Ο πολίτης απέναντι στον Μινώταυρο μέσα στο κράτος-λαβύρινθο
27/04/2024
Το πρώτο πολιτισμικό σοκ ήταν στην εφορία Χολαργού, την οποία θυμάμαι πως είχε εγκαινιάσει ο πολύς Γιάννος Παπαντωνίου ως κτίριο-πρότυπο. Το τεράστιο αυτό κτίριο ήταν με τρεις υπαλλήλους και μία κυρία στο σεκιούριτι. Τα ράφια στους τοίχους γεμάτα από φακέλους μπλε με την φαρδιά υφασμάτινη ράχη. Δεν είχα ραντεβού, αλλά στην έρημη εφορία μία υπάλληλος με εξυπηρέτησε αφού μου εξήγησε ότι οι εφορίες καταργούνται και οι διάφορες υπηρεσίες τους συγκεντρώνονται σε μεγάλες μονάδες. Αλλού το Κεφάλαιο, αλλού τα Έσοδα, αλλού το Εισόδημα κ.ο.κ.
«Δηλαδή αν θες να διεκπεραιώσεις μια σύνθετη συναλλαγή, τι κάνεις, πας από τον Άνα στον Καϊάφα;» ρωτάω ο αφελής. «Όχι κύριε, άλλα γίνονται ον λάιν». «Που σημαίνει ότι πρέπει να πληρώσω 50άρικο στο λογιστή…» μονολόγησα εγώ. Η πρώτη σκέψη που μου ήρθε είναι ότι το κράτος γίνεται ολοένα πιο συγκεντρωτικό και απόμακρο, κόβει κάθε άμεση – ανθρώπινη επαφή με τον πολίτη, γίνεται Μεγάλος Αδερφός.
Επί της ουσίας, ρώτησα για μια χαμένη μου ρύθμιση του 2022 που είχα χάσει δυο-τρεις δόσεις, αλλά στη συνέχεια πλήρωνα, μέχρι που η ΑΑΔΕ μου έβγαλε ένδειξη πως η ρύθμιση έχει χαθεί. Η εφοριακός ήταν εξυπηρετική. Την ρώτησα πως τα 2.399 ευρώ έγιναν 6.138, δεν μπορούσε να μου εξηγήσει και με πληροφόρησε αφήνοντάς με ενεό «αφού η ρύθμιση χάθηκε μπαίνει 15% προσαύξηση!». Δηλαδή, λέω εγώ, «αν κάποιος υποχρεώθηκε να αφήσει μια ρύθμιση από τις συνθήκες της ζωής, τον βάζουμε στο τοκογλυφικό απόσπασμα του 15%;».
«Ακούστε κύριε, αυτές οι 6.138 ευρώ δεν ισχύουν, πρέπει να μπείτε στο ΚΕΒΕΙΣ (Κέντρο Βεβαίωσης και Είσπραξης) στο myaade και να δηλώσετε “Απώλεια ρύθμισης” και “συμψηφισμό” για τις δόσεις που βάλατε και δεν τις πήρε το σύστημα. Μου είπε και τα βήματα: τα αιτήματά μου, νέο αίτημα, φορολογία, συμψηφισμός, και ένα κειμενάκι που να εξηγώ τι θέλω. Και για κλου μου λέει, ίσα που προλαβαίνετε μέχρι τις 29/4 να πληρώσετε όλες τις δόσεις που χρωστάτε για να αναβιώσει η ρύθμιση!
Το συγκεντρωτικό κράτος δεν εξυπηρετεί τους πολίτες
Πάω σπίτι, βάζω [email protected], φτάνω κάπου όπου οι επιλογές δεν ταίριαζαν. Πάνικ!… Γκουγκλάρω το ΚΕΒΕΙΣ να βρω τηλέφωνο, το βρίσκω και καλώ, ώρα 14.00. Το μηχάνημα λέει ότι είμαι το Νο47 και η προβλεπόμενη αναμονή είναι 38΄. Το κλείνω, παίρνω λίγο πριν τις 15.00’ και πέφτω στο Νο34 και 28΄. Εγκαταλείπω. Καλώ την επομένη το πρωί στις 8.15΄ και είμαι Νο11 και 10΄ αναμονή. Έπινα τον καφέ και χάζευα ειδήσεις στα site. Κάθε τόσο έβγαινε ο τηλεφωνητής και έλεγε πως «ένας εκπρόσωπός μας θα σας εξυπηρετήσει σύντομα», ειρωνεία που μου ανέβαζε την πίεση. Η εξυπηρέτηση ήρθε στα 28΄ όπου αποκαλύπτεται πως τα 6.138 ευρώ που δείχνει η καρτέλα μου δεν ισχύουν και ότι αν πληρώσω 16 δόσεις θα αναβιώσει η ρύθμιση και η προσαύξηση θα είναι 0,73% για κάθε δόση. Είναι σαν να λέει ουσιαστικά ξόφλα το εφάπαξ. Υποκρισία ή στρουθοκαμηλισμός ή ΑΙ;
Κάπως έτσι, ο πολίτης αντιλαμβάνεται ότι η συγκέντρωση του κράτους δεν τον εξυπηρετεί, αντίθετα κατεβάζει σιδηρούν παραπέτασμα. Κάπως έτσι τα ληξιπρόθεσμα είναι στα 104 δισ. ευρώ και το 40% των φορολογουμένων βρίσκεται στο όριο της φτώχειας (ΙΟΒΕ).
Λέει η μελέτη του ΙΟΒΕ ότι «η επίδραση της οικονομικής κρίσης στα εισοδήματα των Ελλήνων πολιτών ήταν μεγάλη. Πέρα από τη μείωση των εισοδημάτων, ως απόλυτα μεγέθη, σημειώθηκε και σημαντική μείωση της αγοραστικής δύναμης αφού ο πληθωρισμός δεν μειώθηκε αναλογικά με τα εισοδήματα. Επιπλέον, χρησιμοποιώντας στοιχεία δηλωμένων εισοδημάτων στις φορολογικές αρχές, το ΙΟΒΕ αναφέρει ότι ορισμένοι δείκτες ανισότητας επιδεινώθηκαν, όπως ότι το συνολικό εισόδημα των χαμηλότερα αμειβομένων πολιτών μειώθηκε ως ποσοστό του συνολικού εισοδήματος». Έτσι, ο δείκτης ανισότητας Gini που εκτιμάει η Παγκόσμια Τράπεζα, κατατάσσει την Ελλάδα στην 57η θέση παγκοσμίως για το 2021.
