Ενόχληση ΗΠΑ για την προσέγγιση Κίνας – Ιταλίας

Ο επικεφαλής της αμερικανικής διπλωματίας Μάικ Πομπέο επέκρινε τις χώρες οι οποίες, όπως η Ιταλία, εντάσσονται στους «νέους δρόμους του μεταξιού», το φαραωνικό σχέδιο υποδομών που προωθεί η Κίνα, υποστηρίζοντας ότι το «πολιτικό κόστος» θα είναι μεγαλύτερο από το «οικονομικό όφελος».

«Απογοητευόμαστε κάθε φορά που μια χώρα δεσμεύεται σε αυτές τις εμπορικές ανταλλαγές και αλληλεπιδράσεις με την Κίνα, που δεν είναι ξεκάθαρες», είπε κατά τη διάρκεια μιας ακρόασης στο Κογκρέσο.

Ο Αμερικανός ΥΠΕΞ αναγνώρισε το «δικαίωμα» του Πεκίνου να συμμετέχει στον παγκόσμιο εμπορικό ανταγωνισμό, αλλά συμπλήρωσε ότι θα πρέπει να το πράττει με «τρόπο διαφανή», «ανοικτό», και «νόμιμο».

«Όμως αυτό δεν συμβαίνει σε πολλές από τις πρωτοβουλίες των “νέων δρόμων του μεταξιού”», όπως είναι αυτές που αφορούν «την Ιταλία ή άλλες χώρες», κι «αυτό μας λυπεί διότι θεωρούμε ότι οι πολίτες των χωρών αυτών θα είναι οι χαμένοι σε τελευταία ανάλυση».

«Όταν εμπλέκονται σε αυτές τις συναλλαγές που δεν είναι στην πραγματικότητα οικονομικές, με δημόσιες επιχειρήσεις, ή ελεγχόμενες από το Κράτος, αυτό δεν προοιωνίζεται τίποτε καλό για τους πολίτες τους. Αυτό μπορεί να έχει όφελος προσωρινά, να σχηματίζει κανένας την εντύπωση ότι αποκτά φθηνά προϊόντα, ή μια γέφυρα ή έναν δρόμο με χαμηλό κόστος, αλλά σε τελευταία ανάλυση υπάρχει πολιτικό κόστος, που θα είναι πολύ μεγαλύτερο από το οικονομικό όφελος», επέμεινε ο επικεφαλής του Στέιτ Ντιπάρτμεντ.

Παρά τις έντονες ανησυχίες που έχουν εκφράσει οι ΗΠΑ αλλά και εταίροι της στην ΕΕ, η ιταλική κυβέρνηση υπέγραψε το Σάββατο με την Κίνα μια σειρά συμφωνιών ώστε η Ρώμη να ενταχθεί στο σχέδιο «Μία Ζώνη, Ένας Δρόμος».

Έγινε έτσι η πρώτη χώρα της Ομάδας των Επτά (G7) πιο βιομηχανικά ανεπτυγμένων κρατών του πλανήτη που θα συμμετάσχει σε αυτό το πρόγραμμα, που προβλέπει την κατασκευή θαλάσσιων και χερσαίων υποδομών και ανακοινώθηκε από το Πεκίνο το 2013.

Οι δύο πλευρές συνολικά υπέγραψαν 29 συμφωνίες και πρωτόκολλα που, σύμφωνα με όσα ανακοίνωσε η ιταλική κυβέρνηση, ανέρχονται συνολικά σε 2,5 δισεκατομμύρια ευρώ, ενώ μπορούν «δυνητικά» να φθάσουν μέχρι «τα 20 δισεκατομμύρια ευρώ». Σχεδιάζονται ιδίως επενδύσεις στα λιμάνια της Γένοβας και της Τεργέστης, στρατηγικής σημασίας για τη θαλάσσια πρόσβαση της Κίνας στην ευρωπαϊκή αγορά.