Το Εθνικό Συμβούλιο Διεκδίκησης των οφειλών της Γερμανίας για την επέτειο της απελευθέρωσης της Αθήνας

«…Παντού, όλο και πιο πολλοί άντρες, γυναίκες, παιδιά προστρέχουνε στις πλατείες, αναμαλλιασμένοι από τον άνεμο, γελώντας, κλαίοντας. Εκατοντάδες σημαίες, γαλανόλευκες ή κόκκινες, ξεπετάχτηκαν μέσα από το πλήθος και, μονομιάς, αυτή η απέραντη μάζα αρθρώθηκε και σείστηκε σε μια κίνηση. (..) Τρεις μέρες και τρεις νύχτες ο λαός της Αθήνας, τσακισμένος από τα δεινά τόσων μαύρων ατελείωτων χρόνων, από τόσα πένθη και τόση μιζέρια, ο πεινασμένος, άρρωστος λαός, που έφτυνε αίμα, ξετυλίχτηκε κάτω από τον ήλιο και με το φως των πυρσών, χωρίς να κοιμηθεί, χωρίς να πιει και χωρίς να φάει, κρατημένος απ΄ το ομαδικό παραλήρημα, από την απέραντη χαρά της λευτεριάς, που είχε ξαναβρεθεί». A. Kedros, «Le peuple roi», Παρίσι, 1952.

Στις 12 Οκτωβρίου 1944, η Αθήνα λυτρώθηκε από το ναζιστικό εφιάλτη. Μετά από 3,5 εφιαλτικά χρόνια βάρβαρης Κατοχής αλλά και μεγαλειώδους Εθνικής Αντίστασης, ο λαός της Αθήνας υποδέχθηκε την ελευθερία του με μια πρωτόγνωρη έκρηξη χαράς και δίκαιη υπερηφάνεια για τους σκληρούς αγώνες και τις θυσίες του. Είναι γεγονός αναμφισβήτητο ότι η Εθνική μας Αντίσταση, με πρωτοπόρο το ΕΑΜ και την πολύτιμη συμβολή όλων των αντιστασιακών οργανώσεων, είχε εξαιρετικά επιτεύγματα: κανένας Έλληνας δεν πολέμησε στο Ανατολικό μέτωπο, ούτε σε άλλο μέτωπο κατά των συμμαχικών δυνάμεων, ματαιώθηκε η πολιτική επιστράτευση και σώθηκε η ελληνική νεολαία από τα κάτεργα του Χίτλερ την ώρα που 7,5 εκατομμύρια νέοι απ’ όλη την Ευρώπη δούλευαν ως σκλάβοι στα γερμανικά κολαστήρια, αποτράπηκε η προσάρτηση ολόκληρης της Μακεδονίας από την Βουλγαρία και είχαμε το θαύμα της «Ελεύθερης Ελλάδας» στο 40% της έκτασης της ελληνικής επικράτειας, με πρωτοποριακούς δημοκρατικούς θεσμούς οργάνωσης της παραγωγής και της κοινωνίας. Επιπλέον, με την πολύπλευρη, μαζική και ηρωική δράση του Λαού μας απέναντι στην τριπλή γερμανική, ιταλική και βουλγαρική κατοχή, καθηλώθηκε στην Ελλάδα σημαντικός αριθμός μεραρχιών του Άξονα, τις οποίες στερήθηκε ο Χίτλερ από κρίσιμα για την εξέλιξη του πολέμου μέτωπα.

Όμως, ογδόντα ένα χρόνια μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας, η καθοριστική συμβολή της Ελλάδας στην Αντιφασιστική Νίκη των Λαών δεν έχει ακόμη εμπράκτως αναγνωριστεί, δεδομένου ότι η Γερμανία, παραβιάζοντας ακόμη και την ίδια της την υπογραφή στη Συνθήκη του Λονδίνου, αρνείται να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της απέναντι στην Ελλάδα για τα αποτρόπαια ναζιστικά εγκλήματα: τις σφαγές αμάχων και τα Ολοκαυτώματα, το λιμό της Κατοχής, την εξολόθρευση της Εβραϊκής κοινότητας, τη λεηλασία του πλούτου και των αρχαιολογικών θησαυρών της πατρίδας μας, την καταστροφή των δημόσιων και ιδιωτικών υποδομών, την καταναγκαστική εργασία. Επιπλέον, με τα τριάκοντα αργύρια των περιβόητων γερμανικών ταμείων, ιδρυμάτων και προγραμμάτων («Ελληνογερμανική Συνέλευση», «Ελληνογερμανικό Ταμείο για το Μέλλον», «Ελληνογερμανικό Ίδρυμα Νεολαίας», «εκπαιδευτικά προγράμματα», κ.α.), η γερμανική κυβέρνηση επιχειρεί να πλαστογραφήσει την Ιστορία, να διεισδύσει στους μαρτυρικούς τόπους και να υπονομεύσει τη διεκδίκηση των γερμανικών οφειλών.

Ας γίνει σε όλους σαφές: η Ιστορία της Κατοχής έχει γραφτεί με το αίμα του ελληνικού λαού και δεν παραχαράσσεται. Η Εθνική Αντίσταση αποτελεί την τιμή και την υπερηφάνεια της Ελλάδας. Οι γερμανικές οφειλές προς την Ελλάδα είναι νομικώς ενεργές και δικαστικώς επιδιώξιμες. Η Ελληνική Δημοκρατία, καλείται να υλοποιήσει, χωρίς άλλη αναβολή, την ιστορική απόφαση της Βουλής των Ελλήνων της 17ης Απριλίου 2019 προχωρώντας στη σθεναρή και συστηματική διεκδίκηση των γερμανικών οφειλών. Ευλόγως αξιώνουμε να τεθεί το θέμα των απαράγραπτων γερμανικών οφειλών προς την Ελλάδα κατά την επίσημη συνάντηση του Υπουργού Εξωτερικών της Ελληνικής Δημοκρατίας Γιώργου Γεραπετρίτη, με τον Γερμανό ομόλογό του, Johann Wadephul, την προσεχή Δευτέρα στην Αθήνα.

Καταληκτικά, η απόδοση δικαιοσύνης για τα ναζιστικά εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, έχει εξαιρετικά επίκαιρο χαρακτήρα, ιδιαίτερα στη σκοτεινή εποχή μας, ως αναγκαία πράξη για τη θωράκιση της δημοκρατίας και την κατίσχυση της ειρήνης. Όσο δεν αποδίδεται δικαιοσύνη για τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, όσο δεν τιμωρούνται οι θύτες και δεν αποζημιώνονται τα θύματα, η ανθρωπότητα θα ξαναζεί την επανάληψη των εγκλημάτων αυτών.