Η δίκη για το φόνο του Κουμανταρέα από προστατευόμενό του

Έξι χρόνια μετά τη στυγερή δολοφονία του συγγραφέα Μένη Κουμανταρέα οι καταδικασθέντες σε πρώτο βαθμό σε ισόβια ως δολοφόνοι του, δικάζονται στο Εφετείο.

Να αναφέρουμε και μια τραγική λεπτομέρεια: ο συγγραφέας είχε καρκίνο σε προχωρημένο στάδιο και σε λίγες ημέρες θα έκανε εισαγωγή σε νοσοκομείο.

Οι καταδικασθέντες είναι δύο Ρουμάνοι, 30 και 33 ετών αντίστοιχα, ο ένας εκ των οποίων είχε ερωτική σχέση με το θύμα και του αποσπούσε χρήματα. Όπως κατέθεσε σήμερα οικείος του θύματος, ο συγγραφέας είχε κουραστεί από την φορτικότητα του νεαρού Ρουμάνου.

«Είχαμε βγει για φαγητό με το θύμα στη γειτονιά, στην Κυψέλη, και μου μίλησε για τα προβλήματά του», κατέθεσε ο μάρτυρας σήμερα. «Ο Κουμανταρέας έδινε χρήματα σε διάφορα πρόσωπα γιατί ένιωθε πως ο ίδιος ήταν ευνοημένος από την ζωή και έπρεπε να βοηθάει όσους δεν ήταν. Τον έβλεπα συχνά με το δράστη και έχουμε συμφάγει αρκετές φορές οι τρεις μας. Ο Κουμανταρέας του έδινε χρήματα όταν τον συναντούσε. Νομίζω ότι είχε γνωρίσει και την αδελφή του Όμως κατηγορούμενος και θύμα είχαν πολλές φορές διαξιφισμούς. Ο Μένης μου είχε πει ότι του τηλεφωνούσε ο κατηγορούμενος συνέχεια και του ζητούσε χρήματα και πως δεν ήξερε πια τι να κάνει. Του είπα να σταματήσει να τον συναντά».

Τη νύχτα του φόνου

«Είχαμε συναντηθεί στις 8 το βράδυ για φαγητό κοντά στο σπίτι του. Εκεί ο Μένης μου είπε ότι είχε κάποια συνάντηση μετά, έλαβε ένα τηλεφώνημα αλλά δεν ήταν από τον κατηγορούμενο. Μου είπε ότι θα ανέβαινε για λίγο στο σπίτι του για να πάρει τα φάρμακά του, ήταν άρρωστος έπασχε από καρκίνο. Την επόμενη εβδομάδα θα έμπαινε στο νοσοκομείο και δεν ήξερε αν θα έβγαινε… Ανέβηκε αλλά καθυστερούσε και εγώ ανησύχησα. Του τηλεφωνούσα και δεν απαντούσε…».

Συνεχίζοντας ο μάρτυρας αναφέρθηκε στις προσπάθειές του να βρει κλειδιά από το διαμέρισμα του λογοτέχνη από συγγενικά του πρόσωπα και περιέγραψε τα όσα είδε όταν ο ίδιος με ένα συγγενή του θύματος μπήκαν στο σπίτι της οδού Ζακύνθου:

«Μόλις ανοίξαμε την πόρτα καταλάβαμε από την πρώτη στιγμή ότι κάτι είχε γίνει. Οι ντουλάπες ήταν ανοιχτές. Ο Μένης ήταν στο κρεβάτι νεκρός ανάσκελα, είχε αίματα στο πρόσωπο, στα χέρια… Δεν θα μπορούσα να φανταστώ πως ο κατηγορούμενος θα έφτανε σε ένα τέτοιο σημείο, όχι να σκοτώσει, αλλά ακόμη και να σπρώξει έναν άνθρωπο στα 83 του, έναν άνθρωπο, ο οποίος τον είχε βοηθήσει τόσο πολλές φορές. Δεν γνωρίζουμε τα κίνητρα. Περίμενε με το συγκατηγορούμενό του τέσσερις ώρες στο ισόγειο της πολυκατοικίας για να γυρίσει ο Μένης. Πράγμα που σημαίνει ότι το είχαν υπολογίσει. Οι δυο κατηγορούμενοι συναντήθηκαν και σχεδίασαν πώς θα επιτεθούν…»