Συνελήφθη ο Χρήστος Μαυρίκης για απόπειρα δωροδοκίας αρεοπαγίτη
20/05/2025
Φέρεται να επισκέφθηκε στο γραφείο του τον ανώτατο δικαστικό λειτουργό και του έδωσε επιστολή, ώστε να μεσολαβήσει για θετική έκβαση μιας υπόθεσής του.
Στη σύλληψη του Χρήστου Μαυρίκη προχώρησαν οι αρχές το μεσημέρι της Τρίτης, 20 Μαΐου, καθώς φέρεται να αποπειράθηκε να δωροδοκήσει ανώτατο δικαστικό λειτουργό.
Ο Χρ. Μαυρίκης, γνωστός από παλαιότερες υποθέσεις, προσέγγισε τον δικαστή στο γραφείο του και του παρέδωσε επιστολή, ζητώντας την παρέμβασή του υπέρ θετικής έκβασης σε υπόθεση που είχε εκδικαστεί στο Πρωτοδικείο Αθηνών.
Σύμφωνα με πληροφορίες, στην επιστολή περιλαμβανόταν ο αριθμός της επίμαχης αγωγής, ενώ αναφερόταν πως ο ίδιος ο Χρ. Μαυρίκης θα λάμβανε ως «προμήθεια» το ποσό του ενός εκατομμυρίου ευρώ, εφόσον η υπόθεση εξελισσόταν ευνοϊκά. Η αναφορά στο χρηματικό ποσό άφηνε σαφείς υπαινιγμούς για ενδεχόμενη δωροδοκία του δικαστή. Ο αρεοπαγίτης αντέδρασε άμεσα, καταγγέλλοντας το περιστατικό στις αρμόδιες αρχές.
Μετά την καταγγελία, διατάχθηκε κατεπείγουσα προκαταρκτική εξέταση για την υπόθεση, στο πλαίσιο της οποίας εκδόθηκε ένταλμα σύλληψης για τον Χρήστο Μαυρίκη, ο οποίος και εντοπίστηκε στο πλαίσιο της αυτόφωρης διαδικασίας.
Αν και αποσύρθηκε από τη δημόσια σφαίρα τα τελευταία χρόνια, ο Χρήστος Μαυρίκης παραμένει στη συλλογική μνήμη ως εμβληματική φιγούρα του σκοτεινού παρασκηνίου της Μεταπολίτευσης, σε μια από τις πιο ταραγμένες και διχαστικές περιόδους της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας.
Το 1989, στη δίνη της πολιτικής κρίσης που έμεινε γνωστή ως «το βρώμικο ’89», ο Μαυρίκης κατηγορήθηκε ότι βρισκόταν στο επίκεντρο ενός εκτεταμένου δικτύου τηλεφωνικών υποκλοπών. Υπουργοί, πολιτικοί αντίπαλοι και δημοσιογράφοι φέρονταν να παρακολουθούνται και να ηχογραφούνται συστηματικά.
Οι αποκαλύψεις προκάλεσαν σοκ στην κοινή γνώμη και λειτούργησαν ως καταλύτης για ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις, σε μια εποχή που η ελληνική Δικαιοσύνη προσπαθούσε να ρίξει φως σε μεγάλα σκάνδαλα, όπως εκείνα του Κοσκωτά και της Τράπεζας Κρήτης.
Ο ίδιος ο Μαυρίκης ισχυριζόταν ότι δρούσε κατόπιν εντολών και με την ανοχή ανώτερων πολιτικών προσώπων. Για την υπόθεση των τηλεφωνικών παρακολουθήσεων καταδικάστηκε τελικά το 1998 σε ποινή φυλάκισης πέντε ετών.