομεία. Βρεφοδόχοι υπάρχουν και στη Γερμανία και σε άλλες χώρες, ώστε η μητέρα να μπορεί να αφήσει με ανωνυμία, αλλά και ασφάλεια το νεογέννητο ή και το μεγαλύτερο βρέφος της.
Τι είναι η βρεφοδόχος
Πρόκειται ουσιαστικά για ένα μεγάλο κουτί που μόλις υποδεχθεί βρέφος, ειδοποιείται με συναγερμό το ίδρυμα και σπεύδουν νοσηλευτές να μεταφέρουν το νεογνό σε νοσοκομείο για ιατρικό έλεγχο. Η βρεφοδόχος (που παλιά υπήρχε και στην Ελλάδα) καταργήθηκε επειδή «ευνοούσε τις εκτός γάμου γεννήσεις». Όμως χωρίς την βρεφοδόχο, αφ’ ενός πολλές μητέρες παρατούν το βρέφος τους ακόμη και στα σκουπίδια, ή σε ακραίες περιπτώσεις το σκοτώνουν.
Στην Ελλάδα, ακόμη και αν αφήσεις το βρέφος σε νοσοκομείο, θεωρείται και πάλι εγκατάλειψη. Συχνότερες αιτίες εγκατάλειψης είναι κοινωνικοί και οικονομικοί παράγοντες, όπως η φτώχεια, η κοινωνική τάξη. Πολλά περιστατικά να αφορούν σε έφηβες μητέρες, χωρίς οικονομική στήριξη από το οικογενειακό τους περιβάλλον. Ως πιο συχνές και επίσημες αιτίες εισαγωγής των παιδιών σε ιδρύματα αναφέρονται η φτώχεια και το μορφωτικό επίπεδο, σπανιότερα η κακοποίηση, ο αλκοολισμός, η φυλάκιση του γονέα, η εξάρτησή του από ναρκωτικά, ή κάποια σοβαρή νόσος.
Υπάρχουν δε πολλές περιπτώσεις όπου η ανώνυμη εγκατάλειψη θα ήταν ίσως και σωτηρία για το βρέφος, όπως τα βρέφη που η μητέρα τα σκοτώνει ή τα κρατάει πάρα τη θέλησή της, αλλά τα παραμελεί σε βαθμό κακουργήματος. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η περίπτωση μιας νεαρής Ελληνίδας, που καταδικάσθηκε σε ισόβια στα Δωδεκάνησα, γιατί όταν πήγε τελικά το παιδί της στο νοσοκομείο, αυτό ήταν πλέον ετοιμοθάνατο από ασιτία και οι γιατροί δεν μπόρεσαν να το σώσουν.
