“Πονηρέ πολιτευτή”, νησιά είναι και οι …Σποράδες
01/02/2018του Δημήτρη Σκουτέρη –
Δανείζομαι το στίχο του μεγάλου Διονύση Σαββόπουλου γιατί αυτός μου ήρθε στη μνήμη, καθώς διάβαζα την είδηση ότι διακόπτεται η ακτοπλοϊκή σύνδεση Θεσσαλονίκης-Σποράδων. Λίγες μέρες πριν κάποιοι είχαν βάλει τον Τσίπρα να εκτεθεί, επαναλαμβάνοντας τις ανακοινώσεις του υφυπουργού Νησιωτικής πολιτικής για επιδοτήσεις του ακτοπλοϊκού εισιτηρίου εντός του 2018 (μόνον για τους νησιώτες στα νησιά όπου αυξήθηκε ή θα αυξηθεί ο ΦΠΑ) ως δήθεν υλοποίηση του Μεταφορικού Ισοδυνάμου (σχετικό άρθρο).
Γι’ αυτούς που έχουν αναλάβει το σχεδιασμό και υλοποίηση της Νησιωτικής πολιτικής, προφανώς νησιά είναι μόνον αυτά της εκλογικής τους περιφέρειας (και έστω και της περιφέρειας Βορείου Αιγαίου); Δεν υπάρχουν τα νησιά του Ιονίου, του Αργοσαρωνικού, τα Κύθηρα, τα Αντικύθηρα, η Θάσος, η Σαμοθράκη, οι Σποράδες;
Είναι πράγματι Υφυπουργός Νησιωτικής πολιτικής κάποιος που περιορίζει τις αρμοδιότητές του στις Περιφέρειες Βορείου και Νοτίου Αιγαίου και κυρίως επικεντρώνει το ενδιαφέρον του στην εκλογική του περιφέρεια; Κάπως αλλιώς τον έλεγαν οι παλαιοί. Εύστοχα τον περιέγραψε και ο Σαββόπουλος ως «πονηρό πολιτευτή».
Έγκλημα στις Σποράδες και στη Θεσσαλονίκη
Μεγάλη αναστάτωση προκλήθηκε στις Σποράδες, αλλά και στη Θεσσαλονίκη μετά τη γνωστοποίηση ότι διακόπτεται η ακτοπλοϊκή σύνδεσή τους. Μια σύνδεση που μόνον τα τελευταία δύο χρόνια (κατά την θερινή περίοδο) εξυπηρέτησε περισσότερους από 120.000 επιβάτες (αν και το τίμημα ήταν ιδιαίτερα υψηλό). Συγκεκριμένα με απόφαση της εταιρείας Hellenic Seaways, το Flying Cat 4, που εκτελούσε το δρομολόγιο από το λιμάνι της Θεσσαλονίκης προς Σκιάθο, Σκόπελο, Αλόννησο, φέτος το καλοκαίρι θα χρησιμοποιηθεί σε άλλη γραμμή από το λιμάνι της Ραφήνας.
Αυτό γιατί οι πολιτικοί φωστήρες εκεί στην Ακτή Βασιλειάδου στον Πειραιά δεν έχουν ακόμα, τρία χρόνια από την ανάληψη της κυβερνητικής ευθύνης, επανασχεδιάσει τα ακτοπλοϊκά με βάση τις νέες συνθήκες των 30.000.000 τουριστών και όχι μόνον. Η ανάπτυξη των νησιών αφήνεται στις “καλές” προθέσεις της κάθε ακτοπλοϊκής εταιρείας (διάβαζε στην αύξηση της κερδοφορίας, όπως είναι απόλυτα λογικό για ιδιωτικές εταιρείες).
Ας ακούσουν τους τοπικούς παράγοντες
Μπουτάρης: «τα τελευταία χρόνια έχει γίνει μια συστηματική προσπάθεια από πλευράς μας για την τουριστική αναβάθμιση της Θεσσαλονίκης. Με κοινή προσπάθεια πολλών εμπλεκόμενων φορέων, κατάφερε η πόλη μας να επανασυνδεθεί με τα νησιά των Βόρειων Σποράδων, γεγονός που έφερε σημαντικά οικονομικά, τουριστικά και εμπορικά οφέλη, τόσο για εμάς, όσο και για τα νησιά των Σποράδων. Επισημαίνουμε επίσης, ότι το λιμάνι της Θεσσαλονίκης δεν εξυπηρετεί μόνο τους κατοίκους της πόλης και της ευρύτερης περιοχής της Κεντρικής και Δυτικής Μακεδονίας και Ηπείρου, αλλά και των γειτονικών χωρών που επιθυμούν να ταξιδέψουν ακτοπλοϊκώς στις Σποράδες. Επιτελεί δηλαδή τον ρόλο του ως κομβικής σημασίας λιμάνι για τη Βόρειο Ελλάδα και τα Βαλκάνια. Τα οικονομικά και κοινωνικά οφέλη που θα προκύψουν, τόσο για τη Θεσσαλονίκη και την ευρύτερη περιοχή όσο και για τις Σποράδες είναι πολλαπλά».
Διαμάντη (πρόεδρος της Ένωσης Ξενοδόχων Σκοπέλου): «Η ακτοπλοϊκή σύνδεση της Θεσσαλονίκης με τις Βόρειες Σποράδες είναι ζωτικής σημασίας για το νησί μας και τις τουριστικές επιχειρήσεις μας. Δεν μας συνδέει μόνο με τη Θεσσαλονίκη, αλλά και με τη μακεδονική ενδοχώρα και τις όμορες χώρες των Βαλκανίων, καθώς και με τους ταξιδιώτες που μέσω του αεροδρομίου Μακεδονία φθάνουν στη Θεσσαλονίκη… Μόνο κατά τη χαμηλή σεζόν περιμένουμε μια άνοδο της τάξης του 10 – 12%. Για την περίοδο υψηλής ζήτησης η αύξηση θα είναι… 110%».
Την εκτίμηση ότι η ακτοπλοϊκή σύνδεση με τη Θεσσαλονίκη οδήγησε σε αύξηση στην τουριστική κίνηση της τάξης του 20% εξέφρασε και η υπεύθυνη δημοσίων σχέσεων της Ένωσης Ξενοδόχων Σκοπέλου Μαρία Βογιατζόγλου.
Πολιτική ανικανότητα ή πολιτικό delivery;
Εμπιστεύονται ακόμα εκεί στο ΣΥΡΙΖΑ τον υφυπουργό τους, όταν αντί να προλαμβάνει καταστάσεις, όπως αυτή της διακοπής της ακτοπλοϊκής σύνδεσης Θεσσαλονίκης-Σποράδων αναγκάζει τον Κουρουμπλή και την κυβέρνηση να τρέχουν πίσω από τις εξελίξεις; Εμπιστεύονται έναν άνθρωπο που διαστρεβλώνει ακόμα και την έννοια του Μεταφορικού Ισοδυνάμου όταν από την Μυτιλήνη δηλώνει:
«Το Μεταφορικό Ισοδύναμο αποτελούσε ένα αίτημα δεκαετιών τόσο των νησιωτών, όσο και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης των νησιών. Η φιλοσοφία του μέτρου αφορά στην επιδότηση της μεταφοράς επιβατών-νησιωτών και στη μεταφορά εμπορευμάτων από και προς τα νησιά…. Ο προϋπολογισμός του μέτρου, αρχικά, θα είναι 50 εκατ. ετησίως, ποσόν το οποίο θα ανέλθει –στην πλήρη εφαρμογή του μέτρου– σε 150 εκατ. ετησίως. Τα χρήματα αυτά θα προκύψουν από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων».
Ας προσπαθήσει να μάθει από την έννοια του Μεταφορικού Ισοδυνάμου (παρακαλούνται οι κ.κ. καθηγητές στους οποίους ανατέθηκαν οι μελέτες για το Μεταφορικό Ισοδύναμο να του εξηγήσουν σχετικά).
Τακτικισμοί της τελευταίας στιγμής
Προσπαθώ αρκετό καιρό να αποκρυπτογραφήσω τη λογική, τη φιλοσοφία των μέτρων της νησιωτικής πολιτικής της κυβέρνησης, που κατά καιρούς εξαγγέλλει ο αρμόδιος υφυπουργός. Με βοήθησε να καταλήξω σε κάποια συμπεράσματα το άρθρο του καθηγητή κ. Μελά «Οι “πόλεμοι” του ΣΥΡΙΖΑ και ο Sun Zu». Συμφωνώ απόλυτα με τον συγγραφέα ότι «η απουσία συνολικής στρατηγικής για κάθε επιμέρους σημαντικό ζήτημα οδηγεί αναπόφευκτα σε τακτικισμούς της τελευταίας στιγμής, οι οποίοι τις περισσότερες φορές οδηγούν αναπόφευκτα σε λάθη και αποτυχίες».
Στην άσκηση νησιωτικής πολιτικής, όμως, υπεισέρχεται και το φαινόμενο του πολιτικού delivery. Απαίτησαν κάποιοι να αυξηθεί ο ΦΠΑ στα νησιά. Παραλάβαμε την οδηγία και την παραδώσαμε (delivered) προς υλοποίηση. Απαίτησαν κάποιοι να μη θιγούν συμφέροντα τραπεζών, στις οποίες η ακτοπλοΐα οφείλει περί το 1 δισ. Παραλάβαμε την οδηγία και την παραδώσαμε (delivered) προς υλοποίηση.
Ούτε ριζικό ανασχεδιασμό των ακτοπλοϊκών μεταφορών επιχειρούμε, ούτε σχεδιάζουμε τις συνδυασμένες μεταφορές (πλοίο-υδροπλάνο-αεροπλάνο-χερσαία μέσα), ούτε αναπτύσσουμε την είσοδο του υδροπλάνου ως εναλλακτικού μέσου μεταφοράς. Απεναντίας βαφτίζουμε ως Μεταφορικό Ισοδύναμο την επιδότηση με 150 εκατ. από το 2019 του εισιτηρίου μόνον των νησιωτών, ώστε να διευκολύνουμε περιστασιακά και ταμειακά τους ακτοπλόους. Απαίτησαν τρία νέα καζίνο και μείωση της φορολογίας τους. Παραλάβαμε την οδηγία και την παραδώσαμε (delivered) προς υλοποίηση με το πολυνομοσχέδιο.
Αξίζει στους νησιώτες μια τέτοια πολιτική συμπεριφορά;