Ο χιονοεφιάλτης με το παρηγορητικό όνομα “Ελπίς”!

Αρκεί να φέρει στο νου του κανείς μια σχέση. Ένα ρομάντσο που ξεκινάει με τους καλύτερους οιωνούς και καταλήγει σαν σαιξπηρική τραγωδία. Οθέλλος και λίγα λέμε… Κάπως έτσι εξελίχθηκε και αυτή η κακοκαιρία, για την ακρίβεια ο χιονοεφιάλτης, και είμαστε ακόμα στην αρχή του δεύτερου 24ωρου. Ο θεός να βάλει το χέρι του, αν και φαίνεται να μας λυπήθηκε και ο καιρός βελτιώνεται.

Χθες το πρωί όσοι άνοιξαν τα μάτια τους αντίκρισαν το χιόνι. Οι προβλέψεις των μετεωρολόγων επιβεβαιώθηκαν και η κακοκαιρία “Ελπίς” άρχισε να κάνει την εμφάνισή της. Άλλο και αυτό! Ποιο ευφάνταστο μυαλό αποφάσισε να ονομάσει τέτοια κακοκαιρία “Ελπίς”! Ας το προσπεράσουμε διότι υπάρχουν και όρια στην ανθρώπινη αντοχή. Άρχισαν λοιπόν οι φωτογραφίες στα σόσιαλ μίντια. Και να η χαρά. Και να ο χιονοπόλεμος. Και να οι χιονάνθρωποι.

Πραγματικά, σαν να πουδραρίστηκε όλη η χώρα. Κρύφτηκαν οι ατέλειες, τα σημάδια, η κούραση, η ασχήμια. Όλα έγιναν ωραία με το λευκό πέπλο. Έλα, όμως, που η επικάλυψη αυτή δεν άργησε να λειτουργήσει σαν μεγεθυντικός φακός όλων των εθνικών παθογενειών. Η μια μετά την άλλη έβγαζαν μάτι. Ξαφνικά, οι πρωινές χαριτωμένες φωτογραφίες έμοιαζαν προσβλητικές απέναντι σε όλους εκείνους που εγκλωβισμένοι και χιλιοταλαιπωρημένοι δεν είχαν την ψυχραιμία να κοιτάξουν τον πανέμορφο ουρανό που έκανε τη νύχτα μέρα.

Ούτε οι στίχοι της Μαίρη Όλιβερ θα τους έδιναν παρηγοριά: «Το χιόνι έπεφτε όπως τα αστέρια πέφτουν στα σκοτεινά δέντρα. Έτσι ήταν που εύκολα κάποιος, δεν μπορούσε να φανταστεί κάτι άλλο εκτός από ομορφιά». Ομορφιά αλλά για να την απολαύσει κανείς χρειάζεται και το ηλεκτρικό και τη θέρμανση και το νεράκι και το φαγητάκι του. Και δεν ήταν λίγοι εκείνοι που δεν είχαν τίποτα από όλα αυτά για πολλές ώρες. Περισσότερες από όσο αντικειμενικά δικαιολογούσε ο χιονοεφιάλτης. Εγκλωβισμένοι υπό δύσκολες συνθήκες στην πρωτεύουσα, όχι σε κάποιο μακρινό ορεινό χωριό.

Οι κακοκαιρίες τα έχουν αυτά, θα πει κάποιος. Θα το πει μονάχα αν ο χιονοεφιάλτης εμφανίζεται στην οθόνη της τηλεόρασής του, αν μπορεί να απολαύσει την ομορφιά του χιονισμένου τοπίου και τα συνακόλουθα από το παράθυρό του με το τζάκι να καίει, ή έστω στην αυλή του. Αλλιώς καλώς ήρθες στην πραγματικότητα. Ο σωλήνας θα παγώσει, το ηλεκτρικό θα πέσει και δεν αποκλείεται το περπάτημα στο χιονισμένο δρόμο να επιφυλάσσει ένα επώδυνο στραμπούληγμα.

Και οι πλέον καλοπροαίρετοι, όμως, δεν μπορούν να χωνέψουν εύκολα την απάνθρωπη ταλαιπωρία χιλιάδων συμπολιτών μας, πως ο αρχικός ενθουσιασμός για την έλευση των πρώτων νιφάδων έγινε χιονοεφιάλτης! Και επανερχόμαστε στον παραλληλισμό του έρωτα. Εκείνου του παθιασμένου που εξελίσσεται σε “ολέθρια σχέση”. Όλα τα στοιχεία εκείνα που στη αρχή μοιάζουν αξιολάτρευτα, θελκτικά, χαριτωμένα είναι τα ίδια που δοκιμάζουν κάθε σπιθαμή της ανθρώπινης αντοχής. Ευτυχώς που εμφανίστηκε ο ήλιος. Γκώσαμε στην χιονοομορφιά!