Ποιος κρύβεται πίσω από την βία στα Πανεπιστήμια;

Προσομοιάζουν κυρίως με χούλιγκανς των γηπέδων, με παραστρατιωτική δομή, αν δεν είναι ακριβώς οι ίδιοι! Επίσης δεν έχουν γυναίκες ποτέ μαζί τους, πράγμα που παραπέμπει σε οργανώσεις… ειδικού σκοπού! Οι κανονικοί φοιτητές των πανεπιστημίων είναι πολύ cool για να κυνηγιούνται μεταξύ τους και πολλοί πιο αδιάφοροι για διεκδικήσεις, πόσω μάλλον για εγκληματικές πράξεις, που δεν προσδίδουν κανένα πολιτικό κέρδος, ούτε επηρεάζουν την εξουσία. Μάλλον επιδοτούν τον αυταρχισμό της…

Άλλωστε δεν είμαστε στο 1974, της αποχουντοποίησης των Πανεπιστημίων, των φοιτητικών εντάσεων, των ΚΝΑΤ κλπ! Το βλέπεις και στις συνελεύσεις τους, τσακώνονται μεν, αλλά αν μειοψηφήσουν και δεν περάσει η πρότασή τους, αποχωρούν. Μέχρις εκεί! Οι συγκρούσεις μεταξύ φοιτητικών ομάδων είναι ξεκάθαρα ανύπαρκτες έως μηδενικές.

Όσο το αναλύω, καταλήγω στα παλιά πάλι συμπεράσματα, ότι οι παραπάνω τραμπούκοι ή μπαχαλάκηδες, είναι οι ασύλληπτοι καταστροφείς πέριξ του Πολυτεχνείου πιο παλιά, στο τέλος των πορειών για τα σπασίματα τζαμαριών και των μολότοφ σε μόνιμη βάση, στην ανεξιχνίαστη MARFIN και όπου αλλού παίρνουν εντολές… και παρεμβαίνουν! Από πού παίρνουν εντολές, ας το βρουν οι αρμόδιοι της ΕΥΠ και της αντιτρομοκρατικής που είναι η δουλειά τους!

Οι γνωστοί-άγνωστοι

Όπως χθες, που κυνηγούσαν και έδερναν δέκα θρασύδειλοι μαζί έναν φοιτητή κάποιας παράταξης στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, που σύμφωνα με ανακοίνωση των “δαρμένων”, ήταν παντελώς άγνωστοι και δεν ήταν φοιτητές! Όπως πάλι προχτές στη Νομική, που χάλασαν μια αδιάφορη εσωτερική εκδήλωση της ΔΑΠ (για ξεκάρφωμα ίσως;) δέρνοντας σοβαρά φοιτητή που αντιστάθηκε και ίσως έστειλαν και προειδοποίηση στους καθηγητές (Γρίβας, Μάζης, Γιώργος Φίλης) που διαφωνούν στα Ελληνοτουρκικά και πιο τραβηγμένα, για να αλλαχθεί η ατζέντα από τις διώξεις υπουργών για τα Τέμπη… Ένας ξυλοδαρμός, πολλά οφέλη!

Άλλωστε, πάντα, η κάθε εξουσία χρησιμοποιεί θεμιτούς και αθέμιτους τρόπους για να επιβιώσει και να μείνει στην φιλήδονη αρχομανία της και την στενόμυαλη σκέψη της! Δεν εξηγείται το γεγονός, άλλωστε, ότι αυτούς τους χούλιγκανς δεν τους συναντάς ποτέ στους Πανεπιστημιακούς χώρους, σαν φωνή, σαν παρέμβαση πολιτική, σαν εκδήλωση με αιτήματα και εμφανίζονται οργανωμένοι με μαύρα και κουκούλες, ωσάν στρατός, πάντα βουβοί, χωρίς καμία φανερή διεκδίκηση ή ανακοίνωση, μόνο στις συγκεντρώσεις, για να τις διαλύσουν φυσικά και να δείρουν πολύ σκληρά όποιους τους κοντράρουν… Όπως και στα… γήπεδα!

Τα ΜΜΕ δυστυχώς δεν το ψάχνουν βαθύτερα, ούτε τις αιτίες ύπαρξης των αμόρφωτων αυτών ανθρωποειδών, των μπαχαλάκηδων δηλαδή της Μεταπολίτευσης! Δεν είναι αντι-εξουσιαστές, αγαπητοί δημοσιογράφοι της τηλεόρασης, οι χούλιγκανς των γηπέδων και των συγκεντρώσεων! Μια χαρά τα πάνε με την εξουσία και τις ομάδες τους και με το χαρτζιλίκι τους και με την βία που τους θρέφει! Υπαρξιακά ζητήματα πάνε να λύσουν στα γήπεδα και όπου αλλού διαταχτούν! Το σύγχρονο παρακράτος εκπροσωπούν, στις ουρές απ’ τις πορείες, στα ραντεβού στα γήπεδα και μέσα στα Πανεπιστήμια, τελευταία μόνο καταδρομικά γιατί δεν “χωράνε” στο …”πεδίο”!

Το κατασκεύασμα της “βίας στα Πανεπιστήμια”

Τα φοιτητικά campus πρέπει να μείνουν ανοιχτά, γιατί ούτε σφραγίζονται, ούτε ελέγχονται οι τεράστιοι αύλειοι χώροι τους, αλλά ούτε και επηρεάζουν αυτά τα γεγονότα την φοιτητική ζωή (ανύπαρκτη επιρροή) παρά την …κυβερνητική υπερβολή για “κέντρα ανομίας”, που διογκώνουν στη συνέχεια τα ΜΜΕ, κυρίως η τηλεόραση και εξαγριώνονται οι νεοέλληνες με την βία των ακραίων φοιτητών, που μόνο φοιτητές δεν είναι!

Οι είσοδοι των κτιριακών εγκαταστάσεων σαφώς πρέπει να είναι “έξυπνα” ελεγχόμενοι, αλλά το πανεπιστήμιο σαν ζωντανός οργανισμός, πρέπει να παραμείνει άσυλο ιδεών, εκδηλώσεων και πολιτισμού! Δεν είναι ούτε μπορεί να γίνει σχολικό Λύκειο, ούτε αστυνομοκρατούμενο “στρατόπεδο”! Δεν μπορεί να είναι τα Πανεπιστήμια, κέντρα έρευνας, ιδεών, γνώσης και πολιτισμού και ταυτόχρονα να θεωρούνται κέντρα ανομίας! Η “βία στα Πανεπιστήμια” θεωρώ ότι είναι περισσότερο κατασκευή, παρά πραγματικότητα.

Ούτε μια παραταξιακή “κατάληψη” χώρου, χωρίς έκνομες δραστηριότητες, είναι ακραία μορφή βίας, όπως παρουσιάζεται. Η μεταπολίτευση με τον εκδημοκρατισμό των Πανεπιστημίων, ορθώς πιστεύω επέτρεψε, για άλλους ανέχτηκε, ειδικούς χώρους των φοιτητικών παρατάξεων και πιστεύω ότι αυτό θα έπρεπε να είχε γίνει θεσμός. Το ότι περιθωριοποιήθηκε και παρέμειναν μόνο ελάχιστοι χώροι παρατάξεων κι αυτοί “υπό κατάληψη”, αυτό δεν τιμά ούτε την διοίκηση των ιδρυμάτων, ούτε την στοχοποίηση των νεολαιών που απαιτούν παραταξιακούς χώρους, φυσικά ελεγχόμενους απ’ την διοίκηση.

Το εμπόριο ναρκωτικών

Όσον δε αφορά το λιανεμπόριο ναρκωτικών στα μεγάλα campus, στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, στο Οικονομικό (Πατησίων) και δευτερευόντως στο Μετσόβειο, αυτοί κατ’ ουσίαν περνούν σχεδόν απαρατήρητοι απ’ τον φοιτητόκοσμο, γιατί αυτό δεν τους αφορά, παρά τους κάποιους αυτονόητους κινδύνους. Οι φοιτητές, απ’ όσο ξέρω, τους αποφεύγουν όπως ο διάβολος το λιβάνι! Οι συμμορίες των ναρκωτικών δρουν ούτως ή άλλως φανερά παντού, αφού τα ναρκωτικά έχουν μπει έντονα στη ζωή του σύγχρονου κόσμου.

Εδώ χρειάζεται πράγματι η Αστυνομία, αλλά αυτό δεν έχει το πολιτικό αντίκρισμα για να τους εκδιώξουν, όπως κάνουν υπερβολικά τελευταία με τις “καταλήψεις”! Ίσως, πιθανώς το επιτρέπουν, για να μην εμπορεύονται τα ναρκωτικά σε άλλα σημεία της πόλης που …προκαλούν την κοινωνία περισσότερο! Δυστυχώς, αν ένας άρρωστος χρήστης, που αδυνατεί να τον περισυλλέξει το κράτος για θεραπεία, μπει στον χώρο του Πανεπιστημίου για να κάνει χρήση ή να “ψωνίσει”, αν δεν πάει εκεί στο ανοιχτό Πανεπιστήμιο, δυστυχώς θα τον βρει η κοινωνία στα δημόσια πάρκα και στις πλατείες μπροστά στα παιδάκια και στους παππούδες…

Αυτό είναι και το σύνηθες στα κέντρα των πόλεων, όπου δεν υπάρχουν οι “κοινόχρηστοι” χώροι των Πανεπιστημίων! Μήπως τελικά βολεύει το κράτος η διακίνηση ναρκωτικών στα Πανεπιστήμια, παρά στα πάρκα και τις πλατείες; Το κακό δυστυχώς δεν κρύβεται! Η διακίνηση των ναρκωτικών στα campus των πανεπιστημίων, που αποτελούν και την κύρια παραβατικότητα στους χώρους αυτούς, νομίζω ότι αντιμετωπίζονται εύκολα αν υπάρχει… θέληση! Η Πανεπιστημιακή Αστυνομία θα είχε μια σημασία, σαν κλιμάκιο ασφαλείας, αν ήταν διακριτική η παρουσία της στην αποτροπή κυρίως της κάθε παραβατικότητας, αλλά ποτέ με την επιθετική παρουσία των ΜΑΤ εναντίον φοιτητών, που αποτελεί… βαρβαρότητα!

Ας μην ισοπεδώνουμε για λόγους μυωπικής πολιτικής, ότι πολυτιμότερο παράγει η χώρα μας, που είναι η γνώση και οι επιστήμες (εξαγώγιμο προϊόν)! Είναι ζήτημα επιλογής, λοιπόν, και τα διλήμματα σχεδόν ψεύτικα, εφόσον δεν αντιμετωπίζονται τα βασικά προβλήματα της φτώχειας, της ανεργίας, του άπληστου καταναλωτισμού, των ναρκωτικών, της παραβατικότητας, του χουλιγκανισμού των γηπέδων, του εκφασισμού των οπαδών, των συμμοριών, της υποχρηματοδότησης των Πανεπιστημίων, αλλά και της στάσης του φοιτητικού κινήματος που διαιρεμένο εντέλει, αδιαφορεί για την προβοκατόρικη βία και την κατασυκοφάντησή του, απ’ τους εντεταλμένους καταδρομείς των γηπέδων και της κάθε παραεξουσίας…

Ο ρόλος των ΜΑΤ

Άλλωστε, κάποτε, είχαν γίνει της μόδας οι συγκρούσεις των χουλιγκάνων με τα ΜΑΤ τα σαββατοκύριακα πέριξ των Εξαρχείων, χωρίς κανένα λόγο και αιτία! Σαν παιχνίδι ή σαν εξάσκηση για πολλούς, με βαθύτερα αίτια για όσους προσπαθούσαν να το εξηγήσουν! Δεν ξέρω αν πίσω από όλα αυτά κρύβεται το οργανωμένο έγκλημα, η πρώην Greek Mafia, που τελευταία φαίνεται (αποδεκατισμένη) να έχει αλλάξει χέρια, όπως όλα τα πράγματα στη χώρα μας απ’ το 2010 και μετά εκχωρούνται στους “ξένους”! Πιστεύω ότι όλα κρύβουν “χρήμα”! Πάντως όποτε γίνονται συλλήψεις, πάντα συλλαμβάνονται περιέργως και αλλοδαποί μπαχαλάκηδες!

Ούτε έχει αποδειχτεί ότι κρύβεται στα παραπάνω, ο οργανωμένος αντιεξουσιαστικός χώρος ή η εξωκοινοβουλευτική αριστερά! Αυτοί πάνε πάντα συντεταγμένοι στις πορείες και τα κράνη και οι σημαίες τους είναι κυρίως για την προστασία τους και όχι για τους κατά μέτωπο ξυλοδαρμούς, που τους δέρνει αλύπητα κάθε φορά η Αστυνομία με τα κλομπ και τα κρότου λάμψης. Αυτοί πληρώνουν περισσότερο απ’ όλους την ουτοπική ιδεολογία τους και τον θυμό απ’ το άδικο κράτος, που τους τσακίζουν κάθε φορά τα ΜΑΤ!

Τα ΜΑΤ Προστασίας του πολίτη, που δυστυχώς ανταποκρίνονται πάντα με πάθος και λάθος τρόπο “επί δικαίων και αδίκων”, στο “κάλεσμα” κάθε φορά των κουκουλοφόρων παρακρατικών, με τον “μαρμαροπόλεμο” από το μόνιμα “αφύλακτο” KING GEORGE (τι ντροπή) και τις μολότοφ τσέπης, χωρίς φυσικά κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα! Η Αστυνομία δυστυχώς 40 χρόνια τώρα, δεν τα έχει καταφέρει να πατάξει αυτή τη συγκεκριμένη περιστασιακή βία, με σαφώς ύποπτα και “απολίτικα” χαρακτηριστικά. Ούτε καν έχει βρει από που προέρχεται!

Επιλεγμένη ανικανότητα ή σκέτη ανικανότητα, δεν το γνωρίζω… Σίγουρα σαν σύστημα εξουσίας δεν την φοβάται, γιατί η βία αυτή δεν ακουμπάει στον πυρήνα του λαού, ο οποίος αγανακτισμένα, την απεχθάνεται. Ξέρει κάτι ή δεν ξέρει η Αστυνομία, μόνο αυτή το… ξέρει! Εμείς απλώς διαισθανόμαστε…

 

---

 

Ο Σπύρος Κανιώρης είναι Μηχανολόγος Μηχανικός. Έχει διατελέσει μέλος Αντιπροσωπείας ΤΕΕ