Ποιος χρωστάει στην Ελένη Τοπαλούδη;

Κάθε γυναικοκτονία συμβαίνει δύο φορές, μία όταν γίνεται και μία όταν ξεχνιέται, όταν δεν αποδίδεται δικαιοσύνη. Η 25η Νοεμβρίου έχει ανακηρυχθεί με απόφαση του ΟΗΕ “Διεθνής Ημέρα Εξάλειψης της βίας κατά των γυναικών”. Φέτος, σε εκδήλωση των υπουργείων Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, Προστασίας του Πολίτη, Παιδείας και Θρησκευμάτων, Δικαιοσύνης και Ψηφιακής Διακυβέρνησης, παρουσία της Προέδρου της Δημοκρατίας, ο πρωθυπουργός παρουσίασε τα μέτρα και τις δράσεις της κυβέρνησης.

Κουμπί πανικού, γραμμή 15900, metoogreece.gr, 44 συμβουλευτικά κέντρα, 19 ξενώνες, 18 γραφεία ενδοοικογενειακής βίας στην ΕΛΑΣ με γυναίκες αξιωματικούς, δωρεάν νομική βοήθεια, ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα, πρόγραμμα επαγγελματικής αποκατάστασης, αυστηροποίηση ποινών στο νέο ποινικό κώδικα, είναι ορισμένα από τα νέα εργαλεία της πολιτείας.

Τρεις μόνο ημέρες μετά, 28 Νοεμβρίου, η μητέρα της Ελένης Τοπαλούδη, Κούλα Αρμουτίδου, με ανάρτησή της στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης υπενθύμισε ότι κλείνουν τέσσερα χρόνια από το τελευταίο αντίο, με μία φωτογραφία από το σαλόνι του σπιτιού της στις 05:24 τα χαράματα ακριβώς: Κάμερα και φωτεινός ωροδείκτης πάνω στο τραπεζάκι είναι απολύτως συγχρονισμένα. Φωτογραφίες της Ελένης, φαναράκια αναμμένα, δύο κόκκινα αλεξανδρινά, λευκό κυκλάμινο και σπαθίφυλλο. Όλα σε απόλυτη τάξη και καθαριότητα…

Με συνεχείς αναρτήσεις της η Κούλα Αρμουτίδου ενημερώνει ότι η νομική περιπέτεια τούς έχει κοστίσει 20.000 ευρώ, ενώ τώρα μετά από τόσες αναβολές και την ομόφωνη καταδίκη των δύο κατηγορούμενων από το Μικτό Ορκωτό Εφετείο, η οικογένεια αδυνατεί να καλύψει τα παραστατικά δίκης για τον Άρειο Πάγο.

Την ίδια στιγμή που η Κούλα Αρμουτίδου πληκτρολογεί πέρα από τον πόνο, ανιχνεύει κανείς στο λόγο της ψήγματα ακραιφνούς συγκρότησης. Το μαρτυρούν τα κολλαριστά ασπροκέντια κάτω από τις φωτογραφίες της Ελένης, αλλά και τα επιχειρήματα για την υποχρέωση του κράτους για δημιουργία ταμείου και νομική και οικονομική αρωγή για τις οικογένειες των θυμάτων.

Αν το μέτρο ενός πολιτισμού είναι το πως φέρεται στους αδυνάτους, το όριο ενός πολιτισμού είναι το πως φέρεται στους νεκρούς του. Πότε αλήθεια σταματάει η υποχρέωση της πολιτείας απέναντι σε μία δολοφονημένη γυναίκα; Πόσες φορές πρέπει να συμβεί η ίδια γυναικοκτονία ξανά και ξανά; Ποιος χρωστάει στην Ελένη Τοπαλούδη; Ποιο υπουργείο από όλα;

Αν οι κραυγές της μάνας δεν εισακουστούν, τότε η γέννηση του Ιησού, ήτοι της ελπίδας μέσα στον άνθρωπο, σε λιγότερο από ένα μήνα, θα μας βρει όλους υπόχρεους…