Να συνοδέψουν τη βλακεία στην τελευταία της κατοικία…

Ήταν το 1990, όταν ένας καλός φίλος πού εργαζόταν στην εφημερίδα “Ελευθεροτυπία”, ζήτησε να του πω τι είναι, για μένα, Ελλάδα, γιατί κάτι έγραφε με διάφορες σχετικές γνώμες. Χωρίς πολλή σκέψη του απάντησα ότι «Ελλάδα είναι η χώρα με τους περισσότερους ανθέλληνες κατοίκους». Μου απάντησε ότι η γνώμη μου δεν μπορούσε να δημοσιευτεί και να σκεφτώ κάτι άλλο. Έτσι του απάντησα ότι «Ελλάδα είναι ένας “σκουπιδότοπος”, αλλά “σκουπιδότοπος” με αρχαιολογική αξία». Λυπήθηκε που δεν μπορούσε να δημοσιεύσει ούτε αυτό!

Το 1986 είχα επιστρέψει από την Σουηδία μετά από δωδεκάμισι συνεχείς ενιαυτούς απουσίας και κάθε μέρα έβγαινα από τα ρούχα μου μ’ αυτά που έβλεπα γύρω μου, αφού τα σύγκρινα αυτόματα με αυτά που είχα ζήσει στη Σκανδιναβία. Βρέθηκα και για ένα χρόνο στο γραφείο ενός εξουσιαστή του ΠΑΣΟΚ, οπότε τα είδα όλα και ο θυμός μου αναμείχθηκε με αηδία… Σήμερα μετά από 33 χρόνια, όχι μόνο δεν άλλαξε η γνώμη μου για την Ελλάδα, αλλά έγινε πολύ χειρότερη. Έρχομαι κι εγώ στη θέση του φίλου μου, που δεν είχε δημοσιεύσει τότε την άποψή μου για την Ελλάδα, αφού και εγώ ΔΕΝ πρόκειται να σας γράψω πως ορίζω την Ελλάδα σήμερα!

Κοίτα να δεις που λίγο μετά, τότε, τραγούδησα το τραγούδι “Η φαντασία στην εξουσία”, παρέα με τον Παύλο Σιδηρόπουλο, τον Περικλή Χαρβά, την Δέσποινα Γλέζου και τον Θανάση Γκαϋφύλια… Μάλιστα, τους γκρίνιαζα ότι η λέξη “φαντασία” είναι άτοπη και ότι ο τίτλος θα ήταν πραγματικός, αν έλεγε: “Η λεηλασία στην εξουσία” ή “Η αναισθησία στην εξουσία” ή “Η ακαθαρσία στην εξουσία” ή και “Η μαλακία στην εξουσία”! Πιο πολύ γελούσαν ο Παύλος και ο Στέλιος Βαμβακάρης που μας έπαιζε κιθάρα!

Δράμα-Οφείλεται-Ανθρώπινο-Λάθος-Stop-Πυθία

Την τελευταία εβδομάδα του Φεβρουαρίου είχα έτοιμο ένα σπαρταριστό κείμενο που σκεφτόμουν να το στείλω στο SLpress.gr για να σας διασκεδάσει …σαρακοστιανά. Αλλά μετά την ξαφνική μαζική “δολοφονία” στα Τέμπη, έπεσα σε λούκι εσωστρέφειας και αποστρέφομαι οτιδήποτε έχει χιούμορ. Βρίσκομαι σε κατάσταση που έχω δυσκολία να περιγράψω, γιατί έχει στοιχεία λύπης, θλίψης, άλγους, αγωνίας, έλλειψη διάθεσης και “υγρασία” κάποιου ιδιαίτερου πένθους – πέραν της οργής!

Μάλιστα διαπίστωσα –μιλώντας με αρκετούς φίλους και γνωστούς– ότι το ίδιο πράγμα συνέβαινε και σ’ αυτούς. Ταυτοχρόνως, έβλεπα τις γελοίες προσπάθειες των πονηρών ΜΜΕ να “στρογγυλέψουν”, τέλος πάντων να “λειάνουν” τις αιχμηρές ακίδες που είχαν οι εικόνες του δράματος, ακίδες που χάραζαν την ψυχή… Κάποιοι δημοσιογράφοι, ακόμα και με κίνδυνο έκαναν ρεπορτάζ για να ενημερώσουν το τρομαγμένο κοινό και κάποιοι με τα γραπτά τους, ήταν σαν να φώναζαν στον κόσμο: “Κοίτα μαλάκα τι ψηφίζεις…”, εννοώντας όλο το πολιτικό φάσμα και προφανώς όχι μόνο τους σημερινούς πονηρούς τζαναμπέτηδες!

Υπήρξαν, όμως, και οι δημοσιογράφοι των καναλιών που “αιμοδοτούνται” από την εξουσία, οι οποίοι έκαναν το μαύρο άσπρο με τον πιο απάνθρωπο τρόπο και με κανένα σεβασμό, για να “εξηγήσουν” τις “δολοφονίες”, όπως ακριβώς κάνουν χαρακτηρίζουν μία δυνατή μπόρα “ακραία καιρικά φαινόμενα”, ενώ τα αποχετευτικά έργα περιμένουν δεκαετίες! Ντροπή τους! Η σεμνή μητέρα μας, Ελένη, μας δίδαξε από μικρά παιδιά: «Γαϊδουρινά μούτρα, αρχοντική ζωή». Το βρίσκουμε συνεχώς μπροστά μας.

Με προσβάλλει, τόσο σαν άνθρωπο, όσο και σαν Έλληνα, όταν συζητώντας με ξένους φίλους από τέσσερις χώρες της Ευρώπης, “μαθαίνω” ότι το πιο αναξιόπιστο κανάλι ενημέρωσης στην ΕΕ είναι ελληνικό! (Ποιο είναι; Ναι, αυτό που σκεφτήκατε…). Το σύνθημα έδωσε ο ίδιος ο πρωθυπουργός, όταν δήλωσε (σα να ήταν η Πυθία): «Όλα δείχνουν πως το δράμα οφείλεται, δυστυχώς, κυρίως σε ανθρώπινο λάθος», αντί να απολογηθεί με κατεβασμένο κεφάλι!

Και για σεκόντο, βγήκε ένας δεσπότης και είπε ότι το δυστύχημα ήταν η τιμωρία του Θεού στους καρναβαλιστές! (Να μία ακόμα απόδειξη πως δεν υπάρχει Θεός, γιατί αν υπήρχε θα πέφτανε βροχή οι βρεγμένες σανίδες…) Και κανένας πολιτικός ή “επίσημος” δεν βρέθηκε να αντιδράσει, μην τυχόν και θυμώσει η Εκκλησιά και χαθούνε ψήφοι… Θού! Ευτυχώς, η νεολαία, δε φαίνεται να τρώει τα διάφορα «ιδεολογικά παραμύθια»…

Πολάκης, πολλάκις, …πουλάκια κάνανε τα μάτια του

Το πρόσφατο δράμα των Τεμπών, επιβεβαίωσε την, επίσης πρόσφατη, “επικήρυξη” του Πολάκη. Σημειώνω ότι τον Παύλο Πολάκη δεν τον συμπαθώ καθόλου, λόγω της προκλητικής συμπεριφοράς και …καραλεβεντιάς του! Όμως, κάποια απ’ αυτά που διατυπώνει, τα βρίσκω ολόσωστα! Εκτός που έχει ξεσκεπάσει και κάποιους “λήσταρχους” – κλείνω την παρένθεση. Είδα, λοιπόν, τη λίστα με τους “επικηρυγμένους” τηλεορασάκηδες κ.λ.π. του Πολάκη κι αμέσως σκέφτηκα ότι εγώ θα έγραφα και θα χαρακτήριζα πολύ σκληρότερα!

Τέτοιους χαρακτηρισμούς ακούμε κάθε μέρα, αλλά δεν πάει το μυαλό στο έγκλημα! Κάποιοι ζαλισμένοι “γραβατάκηδες”, μίλησαν για “δημοκρατική εκτροπή”, όταν είναι πολύ καλά γνωστό, το πώς γίνονται οι διορισμοί στην Ελλάδα, κάτι που είναι η κυρίως “δημοκρατική εκτροπή” κι όχι η αποκάλυψη της “εκτροπής”. Για να μη νομίσετε ότι υπερβάλλω, δείτε μόνοι σας το πώς αντέδρασαν οι –αντιπαθείς κατά τη γνώμη μου φυσικά– φάτσες της “λίστας Πολάκη”, σχετικά με το, εγκληματικής αδιαφορίας, δράμα, στα Τέμπη! Δείτε μόνοι σας… Οι περισσότεροι προσπάθησαν να απαλύνουν τις εντυπώσεις και οι λοιποί έλαμψαν δια της εκκωφαντικής τους σιγής! Αίσχος! Άρα ο …τρισκατάρατος Πολάκης δικαιώθηκε πανηγυρικά! (Κάνε κόμμα Πολάκη, να σε ψηφίσουμε ολοζούπιτοι!)

Κούλης κι Αλέξης “αγκαλιά” σε κυβερνητική τσάρκα;

Εκτός από το αχαρακτήριστο σχόλιο του πρωθυπουργού, τα άλλα δύο κόμματα εξουσίας δεν μίλησαν. Θα περίμενα, όλοι να δηλώσουν δημόσια αυτά που παρέλειψαν να κάνουν για τους σιδηροδρόμους και να ζητήσουν μία βαθιά συγγνώμη. Να πούνε δε, ότι αν τους τιμωρούσε ο λαός, θα τους άξιζε! Αλλά συνήθως οι αρχηγοί των κομμάτων εξουσίας δεν έχουν κότσια, αφού είναι υποταγμένοι στα συμφέροντα των ξένων που μας …προστατεύουν, αλλά και στα εντόπια νιτερέσα!

Όλα τα κόμματα εξουσίας, έχουν δώσει τις “εξετάσεις” τους κι έχουν αποτύχει παταγωδώς! Παρόλα αυτά, ο λαός τα ψηφίζει με αφέλεια. Κοντά στο 70% τους δίνει, τόσο πολύ ευχαριστημένος είναι; Τί διάολο, τετραετία περνάει τετραετία έρχεται, όλο και περισσότερο βουλιάζει ο λαός στη μιζέρια του και ψηφίζει τους ίδιους… Τώρα θα μου πεις και ποιον να ψηφίσει; Θα απαντήσω με ερώτηση: Αν δεν υπήρχε το ΚΚΕ, θα ήταν χειρότερος ο τόπος; Κατά τη γνώμη μου δεν θα υπήρχε καμία διαφορά, ίσως να ήταν και καλύτερος! Για παράδειγμα, η αντιπολίτευση που κάνει τώρα το ΚΚΕ στη ΝΔ είναι το ένα δέκατο από την αντιπολίτευση που έκανε (το ΚΚΕ) στον ΣΥΡΙΖΑ… Δεν το λέω εγώ αυτό, αλλά ένα φιλαράκι δημοσιογράφος, που ψηφίζει ΚΚΕ, όχι γι’ αυτά που διαλαλεί, αλλά γιατί στην οικογένειά του υπάρχει αίμα που χύθηκε στον εμφύλιο!

Κι άλλη μία ερώτηση μπορεί να γίνει: Αν δεν υπήρχε το κόμμα του Βαρουφάκη και το κόμμα του Βελόπουλου θα ήταν αλλιώς τα πράγματα; Μπα, καθόλου, απλώς θα γελάγαμε λιγότερο. Ο Τσίπρας διώχνει τον Πολάκη και ένα σενάριο που κυκλοφορεί στα μπαράκια των Βρυξελλών, λέει ότι η κίνηση αυτή, σε συνδυασμό με την απουσία ουσιαστικής κριτικής του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση για το δράμα στα Τέμπη (βέβαια, σκέφτονται και το Μάτι “τους” με τα 103 φέρετρα), σημαίνει ότι ένα από τα μετεκλογικά σενάρια, είναι να συνεργαστούν ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ.

Μόλις το είπα στους δικούς μου, είπαν ότι θα αρχίσουν να κάνουν τάματα σε Αγίους και στην Χρυσοβαλάντου για να συμβεί αυτό, ώστε να πέσει το γέλιο της αρκούδας… Κι αν δεν είχε υπάρξει αυτό το δολοφονικό δράμα στα Τέμπη με τη δημόσια κακοκεφιά, θα ετοιμαζόμασταν για πάρα-πάρα πολύ γέλιο, με τις προσεχείς απανωτές εκλογές, όποτε γίνουν! Και ανεξαρτήτως αποτελέσματος, ε;! Αυτό έλειπε να περιμένουμε τις εκλογές για να αυξήσουμε τα εισοδήματα μας κατά 53,75 ευρώ μηνιαίως…

Μικρό καλάθι κρατάτε και μη μασάτε…

Αν συγκρίνει κάποιος την Ελλάδα με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες και την Αμερική (από άποψη πολιτικών επιλογών του λαού και κυβερνητικών αποφάσεων) θα συμπεράνει ότι πάσχουμε από “αθεράπευτη βλακεία” και κυρίως θα συμπεράνει ότι τα παθήματα δεν μας γίνονται μαθήματα. (Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων, αναφέρω εν παρενθέσει, ότι η Ελλάδα έχει ανθρώπους-διαμάντια, που δεν τους βρίσκεις στον απάνθρωπο και μίζερο, προτεσταντισμό της Εσπερίας, γιατί είναι ζυμωμένοι με φως, γλώσσα, δυνατούς μύθους, μυαλό –όχι για πούλημα– και καθημερινή σεμνότητα. Είναι πολύ λίγοι, βέβαια, αυτοί και έτσι χάνονται στη σκοτεινιά των υπολοίπων. Αλλά υπάρχουν. Ξέχασα να πω ότι οι άνθρωποι αυτοί, δεν μπλέκονται ποτέ με τα “σκατά”.

Συνεχίζουμε, και ποιος άνθρωπος, με συνήθη ποσότητα μυαλού, μπορεί να πιστέψει ότι το έγκλημα των Τεμπών θα εξιχνιαστεί, όπως αρμόζει, και ότι θα ληφθούν τα κατάλληλα και ασφαλή μέτρα, όταν επικεφαλής όλων αυτών βρίσκεται ο πιο κοντινός πολιτικός συνεργάτης του πρωθυπουργού; Όχι, δηλαδή, ότι αν ήταν άλλη κυβέρνηση, θα γινόταν τίποτε διαφορετικό, έτσι; Όοοχι! Κι αυτό, γιατί οι κυβερνήσεις αλλάζουνε, αλλά τα σκοτεινά ιδιωτικά συμφέροντα παραμένουν ίδια.

Ιεραπετρίτης, λοιπόν, αντί για μία ομάδα από όλα τα κόμματα, από τη Δικαιοσύνη, από την αστυνομία, από το Πολυτεχνείο κ.λ.π., γιατί έτσι δεν μπορεί να πιστέψει κανείς ότι θα γίνει κάτι καθαρό. Επειδή έχω πολύ κακή γνώμη για τα “έργα” που γίνονται γενικότερα στην πατρίδα μου, κυρίως για το κόστος τους, εγώ θα καλούσα μία ομάδα από ξένους και συγκεκριμένα από την Ιαπωνία, την Γαλλία, την Αγγλία, την Ρωσία και την Ελβετία. Θα απέφευγα Αμερική και Γερμανία γιατί θεωρώ ύποπτο (να μην πω βρόμικο…) τον πολιτικό τους ρόλο σε σχέση με την Ελλάδα και γιατί η Ελλάδα έχει υποφέρει από τις χώρες αυτές.

Άσχετα, αν ταυτοχρόνως, οι ίδιες χώρες, είναι και προστάτες-νταβατζήδες μας, κάτι το οποίο αποδέχομαι, αφού δε μπορώ να κάνω αλλιώς, μια κι έχω παλαβούς γειτόνους… Άρα τα διάφορα κυβερνητικά “θα-θα-θα”, τόσο για μένα όσο και για πολύ κόσμο είναι αναξιόπιστα, οπότε τελικά θα πρέπει να κρατάμε μικρό καλάθι… Η δική μου άποψη είναι ότι το “μαγείρεμα” θα πάρει χρόνια και θα έχει την τύχη γνωστότατων παλιότερων τραγικών ατυχημάτων, τα οποία τελικά, φευ!, ξεχάστηκαν…

Η “σωτηρία” μας είναι να λάβει το ΚΚΕ 31,4%!

Λογικό είναι να σκεφτεί κανείς καλά δεν υπάρχει καμία σωτήρια επιλογή με τις εκλογές; Γενικά όχι, δεν υπάρχει, γιατί το μεγάλο ποσοστό αυτών που ψηφίζει, δεν αλλάζει συνήθειες. Έχει και την “ιδιουλουγία” του, όπως είπε μία φορά ένας, κυριολεκτικά, καταμπαλωμένος χωριάτης! Και μονοκούκι στα γνωστά ονόματα… Θέλει τόλμη το πράγμα, καρντάσια, και προσέξτε! Το μόνο που μπορεί να πετύχει ο λαουτζίκος σε εκλογές, είναι να φέρει σε δύσκολη θέση το «σύστημα», αλλοδαπό και ημεδαπό. Αλλά αυτό θέλει τόλμη!

Θα σας πω ένα παράδειγμα και σας παρακαλώ μη γελάσετε, γιατί περνάμε την περίοδο πένθους. Αν, λέω αν, ψήφιζε ο λαουτζίκος και έδινε 31,4% στο ΚΚΕ και ταυτόχρονα έριχνε από ένα περίπου 10% στα αμαρτωλά κόμματα εξουσίας, τί θα γινόταν τότε; Έχω σκεφτεί πολλά σενάρια με την παρέα μου… Πάντως, φανταστείτε την ανακατωσούρα, αφού οποιαδήποτε συνεργασία θα έχει… λιθοβολισμό. Η “ΑΕ-ΚΚΕ 9%” δεν πρέπει να λάβει πάνω από αυτό το ποσοστό, αφού έτσι αποφάσισε ο δικτάτορας Στάλιν στη Γιάλτα. Και τι θα κάνει με 31,4%, όταν πάρει την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης; Θα αρνηθεί; Θα δεχτεί; Θα …αυτοκτονήσει; Θα χορέψει καν-καν; ή δε θα μιλήσει καν; Βλέπετε, λύσεις υπάρχουν, αλλά μυαλά και χιούμορ δεν υπάρχουν…

Υ.Γ. Ο τίτλος του σημερινού σημειώματος είναι από την “Ελλαδογραφία”, σε στίχους Νίκου Γκάτσου, μουσική Μάνου Χατζιδάκι και ερμηνεία Μίκη Θεοδωράκη, από τον δίσκο “Παράλογα” του 1976. Θα σήκωνα τα μάτια στον ουρανό και θα έλεγα στο Νίκο Γκάτσο «Όχι Νίκο μου, έχεις λάθος, ποτέ δεν θα υπάρξει τελευταία κατοικία για την βλακεία, εκτός και το αποφασίσει η ίδια η φύση». Κι αυτός μπορεί να απαντούσε «Το ξέρω, για ενθάρρυνση στους φουκαράδες, το ‘γραψα»