Πυρκαγιές στη Χίο: Μάχη με τις αναζωπυρώσεις – Βιβλική καταστροφή στο δάσος της Κλειδούς

Παρά την επιστράτευση 444 πυροσβεστών, 85 οχημάτων, 21 μονάδων πεζοπόρων τμημάτων και εθελοντών, το πύρινο μέτωπο παραμένει ενεργό, με τις φλόγες να κατευθύνονται προς τα Μαστιχοχώρια. Η Χίος δίνει μια άνιση μάχη με τον χρόνο, τη φωτιά και την ανετοιμότητα.

Ο δήμαρχος του νησιού δήλωσε πως «τα πάντα εξαρτώνται από τον καιρό», υπογραμμίζοντας ότι η απουσία δυνατών ανέμων το προηγούμενο βράδυ συνέβαλε καθοριστικά στο να μην υπάρξουν αναζωπυρώσεις. Ωστόσο, το γεγονός ότι μια ολόκληρη περιοχή στηρίζεται στις καιρικές συνθήκες για να σωθεί, αναδεικνύει με τον πιο εύγλωττο τρόπο τα όρια του σημερινού συστήματος πολιτικής προστασίας.

Ασυντόνιστη Πολιτεία, απροστάτευτοι πολίτες

Για ακόμη μία φορά, η αντίδραση του κρατικού μηχανισμού αποδείχθηκε καθυστερημένη και αποσπασματική. Αν και τα μέσα που διατέθηκαν δεν είναι λίγα, το βασικό ερώτημα παραμένει: γιατί δεν προηγήθηκε προληπτικός σχεδιασμός, αφού κάθε καλοκαίρι η χώρα βιώνει το ίδιο καταστροφικό μοτίβο;

Η Πολιτεία σήμερα εξετάζει το ενδεχόμενο οργανωμένων εμπρησμών, με τις αρχές να κάνουν λόγο για «ύποπτο μοτίβο» πυρκαγιών σε γεωγραφικά ασύνδετα σημεία. Κλιμάκιο της Διεύθυνσης Αντιμετώπισης Εγκλημάτων Εμπρησμού έχει σταλεί στο νησί, ενώ ενισχύονται οι στρατιωτικές και αστυνομικές δυνάμεις.

Ωστόσο, όσο σημαντικές κι αν είναι αυτές οι ενέργειες, έρχονται κατόπιν εορτής. Όταν η ζημιά έχει ήδη γίνει, όταν κάτοικοι αναγκάζονται να εγκαταλείπουν τα σπίτια τους μέσα σε αποπνικτική ατμόσφαιρα, όταν ζώα πεθαίνουν φρικτά, τότε η συζήτηση περί ευθυνών δεν μπορεί να αναβάλλεται.

Η καταστροφή στη Χίο, όπως και σε τόσα άλλα σημεία της χώρας τα τελευταία χρόνια, αποκαλύπτει μια κραυγαλέα αλήθεια: η Ελλάδα δεν έχει ακόμη ένα αποτελεσματικό σύστημα πρόληψης και άμεσης αντίδρασης. Η Πολιτική Προστασία παραμένει εγκλωβισμένη σε λογικές καταστολής και όχι πρόληψης. Οι τοπικές κοινωνίες δεν νιώθουν ασφαλείς, ούτε φαίνεται να εμπιστεύονται έναν μηχανισμό που ενεργοποιείται όταν η φωτιά έχει ήδη εξαπλωθεί.

Πίσω από τις δηλώσεις και τις συσκέψεις, βρίσκεται η πραγματικότητα μιας χώρας που καίγεται ξανά και ξανά, επειδή δεν διδάσκεται από τις τραγωδίες της. Η Χίος δεν είναι η εξαίρεση – είναι ο κανόνας.

Μεγάλες καταστροφές στο δάσος της Κλειδούς

Αποκαρδιωτικές είναι οι εικόνες στο δάσος της Κλειδούς, το οποίο σε μεγάλο βαθμό κάηκε από την πυρκαγιά της Κυριακής με εθελοντές και πυροσβέστες να καταβάλουν μεγάλη προσπάθεια για να μην καταστραφεί το Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης που βρίσκεται εκεί.

«Η Κλειδού πονάει μα θα γιάνει» λέει η Ε.Γεωργαντή, εκπαιδευτικός στο Κέντρο, σημειώνοντας ότι τα χειρότερα αποφεύχθηκαν χάρη στην προσφορά και στη θυσία πυροσβεστών και κυρίως εθελοντών, παιδιών της περιοχής και του νησιού πολλά από τα οποία πέρασαν από τα προγράμματα του κέντρου.

Όπως αναφέρει ο επιστημονικά υπεύθυνος του Κέντρου Σ.Σπυράκης μεγάλο μέρος του πεδίου όπου γίνονταν τα εκπαιδευτικά προγράμματα του κέντρου καταστράφηκε από τη φωτιά αλλά ευτυχώς η προσπάθεια όλων έσωσε το κέντρο. «30 χρόνια μετά, το δάσος της Κλειδούς καίγεται ξανά και μάλιστα σε μεγάλη έκταση» λέει ο ίδιος, επισημαίνοντας ωστόσο ότι πλέον όλη η προσπάθεια στρέφεται στην δράσης αναγέννησης της περιοχής.