Οι χαμένες επικράτειες – “Άβατα”, κουκουλοφόροι και συμμορίες Ρομά

Τον 17ο αιώνα, η Γαλλία ήταν μια χώρα διχασμένη μεταξύ Διαμαρτυρομένων και Καθολικών. Στο παρελθόν, ο διχασμός είχε οδηγήσει στους θρησκευτικούς πολέμους (1562-1598) και στην σφαγή της νύχτας του Αγίου Βαρθολομαίου (24 Αυγούστου 1572). Μετά το διάταγμα ανεκτικότητας που εξέδωσε ο Ερρίκος Δ’ στη Νάντη το 1598, οι Προτεστάντες απολάμβαναν μεγάλης ανεξαρτησίας και μπορούσαν να κάνουν εξωτερικό εμπόριο ακόμα και με την εχθρική (προτεσταντική) Αγγλία.

Ρόλο πρωτεύουσας έπαιζε η La Rochelle, που τον Μάιο του 1621 κήρυξε την ανεξαρτησία της.
Την παγίωση αυτής της ανεξαρτησίας, ο Καρδινάλιος Ρισελιέ την θεωρούσε État dans l’état, δηλαδή “κράτος εν κράτει” και δάκτυλο βρετανικής και ολλανδικής παρέμβασης. Το 1627 αποφάσισε να την περιορίσει δυναμικά. Μετά από έναν χρόνο πολιορκίας –περιστατικό που περιγράφει και ο Αλέξανδρος Δουμάς στους “Τρεις Σωματοφύλακες”– επήλθε η πτώση, καθώς ο λιμός είχε αποδεκατίσει τον πληθυσμό της πόλης, από 28.000 σε μόλις 5.400.

Η προτεσταντική ανεξαρτησία θα περιοριζόταν δραστικά, αν και το ζήτημα θα παρέμενε ακανθώδες μέχρι και την Γαλλική Επανάσταση. Τέτοιους μηχανισμούς μπορούμε να ανιχνεύσουμε από τον Αμερικανικό Εμφύλιο μέχρι την δική μας Κυβέρνηση του Βουνού, αλλά θα υποθέταμε ότι στην σημερινή Ελλάδα αποτελούν παρελθόν. Όμως, σε μια δεύτερη ανάγνωση τους βλέπουμε ξανά.

Οργιάζουν οι κουκουλοφόροι

Συνηθίζουμε να ανησυχούμε για απώλεια εθνικής επικράτειας στο Αιγαίο από την Τουρκία, αλλά μια άλλη απώλεια είναι ήδη σε προχωρημένο στάδιο. Εκείνη μέσω “κρατών εν κράτει”, διότι πλέον μιλάμε για άνω του ενός. Στις 26/11/2021 κουκουλοφόροι αντιεξουσιαστές ξυλοκόπησαν φοιτητές που είχαν μαζευτεί σε προαύλιο χώρο του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης για να παίξουν επιτραπέζιο παιγνίδι, το “Πέφτει η νύχτα στο Παλέρμο”.

Το ότι αυτή η βία δεν είχε κανένα απολύτως πολιτικό ελατήριο δείχνει ότι οι κουκουλοφόροι είχαν ως σκοπό να περιχαρακώσουν την κυριαρχία τους στον συγκεκριμένο γεωγραφικό χώρο. Όχι απλώς απέναντι σε μια αντίπαλη ομάδα ή ιδεολογία, αλλά απέναντί σε όλους. Δεν τους ενδιέφερε αν κάποιος είναι πολιτικοποιημένος ή όχι, αλλά ήθελαν να δείξουν ότι είναι αφέντες αυτού του χώρου. Κι αν απαιτούν από το ελληνικό κράτος να έχει τα δικά του σύνορα ανοιχτά, τα δικά τους τα περιφρουρούν με σιδηρά πειθαρχία, ακόμα και από πιτσιρικάδες που παίζουν επιτραπέζια. Το “Αιγαίο ανήκει στα ψάρια του”, αλλά το Πανεπιστήμιο δεν ανήκει ούτε καν στους φοιτητές του.

Κι αυτό το περιστατικό ήλθε να προστεθεί σε σειρά άλλων, όπως ο ξυλοδαρμός φοιτητή στην ΑΣΟΕΕ στις 12/10/2021, διότι υποστήριζε την λειτουργία της μη συγκροτηθείσας ακόμα πανεπιστημιακής αστυνομίας, δηλαδή την “επανακατάκτηση” των πανεπιστημιουπόλεων από το ελληνικό κράτος. Αν τα Εξάρχεια με το “άβατο” αποτελούσαν την La Rochelle του αντιεξουσιαστικού χώρου, και οι Πανεπιστημιουπόλεις τις Places de Sûreté αυτών των νέων Διαμαρτυρομένων, η ανακατάληψη των Εξαρχείων από την ΕΛΑΣ και η θεσμοθέτηση της πανεπιστημιακής αστυνομίας αμφισβητούν αυτήν την κυριαρχία. Και οι βίαιες αντιδράσεις σε αυτές τις απόπειρες μοιάζουν να προκαλούν αμηχανία στο κράτος.

Οι συμμορίες Ρομά

Λίγο μακρύτερα, στα Άνω Λιόσια, στις 16/12/2021 δημοσιεύθηκαν βίντεο πυροβολισμών από μέλη συμμορίας Ρομά, που έκαναν επίδειξη δύναμης έξω από το σπίτι αρχηγού αντίπαλης συμμορίας. Συμμορίες Ρομά έχουν κάνει περιοχές όπως τα Άνω Λιόσια και το Ζεφύρι δύσκολα προσπελάσιμες από την Αστυνομία, αλλά οι “υπήκοοί” τους αμφισβητούν το ελληνικό κράτος και έξω από αυτές τις επικράτειες. Σε βίντεο της 8/3/2021, Ρομά που οδηγεί αγροτικό αρνείται να σταματήσει κατά την διάρκεια καταδίωξης στον περιφερειακό της Θεσσαλονίκης, θέτοντας σε κίνδυνο την ζωή αστυνομικών και οδηγών.

Η άσκηση επαναλήφθηκε και πιο προσφάτως, οδηγώντας στην “καταδίωξη στο Πέραμα” της 22/10/2021, κατά την οποία οι καταδιωκόμενοι επιτέθηκαν στους αστυνομικούς με το όχημα που είχαν κλέψει. Παρά τυχόν επιχειρησιακά λάθη από πλευράς ΕΛΑΣ, ένα τέτοιο περιστατικό καθίσταται εφικτό μόνον όταν υπάρχει ευθεία αμφισβήτηση του κράτους, των λειτουργών του και των νόμων του. Όπως είπε και ο πατέρας του νεκρού «Τι πήρανε; Ένα αυτοκινητάκι πήρανε». Περιστατικά σαν τα παραπάνω καθίστανται εφικτά μόνον όταν αναγνωρίζεται σαν νόμιμη κάποια άλλη “αρχή” και όταν υποταγή δηλώνεται σε άλλη εξουσία. Όταν αυτονόητο είναι όχι να σταματήσει κανείς σε μπλόκο της αστυνομίας, αλλά να πατήσει γκάζι και να φύγει.

Για λίγες μέρες η Ελλάδα κρατούσε την ανάσα της για την τύχη των αστυνομικών που έλαβαν μέρος στο περιστατικό: θα βλέπαμε ποινικές διώξεις εναντίον τους υπό την πίεση της “Αριστεράς των Δικαιωμάτων” και οι οποίες θα έδιναν σύνθημα για ένα νέο κύμα εγκληματικότητας, όπως εκείνο που σαρώνει σήμερα τις ΗΠΑ μετά το “defund the police”;
Τελικά, όλοι αφέθηκαν ελεύθεροι χωρίς περιοριστικούς όρους αλλά, για τηρηθούν οι ισορροπίες, μαζί τους αφέθηκαν ελεύθεροι και οι δύο άλλοι δράστες, παρότι είχαν συμμετάσχει σε κλοπή οχήματος. Κι άλλη αμηχανία του ελληνικού κράτους…

Ανέχεται το ελληνικό κράτος

Το ελληνικό κράτος μοιάζει ανίκανο να επιβάλλει την κυριαρχία του στις “καστροπολιτείες” Πανεπιστημιουπόλεων, Εξαρχείων και Ζεφυρίου-Άνω Λιοσίων. Ίσως τώρα κατανοούμε γιατί δεν βλέπουμε ΑΟΖ με Κύπρο και χωρικά ύδατα στα 12 μίλια. Κράτος είναι «η νομιμοποιημένη άσκηση βίας» μας λέει ο Μαξ Βέμπερ και η κρατική εξουσία μερικές φορές είναι βίαια και αποκρουστική. Στην εποχή της εικόνας, το ελληνικό κράτος αγωνιά να αποφύγει βίαιες εικόνες στις βραδινές ειδήσεις, ξεχνώντας ότι η κρατική αδυναμία μπορεί να είναι ακόμα πιο βίαια και ακόμα πιο αποκρουστική.

Μοιάζει να έχει εκχωρήσει de facto αυτονομία στα παραπάνω δύο “κράτη εν κράτει”, και συναλλάσσεται μαζί τους μέσω μιας ρεαλπολιτίκ που συναντάμε στις διεθνείς σχέσεις. Παραλλήλως, ένα τρίτο κράτος διογκώνεται στα κέντρα της Αθήνας και άλλων μεγάλων πόλεων από την πακιστανική κοινότητα, την οποία διοικεί ως οιονεί στρατό ο Τζαβέντ Ασλάμ, και η οποία διεκδικεί δυναμικά τον χώρο της.

Και τι κάνει το ελληνικό κράτος εντός της εναπομείνασας επικράτειας; Εξαντλεί την αυστηρότητά του στις μικροπαραβάσεις όσων έχουν ενεργό ΑΦΜ, πληρώνουν φόρους και τέλη κυκλοφορίας. Όσων συμπληρώνουν ευλαβικά το PLF τους κάθε φορά που ταξιδεύουν και που ποτέ δεν θα διανοούντο να πατήσουν γκάζι σε μπλόκο της αστυνομίας. Ως βραβείο για τη νομιμοφροσύνη τους κερδίζουν κλήσεις για λίγα λεπτά παράνομης στάθμευσης και πρόστιμα 100 ευρώ αν είναι ανεμβολίαστοι και άνω των 60 ετών.

Και εφαρμόζοντας μια νέα Συνθήκη της Βεστφαλίας, το ελληνικό κράτος δεν αναμιγνύεται στα εσωτερικά των σύγχρονων La Rochelle. Έτσι, οι κουκουλοφόροι που οργάνωσαν σειρά ξυλοδαρμών σε Πανεπιστημιουπόλεις ακόμη δεν έχουν διωχθεί, τουλάχιστον εξ όσων γνωρίζουμε, αλλά οι “Θεματοφύλακες του Συντάγματος” βρίσκονται ήδη στην φυλακή, όπως άλλωστε και θα έπρεπε.

Αυτοί οι τελευταίοι εκτός από βιαιοπραγίες τέλεσαν και αντιποίηση αρχής. Όχι όμως οι πρώτοι. Πώς άλλωστε θα μπορούσαν, αφού το ελληνικό κράτος έχει αποσυρθεί από τον χώρο δράσης τους; Σε ό,τι τους αφορά “αντιποίηση αρχής” διαπράττει το ίδιο το ελληνικό κράτος. Κατ’ αυτούς, τα Αστυνομικά Τμήματα Εξαρχείων και Λιοσίων είναι εισβολείς. Εφόσον νομιμοποιημένη βία ασκούν οι ίδιοι, κράτος είναι πλέον είναι αυτοί…