Στην επιτυχία χωρίς χάρτη

της Νεφέλης Λυγερού  – 

Μέσω ενός εγχειρήματος που ξεκίνησε ως χόμπι, η Ελληνομερικανίδα Τζοάν Καλαφάτης έχει μετατραπεί σε μία από τις σημαντικότερες μπλόγκερ. Πληρώνεται για να ταξιδεύει, φτιάχνοντας σταδιακά τη δική της μικρή διαδικτυακή αυτοκρατορία. Αυτό, όμως δεν σημαίνει ότι προτίθεται να εγκαταλείψει το πάθος της για την υποκριτική.

Μία 26χρονη Αμερικανίδα ελληνικής καταγωγής που δοκιμάζει την τύχη της στη βιομηχανία του θεάματος στο Λος Άντζελες, διακρίθηκε ως μία από τις σημαντικότερες travel blogger του κόσμου. Η Τζοάννα Καλαφάτη γυρίζει όλο τον κόσμο, με το κόστος των ταξιδιών της να καλύπτεται από κορυφαία ξενοδοχεία, ταξιδιωτικές εταιρείες και τουριστικά γραφεία, με στόχο να προωθήσουν τις υπηρεσίες τους στους εκατοντάδες χιλιάδες αναγνώστες του μπλόγκ της Lose the map.

Η Τζοάννα- κατά κόσμον Ιωάννα- γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη από Έλληνες γονείς που είχαν μεταναστεύσει στην άλλη άκρη του Ατλαντικού για σπουδές και εργασία. Επέστρεψε στην Ελλάδα όταν ήταν ακόμα μωρό, άρα οι πρώτες αναμνήσεις της είναι από τη Νέα Μάκρη, εκεί που μετακόμισαν. «Μου άρεσε υπερβολικά η γειτονιά μου, και η περιέργειά μου για εξερεύνηση ξεκίνησε από την περιοχή γύρω από το σπίτι μου. Από το δάσος της Νέας Μάκρης, μέχρι τα στενά της Σύρου, το χωριό του πατέρα μου στην Λευκάδα. Πάντα ήθελα να εξερευνώ όλα τα μέρη γύρω μου, να δω τι μπορώ να βρω και να ανακαλύψω. Επίσης στα χρόνια του δημοτικού σ’ ένα αγγλόφωνο σχολείο, η επαφή με τους συμμαθητές μου που προέρχονταν απ’ όλο τον κόσμο, μου κίνησε το ενδιαφέρον για να αποκτήσω περισσότερες εμπειρίες να γνωρίσω τον κόσμο».

Μιά ζωή σαν ταξίδι

Η παραμονή της στην Ελλάδα διήρκησε οκτώ χρόνια. Αμέσως μετά επέστεψαν οικογενειακώς στη Νέα Υόρκη. Η σχέση της με την Ελλάδα, όμως, δεν τελείωσε εκεί. Η οικογένειά της διατήρησε το σπίτι στη Νέα Μάκρη, με αποτέλεσμα να επιστρέφει κάθε καλοκαίρι. Μέχρι την αποφοίτησή της από το πανεπιστήμιο περνούσε τις καλοκαιρινές διακοπές της στην Ελλάδα. «Ακόμα και σήμερα κρατάω στενή επαφή με όλους τους συγγενείς μου, και πολλούς παλιούς φίλους – κάθε χρόνο προσπαθώ να περάσω τουλάχιστον ένα η δύο μήνες Ελλάδα, και επίσης να εργαστώ στην χώρα όποτε μπορώ, όπως για παράδειγμα όταν συμμετείχα στο γύρισμα ενός ντοκιμαντέρ στην Ειδομένη με θέμα τους πρόσφυγες».

Στην Αμερική σπούδασε οικονομικά στο πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, αλλά η απασχόλησή της με τα καλλιτεχνικά, κυρίως την υποκριτική και τη συγγραφή άρθρων την συνεπήρε. Μετά την αποφοίτησή της αποφάσισε να μετακομίσει στο Λος Ἀντζελες στα τέλη του 2010 για να παρακολουθήσει μαθήματα υποκριτικής και να εργαστεί σαν ηθοποιός.

Έλαβε μέρος σε θεατρικές παραστάσεις, αρκετές ανεξάρτητες κινηματογραφικές παραγωγές, διαφημίσεις και  μουσικά βίντεο. «Στον κενό χρόνο μου, ενθυμούμενη τις εμπειρίες και τα ενδιαφέροντα των παιδικών μου χρόνων, και αντιλαμβανόμενη ότι στο κομμάτι της ηθοποιίας δεν είχα τον πλήρη έλεγχο, αποφάσισα την δημιουργία του travel blog». Εξάλλου, η Ιωάννα από μικρή συνόδευε τους γονείς της στα πολλαπλά ταξίδια τους και το ενδιαφέρον της για την εξερεύνηση του κόσμου διαρκώς και μεγάλωνε.

Όταν έχασε τον χάρτη

Στα 19 της χρόνια, ούσα ακόμα φοιτήτρια, ακολούθησε ένα εξαμηνιαίο πρόγραμμα σπουδών στην Βραζιλία και στη Νότια Αφρική. Ήταν η πρώτη φορά που για ένα σημαντικό διάστημα παρέμεινε στο εξωτερικό. Οι εμπειρίες που απέκτησε στις οικογένειες που την φιλοξένησαν, στις καθημερινές επαφές της με τους κατοίκους, την ώθησαν να αντιληφθεί σε βάθος τον πολιτισμό, τα ήθη και τα έθιμα των χωρών αυτών. «Μετά από αυτό το ταξίδι, συνειδητοποίησα ότι ήθελα να συνεχίσω τα ταξίδια μου όσο το δυνατόν περισσότερο και να προσθέτω στις ήδη υπάρχουσες εμπειρίες μου».

Κάπως έτσι γεννήθηκε το Lose the map. Μέσω αυτού ταξιδεύει ανά τον κόσμο, δίνοντας συμβουλές σε επίδοξους τουρίστες. «Πέντε λόγοι για τους οποίους πρέπει να εξερευνήσετε την Ευρώπη μέσω τρένου», «Πώς να παραμείνεις σε φόρμα όσο ταξιδεύεις», «πρώτες εντυπώσεις και εγχώρια ζωή», «οι γειτονιές ανά τον πλανήτη», «βασικός οδηγός για να μην είσαι ένας ακόμα απαίσιος τουρίστας».

Με μία βαλίτσα στο χέρι και μία φωτογραφική μηχανή, η Ιωάννα έκανε το πάθος της επάγγελμα. Όσον αφορά τους προορισμούς, έχει καταλήξει ότι το κάθε μέρος που επισκέπτεται, για διαφορετικούς λόγους, της προσφέρει μια ξεχωριστή εμπειρία. «Θα μπορούσα να πω ότι η Ιαπωνία και η Νορβηγία ξεχωρίζουν ως δύο από τις πιο ενδιαφέρουσες χώρες που έχω επισκεφτεί. Η κουλτούρα της Ιαπωνίας είναι συναρπαστική, και η καθημερινή ζωή εκεί είναι τελείως διαφορετική από οποιαδήποτε άλλη χώρα. Η Νορβηγία επίσης έχει καταπληκτικά τοπία, κυρίως τον χειμώνα όπου και βίωσα για πρώτη φορά την πολική νύχτα στον Αρκτικό Κύκλο»

Πριν καλά-καλά το καταλάβει, ήρθε και μία παγκόσμια διάκριση, με την οποία φιγουράριζε στους κορυφαίους travel bloggers. Στη λίστα ήταν τα μεγαλύτερα ονόματα με πολλά περισσότερα χρόνια στην πλάτη τους. Το Mediarails, που εκτύπωσε τον κατάλογο, συνδέει ταξιδιωτικές εταιρίες και τουριστικά γραφεία με μπλόγκερς που εκτιμούν ότι παράγουν υπηρεσία υψηλής ποιότητάς. «Στο εγγύς μέλλον θέλω να αφοσιωθώ περισσότερο στην παραγωγή κινηματογραφικών ταινιών και τηλεοπτικών σειρών όπως και travel βίντεο. Ελπίζω, όμως, κάποια στιγμή στο μέλλον, μετά από αυτές τις ενέργειες μου, να μπορώ να αρχίσω το δικό μου travel show».

Πάνω απ’ όλα ηθοποιός

Η αγάπη της για την υποκριτική, όμως, δεν την εγκαταλείπει. Επειδή μετακόμισε στη Νέα Υόρκη από μικρή ηλικία και μιλάει αγγλικά με αμερικάνικη προφορά στοχεύει περισσότερο στην αμερικάνικη αγορά, όπου υπάρχουν περισσότερες ευκαιρίες. Βοηθά βέβαια το ότι λίγοι ηθοποιοί μιλούν ελληνικά στο Hollywood. Λόγω της ελληνικής γλώσσας της έχουν δοθεί ευκαιρίες που δύσκολα θα της είχε διαφορετικά στο ξεκίνημα της καριέρας της.

«Το Λος Άντζελες είναι ίσως η πλέον ανταγωνιστική πόλη στον κόσμο ως προς τον κινηματογράφο και την τηλεόραση. Έχω παίξει σε ανεξάρτητες παραγωγές που έχουν προβληθεί σε διάφορα φεστιβάλ, όπως σε ένα μικρού μήκους, στο οποίο πρωταγωνιστούσα και το οποίο προκρίθηκε στις Κάννες».

Στην ερώτηση αν νιώθει περισσότερο Ελληνίδα ή Αμερικανίδα εκείνη απαντάει: «πηγαινοέρχομαι Ελλάδα κάθε χρόνο και έτσι μου δημιουργείται η περίεργή αίσθηση ότι δεν ανήκω 100% σε κανέναν τρόπο ζωής. Όταν είμαι Αμερική μου λείπουν μερικά πράγματα από τον τρόπο ζωής και την καθημερινότητα της Ελλάδας. Συγχρόνως όταν επιστρέφω Ελλάδα, έχω συνηθίσει τον τρόπο σκέψης και λειτουργίας της Αμερικής με συνέπεια να αισθάνομαι την αναγωγή της προσαρμογής όπου ευρίσκομαι».

Το επόμενο ερώτημα έρχεται αυθόρμητα: Θα επέστρεφε, άραγε, ποτέ στην Ελλάδα; Και η απάντηση αναμενόμενη: «Τώρα πλέον μετά από τόσα χρόνια μακριά δεν νομίζω ότι θα επέστρεφα μόνιμα στην Ελλάδα, κυρίως σε εποχή κρίσης, όπου υπάρχουν ελάχιστες επαγγελματικές ευκαιρίες».