“Περιμένω εγώ την Πρόεδρο της Δημοκρατίας στην καλύβα μου στο ποτάμι”…

Ρεαλίστρια, μητέρα δύο κοριτσιών, γιαγιά, επαγγελματίας ψαράς η ίδια, με δύσκολες συνθήκες στην αναζήτηση του μεροκάματου, με στερήσεις και απρόοπτα με τους ερειστικούς γείτονες των ελληνοτουρκικών συνόρων, η κυρά Άρτεμη περίμενε με αγωνία την σημερινή μέρα όπου θα αξιώνονταν να δει την πολιτειακή ηγεσία της χώρας, προσωπικότητες κι εκπροσώπους όλης της κοινωνικής διαστρωμάτωσης που καλεί κάθε χρόνο η Πρόεδρος.

Τα έκτακτα όμως γεγονότα με τις αβυσσαλέες πυρκαγιές και η κατάσταση έκτακτης ανάγκης στην οποία βρίσκεται η χώρα, οδήγησε στην ματαίωση της προγραμματισμένης δεξίωσης. «Ενημερώθηκα από την γραμματέα της κ. Προέδρου για την εξέλιξη αυτή αν και όλα, το αεροπορικό μου εισιτήριο από την Αλεξανδρούπολη ήταν ήδη κανονισμένο να κατέβω αύριο με την κόρη μου Φωτεινή, γιατί μόνη μου δεν θα τα κατάφερνα» θα πει χτες, ενώ δέχεται βροχή τις ευχές και για τα γενέθλια της που τα γιόρτασε πρώτη φορά στο χωριό της, εκτός καλύβας, με τον άντρα της τον μπάρμπα Νίκο και τις κόρες της.

Ένα τεράστιο ταψί σπιτικό παστίτσιο για την οκταμελή οικογένεια  και την χαρά του ανταμώματος από τα χέρια της κυράς του Δέλτα, ήταν το μεσημεριανό της, ενώ με την αλλαγή του προγράμματος θα ξαναεπιστρέψει στο ποτάμι-σύνορο, τον Έβρο, εκεί που κυματίζει η γαλανόλευκη σημαία μέρα νύχτα, σηματοδοτώντας την παρουσία της, όπως και των καλυβιέρηδων εθνοφυλάκων, φρουρών του δαιδαλώδους Δέλτα και μοναδικού υγροβιότοπου της περιοχής.

Πολλά έχουν δει τα μάτια της, εκεί στα νερένια σύνορα με προκλήσεις κι επιθετικές συμπεριφορές γειτόνων, εκεί που ασκεί την βιοπάλη, που ψαρεύει, μπαλώνει δίχτυα, κουβαλά πάγους για την συντήρηση των αλιευμάτων, αφού όλα μεταφέρονται όπως πόσιμο νερό, ξύλα για τις σόμπες, πετρέλαιο για τις βάρκες, τρόφιμα καθώς το κοντινότερο μάρκετ αν βγεις στην στεριά, λόγω του άθλιου χωματόδρομου, είναι σε απόσταση μιας ώρας!

Εκεί επιβιώνουν σπαρτιάτικα, περιορισμένα, δίχως ανέσεις με υψηλές θερμοκρασίες, ακόμη πιο έντονες λόγω της λαμαρινένιας κατασκευής της καλύβας και με παγωνιές και πλημμύρες το χειμώνα, αλλά και το φαινόμενο της ξηρασίας όταν πέφτουν τα νερά. Το καλύβι όμως της κυράς του Δέλτα Έβρου είναι πάντα ανοικτό και φιλόξενο, για στρατιωτικούς, λιμενικούς, για ερασιτέχνες ψαράδες, κυνηγούς, φυσιολάτρες, περαστικούς, για προσκυνητές του εξωκλησιού του Αγίου Ανθίμου.

«Μπορεί οι έκτακτες συγκυρίες της χώρας μας να μην βοήθησαν την συνάντηση μου με την Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Κατερίνα Σακελλαροπούλου, αλλά θέλω να ελπίζω ότι θα συναντηθούμε στο ταπεινό καλύβι μου, στο Δέλτα του Έβρου, τον 15Αυγυουστο που όπως πληροφορήθηκα θα επισκεφθεί το νόμο μας. Για μένα θα είναι η μέγιστη χαρά και τιμή. Θυμάμαι ότι ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας είχε πραγματοποιήσει μια επίσκεψη αστραπή στο Δέλτα, με μπλάβα του Στρατού, αλλά δεν σταμάτησε στην καλύβα όπου τον χαιρετήσαμε από μακριά. Καλό είναι να δουν με τα μάτια τους αυτοί οι ανώτατοι άρχοντες τι σημαίνει να είσαι σ αυτή τη γωνιά εθελοντής, ακοίμητος φρουρός των συνόρων, βλέποντας δίπλα σου στα δύο μίλια τα φώτα, από τα τουρκικά χωριά, την Εnez, την άλλοτε ελληνική Αίνο, και να ακούς το κάλεσμα του μουεζίνη στο τζαμί πέντε φορές τη μέρα»…

Η κυρά του Δέλτα επέλεξε αυτή την ζωή στο ποτάμι στο πλευρό του άντρα της και είναι η μοναδική γυναίκα που ζει μονίμως με αυτές τις δύσκολες συνθήκες, από νεαρό κορίτσι μέχρι σήμερα που έγινε και γιαγιά, αλλά δεν το βάζει κάτω. Αστείρευτη σε διηγήσεις, βαθιά θρησκευόμενη άνθρωπος, με χιούμορ και αρχές, διδάσκει με την στάση και τις εμπειρίες ζωής που μοιράζεται με τους επισκέπτες της, απολαμβάνοντας τον σεβασμό απ’ όλα τα μέλη του εκεί δραστήριου συλλόγου “Αινήσιο Δέλτα Φερών Έβρου”, που είναι από τα πρώτα εγγεγραμμένα κάτι δεκαετίες πριν…