Ποιος είπε στον Μακρόν «βγάλε τον σκασμό» – Πίσω από τις κλειστές πόρτες

«Σε ηλικία 17 ετών, ο Εμμανουέλ μου είπε ό,τι και να κάνεις εγώ μία ημέρα θα σε παντρευτώ». Όχι, δεν πρόκειται για ατάκα ρομαντικής νουβέλας, αλλά για την αρχή μίας ερωτικής ιστορίας που κατέπληξε τη Γαλλία, αλλά και σηματοδότησε τη δημιουργία ενός πολιτικού διδύμου που κατέκτησε την προεδρία της Γαλλίας. Οι Γάλλοι –κι όχι μόνο– δεν χορταίνουν την κατάδυσή τους στα άδυτα του ζεύγους Μακρόν. Ενδεικτικό, το ενδιαφέρον που εκδηλώθηκε για το νέο βιβλίο που μόλις κυκλοφόρησε υπό τον τίτλο “Αρκεί να είμαστε οι δυο μας” και περιλαμβάνει –μεταξύ των άλλων– μαρτυρίες ατόμων του στενού περιβάλλοντος του προεδρικού ζεύγους.

Συγγραφέας του είναι η πρώην φίλη της Μπριζίτ Μακρόν, Γκαέλ Τσακαλόφ, η οποία επιχειρεί να σκιαγραφήσει και συνάμα να ψυχογραφήσει τον δεσμό και την καθημερινότητα του ζεύγους. Η ίδια είχε πρόσβαση σε αυτούς, αρκετά χρόνια πριν την εκλογή του Εμμανουέλ, αλλά και μετά την μετακόμισή του στο Μέγαρο Ελιζέ. Το τελευταίο της συγγραφικό πόνημα, όμως, έβαλε τέλος στη φιλία αυτή, με τους Μακρόν να βγάζουν μία σκληρή ανακοίνωση, μετά την αποτυχημένη προσπάθειά τους να εμποδίσουν την έκδοσή του.

Η εξουσία είναι το υπέρτατο αφροδισιακό. Το έχει πει και ο Χένρι Κίσινγκερ. Το διεγερτικό που μεθούσε τον Καλλιγούλα, ασκεί την ίδια επιρροή και σήμερα στους απανταχού ηγέτες. Το μείγμα έρωτα και εξουσίας, όμως, εκτινάσσει το παιχνίδι του συγκεκριμένου με το αφηρημένο, του πραγματικού με το φανταστικό, του θηλυκού με το αρσενικό και στον πυρήνα όλης αυτής της έξαψης βρίσκεται το παίγνιο εξουσίας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Πολλά ζευγάρια ανά τους αιώνες μοιράστηκαν αυτή την ηδονή, αλλά και βυθίστηκαν στην κόλασή της: σκάνδαλα, αστάθμητοι παράγοντες, πόλεμοι, διαψεύσεις, γνωστά και παρασκηνιακά μαχαιρώματα με ή και χωρίς εισαγωγικά. Μυήθηκαν μαζί, σχεδόν μυσταγωγικά σ’ αυτή τη συγκοινωνούσα και παράλληλα συγκρουσιακή σχέση της προσωπικής με τη δημόσια ζωή τους: Φράνκλιν και Έλεονορ Ρούσβελτ, Ρόναλντ και Νάνσι Ρήγκαν, Μάργκαρετ και Ντένις Θάτσερ, Νικολά Σαρκοζί και Κάρλα Μπρούνι, Μπιλ και Χίλαρι Κλίντον, Μπαράκ και Μισέλ Ομπάμα, η λίστα δεν έχει τελειωμό…

Έρωτας που έγινε εμμονή

Κάθε ένα από αυτά τα ζευγάρια δοκιμάστηκε στην αρένα με τα λιοντάρια. Η διαφορά είναι ότι οι πολιτικοί ηγέτες, μετά των συζύγων τους, αντί για πανοπλία φορούσαν κομψά και ατσαλάκωτα ρούχα και αντικαθιστούσαν τα όπλα με ευφράδεια και μόνιμα λευκά χαμόγελα. Ακόμα, όμως, και οι αλλοιωμένοι από τη χρυσόσκονη του μύθου του Κάμελοτ, Τζον και Τζάκι Κένεντι, ταλανίζονταν από τους δαίμονές τους.

Παρόλα αυτά, τα αρχέτυπα και οι συμβολισμοί στη συλλογική συνείδηση βρήκαν την απήχησή τους στην ιστορία των Κένεντι, χρίζοντάς τους “χρυσό ζευγάρι” στο πάνθεον της πολιτικής ιστορίας. Νέοι, όμορφοι, γοητευτικοί, φαινομενικά αγαπημένοι, γονείς μικρών παιδιών, φωτογενείς και προικισμένοι με ένα τραγικό και πρόωρο τέλος που θα ζήλευαν οι αρχαίοι τραγικοί. Αυτό τους έσωσε και από την φθορά. Ασχέτως με το τέλος, η αφετηρία έμοιαζε ιδανική.

Αντιθέτως, το ζεύγος Μακρόν, από τα παρασκήνια ακόμα, πριν καν εισέλθουν δηλαδή στην πολιτική σκηνή, παρέκκλιναν από τα τετριμμένα αυτού που θα χαρακτήριζε κανείς “εύπεπτο” πολιτικό ζεύγος. Τα 25 χρόνια διαφοράς, το γεγονός ότι εκείνη ήταν παντρεμένη, καθηγήτριά του και μητέρα τριών ενήλικων παιδιών πριν καν επισημοποιηθεί η σχέση τους, καθιστούσε το ζευγάρι αυτό τουλάχιστον ασυνήθιστο, πόσο μάλλον κατάλληλο για να διεκδικήσει την προεδρία της Γαλλίας.

Με κάποιο μαγικό τρόπο, όμως, ο Εμμανουέλ και η Μπριζίτ μετέτρεψαν κάθε μειονέκτημά τους στα μάτια του άγραφου πολιτικού πρωτοκόλλου σε πλεονέκτημα. Πήραν τα ηνία της ιστορίας τους και την αφηγήθηκαν οι ίδιοι στο κοινό, δίχως να κρύψουν(;) κάτω από το χαλί. Εξάλλου, μετά από την φαινομενική τελειότητα, τίποτα άλλο δεν είναι πιο ελκυστικό από την εξανθρωπισμένη ατέλεια. Ακόμα κι αν αυτή αποτυπώνεται στον παράφορο έρωτα ενός ανήλικου αγοριού με την παντρεμένη δασκάλα του και τη σταδιακή εξέλιξη αυτού του έρωτα σε εξάρτηση και εμμονή καθόλη τη διάρκεια της ενήλικης ζωής του.

Ένας από τους κορυφαίους επικοινωνιολόγους που προσέλαβαν κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας εντόπισε εξαρχής τη δυναμική του ζευγαριού. «Θα πουλήσετε εσάς, τους εαυτούς σας, συμπεριλαμβανομένου και του έρωτά σας». Κι αυτό ακριβώς έκαναν! Η ευφυής, διακριτική και με χιούμορ σύζυγος του Γάλλου προέδρου Μπριζίτ καταρρίπτει το στερεότυπο της γυναίκας-τρόπαιου που συνοδεύει συχνά τους ισχυρούς άνδρες. Αυτό ιντριγκάρισε τη γαλλική κοινωνία και ειδικά τις γυναίκες, στις οποίες απολαμβάνει εντυπωσιακή δημοφιλία.

Βήμα χωρίς της Μπριζίτ

Σύμφωνα με το βιβλίο, η μέχρι πρότινος άπειρη στην πολιτική Μπριζίτ είναι ιδιαιτέρως χοντρόπετση. Δεν πτοείται από τα κακόβουλα σχόλια και πολύ συχνά παρηγορεί τον σύζυγό της, όταν εκείνος δυσκολεύεται να διαχειριστεί κάποιο απρεπές δημοσίευμα σε σχέση με εκείνη. Φίλοι και αντίπαλοι συμφωνούν στο ότι ο Γάλλος πρόεδρος μπορεί να αλλάξει γνώμη για τα πάντα σε χρόνο ρεκόρ. Εγκρίνει την ιδέα ενός συμβούλου του και την αποδομεί αμέσως, μόλις εκείνος εγκαταλείψει το γραφείο του. Ένα μόνο πράγμα στη ζωή του παραμένει “μη διαπραγματεύσιμο”: η αφοσίωσή του στη Μπριζίτ.

Αν και δεν είναι μυστικό ότι πολλοί τον κατηγορούν για “ναπολεόντειο σύνδρομο” και ναρκισσιστική συμπεριφορά, το εγώ του θρυμματίζεται σε ό,τι έχει να κάνει με τη σύντροφό του. Τον μοναδικό άνθρωπο που μπορεί να του πει στα μούτρα «βγάλε τον σκασμό!» – σύμφωνα με το βιβλίο του το έχει πει. Από τις ελάχιστες φορές που την παράκουσε ήταν για το ζήτημα της επανεκλογής του. Η Μπριζίτ επιθυμούσε να εγκαταλείψει μετά από μία θητεία την πολιτική σκηνή. Εκείνος αντιστάθηκε και μετά από σκληρές διαπραγματεύσεις στην ιδιωτικότητα της κρεβατοκαμαράς τους, εξασφάλισε τη στήριξη της. Εξάλλου, χωρίς αυτή δεν κάνει βήμα.

Όταν σε συναντήσεις με άλλους ηγέτες εκείνος είναι απότομος τραχύς ή απλά χάνει τον έλεγχο της συζήτησης, έχουν καθιερώσει έναν μυστικό κώδικα επικοινωνίας. Μέσω αυτού, παίρνει τα ηνία της συζήτησης η Μπριζίτ, υιοθετώντας ένα ζωηρό, έξυπνο, ακαταπόνητο και σχεδόν ακαταμάχητο στους γηραιούς ηγέτες στυλ. Αυτό ισχύει και για τις κοινωνικές τους σχέσεις και εκδηλώσεις. Όταν ο Εμμανουέλ βαριέται ή κουράζεται αρκεί ένα σινιάλο, ώστε να σώσει την κατάσταση η σύζυγός του.

Η σύνδεση και η συνεργασία τους δεν τελειώνει εκεί. Κάθε ημέρα ανελλιπώς, περίπου στις 2:00’ μετά τα μεσάνυχτα, οι δυο τους κλείνονται στο γραφείο του προέδρου για να συζητήσουν τα της ημέρας τους με ένα ποτήρι κρασί. Έχουν προηγηθεί δεκάδες συναντήσεις στους διαδρόμους και ακόμα περισσότερα τηλεφωνήματα. Η μόνιμη παρουσία της Μπριζίτ έχει απομακρύνει αρκετούς συνεργάτες του, οι οποίοι στην πορεία δεν δέχτηκαν την εμπλοκή της. Η μοίρα τους ήταν κοινή: είδαν την πόρτα της εξόδου.

Όσοι παραμένουν, τα έχουν καλά μαζί της. Η τακτική αυτή αποτελεί μονόδρομο για την επιβίωση κάποιου στο Προεδρικό Μέγαρο. Εξάλλου, ο Μακρόν μονίμως δηλώνει ότι «κανείς δεν καταλαβαίνει καλύτερα την κοινή γνώμη από τη Μπριζίτ. Αυτή είναι η γέφυρά μου με τον κόσμο». Σε αντίθεση  με τον Μακρόν που φοβάται για την ασφάλειά του, η σύζυγός του ξεγλιστράει συχνά, απολαμβάνοντας βραδινές βόλτες στο Παρίσι. Φοράει τζιν, αθλητικά παπούτσια και καπέλο, ώστε να μην αναγνωρίζεται. Συχνά συνοδεύεται από συνεργάτες της. Προσπαθεί επίσης να διατηρήσει μία σχετική κανονικότητα, βλέποντας φίλες και απολαμβάνοντας δείπνα και ποτά μαζί τους.

Το δαχτυλίδι του Μακρόν

Οι δυο τους έχουν πολλά τελετουργικά. Φορούν από δύο βέρες. Η πρώτη κυρία της Γαλλίας δεν αποχωρίζεται τη διαμαντένια βέρα του γάμου της που τελέστηκε το 2007. Φοράει, όμως, και το δαχτυλίδι της κατά πολύ μεγαλύτερης αδελφής της, η οποία έφυγε από τη ζωή σε τροχαίο. Τότε, η Μπριζίτ ήταν μόλις οκτώ ετών. Παραμένει μέχρι και σήμερα η μεγαλύτερη απώλεια της ζωής της: τη στιγμάτισε και την ανάγκασε να ωριμάσει. Από την άλλη της καλλιέργησε μία εκ φύσεως ανθεκτικότητα, η οποία την χαρακτηρίζει μέχρι και σήμερα.

Ο Εμμανουέλ όταν την γνώρισε ως 15χρονος μαθητής, παρατήρησε το δακτυλίδι και η ίδια του περιέγραψε ότι με τον τρόπο αυτό νιώθει ότι κουβαλάει την αδελφή της μαζί της. Στην αρχή της σχέσης τους, της είχε εξομολογηθεί ότι μέχρι να παντρευτούν θέλει και εκείνος να φοράει ένα δαχτυλίδι δικό της «για να τον συνοδεύει παντού». Ενθυμούμενη τα λόγια του, του δώρησε μία βέρα, όταν εκείνος έγινε δεκτός στο πανεπιστήμιο. Του την έδωσε την ημέρα που αποχωρίζονταν για έξι ολόκληρους μήνες. Ο νεαρός Μακρόν, όμως, δεν έβγαλε ποτέ το δαχτυλίδι αυτό, το οποίο φοράει ακόμα και σήμερα.

Η οικογένειά του είχε φρόντισε να τον απομακρύνει από τη Μπριζίτ πριν ακόμα αποφοιτήσει από το σχολείο, στέλνοντάς τον στο Παρίσι. Ήλπιζαν ότι θα ερωτευόταν μία συμφοιτήτριά του. Η μητέρα του Μακρόν, αφού απέτυχε να λογικέψει τον γιό της, στράφηκε στην κυρία Τρινιέ. «Εσύ έζησες τη ζωή του. Εκείνος όμως δεν θα μπορέσει να αποκτήσει παιδιά μαζί σου» της είπε.

Παρά την επιρροή της Μπριζίτ, ο Μακρόν παραμένει “μαμάκιας”. Μιλάει καθημερινά με τη μητέρα του, η οποία του έχει παθολογική αδυναμία. Ανησυχεί διαρκώς για τον γιό τους, φοβούμενη ότι θα πέσει θύμα επιθέσεως. Μετά από πολλές δυσκολίες, πεθερά και νύφη απολαμβάνουν μία καλή σχέση. Και οι δύο συμφωνούν ότι η πολιτική δεν είναι η πραγματική κλίση του Εμμανουέλ, η οποία θα διαφανεί μετά την θητεία του.

Και οι δύο τον ενθαρρύνουν να στραφεί στη συγγραφή. Ο Εμμανουέλ λατρεύει το γράψιμο. Όταν ήταν, μάλιστα, νέος έχει γράψει μία ερωτική νουβέλα, αφιερωμένη και απολύτως εμπνευσμένη από τη Μπριζίτ. Την έχουν διαβάσει ελάχιστοι πιστοί φίλοι του ζευγαριού και δύσκολα θα έβλεπε ποτέ το φως της δημοσιότητας. Εξάλλου, το ζευγάρι διατηρεί εδώ και χρόνια τους ίδιους πιστούς φίλους, οι οποίοι τυγχάνει να είναι αυτοί που υποστήριξαν το δεσμό τους σε χαλεπούς καιρούς. Η αποκάλυψη της σχέσης τους συγκλόνισε τον περίγυρό τους και ειδικά η Μπριζίτ, ενώ ήταν μία ιδιαίτερα κοινωνική γυναίκα της τοπικής ελίτ, εξοστρακίστηκε. Η ίδια, πάντως, αποδείχθηκε επιεικής με αυτούς που μετέπειτα εξέφρασαν την μεταμέλειά τους, σε αντίθεση με τον Εμμανουέλ που είναι πιο εκδικητικός.

Η ρομαντική πλευρά του προέδρου

Η συχνότητα της καθημερινής επικοινωνίας τους από το δημόσιο τηλέφωνο του πανεπιστημίου δεν έχει καταλαγιάσει μέχρι και τώρα. Σύμφωνα με μαρτυρίες συνεργατών του, αποπροσανατολίζεται όταν δεν την βρίσκει στο τηλέφωνο. Η παρουσία της λειτουργεί καταπραϋντικά για εκείνον. Τον μαλώνει όταν τρώει τα νύχια του, τον προστατεύει πολλές φορές και από τον ίδιο του τον εαυτό και τον νουθετεί, όταν αυτό κρίνεται απαραίτητο. Ακόμα και οι στενοί του συνεργάτες την αποκαλούν «προσωπική του γιατρό».

Αν, όμως, κανείς υπέθετε ότι η Μπριζίτ έχει υιοθετήσει τον ρόλο της μαμάς στη σχέση θα έκανε λάθος. Παρά τη διαφορά ηλικίας που έχουν, η Μπριζίτ είναι η μικρότερη από έξι αδέλφια. Την χωρίζουν 20 χρόνια από τον μεγαλύτερο αδελφό της. Ως αποτέλεσμα απολάμβανε ιδιαίτερη προσοχή και τρυφερότητα, κάτι που λαμβάνει και από τον σύντροφό της. Ενδεικτικό είναι ότι έχει διακόψει συνομιλίες για να τσεκάρει αν εκείνη έφαγε, αν της πέρασε κάποια αδιαθεσία, ή αν απόλαυσε τη βόλτα της.

Παρά τον κυνισμό που του προσάπτουν οι αντίπαλοί του, σύμφωνα με τη συγγραφέα του βιβλίου, έχει μία αθεράπευτα ρομαντική πλευρά. Λατρεύει την ποίηση, τα μυθιστορήματα και συχνά στις κουβέντες τους, οι δύο παραθέτουν αποσπάσματα ή στίχους. O ρομαντισμός αυτός ήταν που τον οδήγησε να ζητήσει το χέρι της Μπριζίτ από τα τρία της παιδιά, τα οποία περιέργως αποδέχθηκαν εξαρχής τη σχέση. Κι αυτό παρά το γεγονός ότι μία από τις κόρες της Μπριζίτ ήταν συμμαθήτρια του Μακρόν στο σχολείο. Πλέον, τα εφτά εγγόνια της Μπριζίτ τον αποκαλούν χαϊδευτικά «μπαμπά» και όταν θίγεται το ζήτημα του παιδιού που δεν απέκτησε ποτέ, εκείνος δηλώνει γεμάτος: «τα παιδιά της Μπριζίτ είναι και δικά μου, τα εγγόνια της το ίδιο».

Σύμφωνα με το βιβλίο, οι φήμες για τη σεξουαλικότητά του δεν πτοούν ιδιαίτερα τον Μακρόν, ο οποίος έχει πολλάκις παρηγορήσει τη μητέρα του, η οποία τον προτρέπει να τις διαψεύσει. Αν κερδίσει την επανεκλογή του, πάντως, αυτός είναι που θα γελάσει τελευταίος, έχοντας πάντα στο πλευρό του τη Μπριζίτ. Αυτή, μεταξύ αστείου και σοβαρού, έχει προειδοποιήσει ότι θα προβεί σε ολικό λίφτινγκ αν είναι να “αντέξει” τέσσερα ακόμα χρόνια στην προεδρία…